Ο Γιώργος Δριτσόπουλος είχε μια μεγάλη και πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον κιθαρίστα των Νορβηγών In Vain, Johnar Håland, κι εμείς ελπίζουμε να τους δούμε σύντομα και στην Ελλάδα, όπως ελπίζει και ο ίδιος!
Γεια σου Johnar. Είμαι πολύ χαρούμενος που θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε. Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. Θέλω να σε καλωσορίσω στο Rockin’Athens. Θα ήθελα να ξεκινήσουμε με εσένα, με λίγα λόγια, να μας πεις κάποια πρώτα πράγματα για τους In Vain, μια εισαγωγή για το συγκρότημα στο ελληνικό κοινό, τι ενέπνευσε τη δημιουργία του συγκροτήματος, και πώς το συγκρότημα ξεκίνησε.
Το συγκρότημα είναι ενεργό για παραπάνω από είκοσι χρόνια. Βασικά, ξεκινήσαμε σαν ένα σχολικό project το 2003. Ήμουν εγώ, και ένας από τους τραγουδιστές. Ήμουν μαθητής στη μουσική σχολή, και σαν μέρος των μαθημάτων όλοι στην τάξη έπρεπε να ηχογραφήσουμε ένα τραγούδι στο στούντιο του σχολείου. Είχα ξαναπαίξει σε συγκροτήματα παλιότερα, πιο πολύ metalcore, και είχα έναν φίλο – τον Andreas – που ήταν πολύ στη metal φάση, και πάντα του έλεγα ως αστείο ότι μια μέρα θα γράψω ένα metal τραγούδι, και εσύ μπορείς να το τραγουδήσεις. Αυτό στην πραγματικότητα είναι αυτό που προσπάθησα να κάνω με το project αυτό. Έτσι, έγραψα ένα metal τραγούδι, και αυτός έκανε τα φωνητικά. Αυτό το τραγούδι ήταν το “As I Wither”, το οποίο κατέληξε να είναι στο πρώτο μας EP, το οποίο το επανηχογραφήσαμε στο πρώτο μας άλμπουμ. Όταν, λοιπόν, κάναμε αυτό το τραγούδι, σκεφτήκαμε ότι, κοίτα, αυτό ακούγεται καλό, μήπως κάνουμε και κάτι ακόμα. Έτσι, έγραψα κάποια ακόμα τραγούδια, και τότε πλησιάσαμε τον Sindre, που είναι ο άλλος τραγουδιστής, επειδή θέλαμε και κάποια καθαρά φωνητικά.
Αυτός μας ακολούθησε, και προσέθεσε καθαρά φωνητικά στο τραγούδι, και καταλήξαμε να περάσουμε όλο το καλοκαίρι στο στούντιο ηχογραφώντας ένα EP, το οποίο κυκλοφόρησε το 2004. Με αρκετή προσοχή από τον κόσμο προς αυτό, και αρκετές προσφορές – ή τουλάχιστον αρκετό ενδιαφέρον από κάποιες δισκογραφικές – αλλά τίποτα το οποίο να μετουσιώθηκε τελικά σε κάτι. Το επόμενο καλοκαίρι κάναμε περίπου το ίδιο πράγμα. Νοικιάσαμε το στούντιο του σχολείου, πήραμε μια πολύ καλή προσφορά από αυτούς, νοικιάζοντάς το σχεδόν δωρεάν για όλο το καλοκαίρι. Περνώντας, έτσι, όλο το καλοκαίρι φτιάχνοντας μουσική, ηχογραφώντας, και αυτό κατέληξε στο EP “Wounds”, και στο τέλος καταφέραμε να μας υπογράψει η Indie Recordings. Στην πραγματικότητα, είμαστε η πρώτη μπάντα που έχει υπογράψει ποτέ στην εταιρεία αυτή. Έχουν αρκετά γνωστά συγκροτήματα μέσα στα χρόνια, και από τότε έχουμε κυκλοφορήσει πέντε άλμπουμ. Το πρώτο μας κυκλοφόρησε το 2007, και τον Απρίλιο αυτής της χρονιάς κυκλοφόρησε το τελευταίο μας άλμπουμ με τίτλο “Solemn”.
Εμένα η εισαγωγή μου με τους In Vain έγινε φέτος, μέσω ενός φίλου. Μία μέρα μου έστειλε ένα link στο YouTube, και μου είπε πρέπει οπωσδήποτε να τσεκάρεις αυτό το συγκρότημα. Έχουν ένα καταπληκτικό τραγούδι. Πρέπει να ακούσεις το τραγούδι. Είναι πολύ καλό. Και είπα ναι, φυσικά. Σε παρακαλώ, στείλε μου το link. Και ήταν το τραγούδι “Shadows Flap Their Black Wings”. Και απλά κόλλησα. Κόλλησα είναι η σωστή λέξη. Δεν μπορώ να περιγράψω πιο εύκολα αυτό το τέλειο τραγούδι. Και αυτό με έκανε να ακούσω την υπόλοιπη δισκογραφία. Και αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ήθελα να γράψω ένα review για το νέο σας δίσκο. Αν μπορούσα να περιγράψω τη μουσική σας, θα μπορούσα να πω ότι είναι ένα είδος progressive μελωδικού death, ή κάτι στο ενδιάμεσο. Το ιδίωμα αυτό είναι γνωστό για τις περίπλοκες συνθέσεις, και τις διαφορετικές επιρροές. Ποιες είναι κάποιες από τις δικές σου αρχικές επιρροές, που τελικά σχημάτισαν τον ήχο σου;
Μέσα στα χρόνια, έχω ακούσει πολλή μουσική. Οτιδήποτε, από πολύ extreme metal μέχρι πολύ απαλή μουσική, αρκετή hip hop, και πολλά άλλα, και νομίζω ότι έχω επηρεαστεί από όλα αυτά. Και ένας από τους κύριους σκοπούς μας όταν ξεκινήσαμε την μπάντα, τουλάχιστον για μένα, καθώς είμαι αυτός που γράφει τη μουσική, ήταν να προκαλώ συνεχώς τον εαυτό μου, και να συνδυάζω διαφορετικά μουσικά είδη, από διαφορετικά υποείδη metal, αλλά επίσης και από μουσικά είδη εκτός metal, συνδυάζοντας όλα αυτά με ένα τρόπο αρμονικό, ώστε να ρέουν με έναν τρόπο φυσιολογικό. Αυτό είναι στην πραγματικότητα που θέλουμε. Και ήθελα να εκφραστώ μέσα από πολλά μουσικά είδη, γιατί έτσι για μένα είναι πολύ πιο ενδιαφέρον ως συνθέτης. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να είχα γράψει πέντε άλμπουμ, για παράδειγμα, black metal. Θα βαριόμουν μετά από το πρώτο άλμπουμ. Πάντα με ενδιέφερε να εξερευνώ, και να χρησιμοποιώ διαφορετικά είδη. Αλλά πάλι όταν το κάνεις αυτό, όταν κάνεις mix πολλά διαφορετικά στυλ πρέπει να είσαι προσεκτικός, ώστε αυτά να ενώνονται μαζί αρμονικά. Και αυτό είναι κάτι με το οποίο εμείς προσπαθούμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Νομίζω ότι ο κόσμος πιστεύει ότι εμείς το έχουμε καταφέρει, και ότι υπάρχει μια φυσική ισορροπία στη μουσική. Έχω ακούσει πολλά είδη μουσικής. Συνήθως, τα αγαπημένα μου συγκροτήματα είναι συγκροτήματα τα οποία έχουν κάτι το πρωτότυπο σε αυτά. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχουν φτιάξει κάτι το μοναδικό, αλλά όταν βάλεις τη μουσική τους στο στέρεο, αμέσως θα αναγνωρίσεις τι ακούς.
Ένας ήχος που να ξεχωρίζει, κάτι πολύ διαφορετικό.
Ναι αυτό είναι που μου άρεσε πάντα, μου ήταν πάντα δύσκολο να ακούω συγκροτήματα, ακόμα και αν είναι καλά, αν απλά μου θυμίζουν κάτι άλλο. Συνήθως, απλά επιστρέφω στο original, αλλά καθώς προείπα, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι κάτι τελείως πρωτότυπο. Μπορεί να είναι ένας τραγουδιστής που είναι πολύ καλός, ή μπορεί να είναι κάποιο… ηχόχρωμα. Κάτι που το κάνει να ξεχωρίζει. Αυτό με κάνει να το εκτιμώ πιο πολύ. Και, νομίζω, ότι αυτή ήταν μια μακροσκελής απάντηση στην ερώτησή σου.
Κανένα πρόβλημα. Το τελευταίο σας άλμπουμ έχει λάβει παγκοσμίως ευρεία αναγνώριση, ειδικά στον metal κόσμο. Μπορείς να μας πεις για τη δημιουργική διαδικασία πίσω από αυτό;
Ναι, φυσικά. Είναι το ίδιο όπως σε όλα τα άλμπουμ, μετά από κάποιο άλλο άλμπουμ. Έως τώρα γράφω όλη τη μουσική, τα άλλα μέλη παίρνουν μέρος πιο πολύ όταν φτάνουμε στην προ-παραγωγή του δίσκου. Εννοώ ότι ο τραγουδιστής, ο Sindre, μπορεί να φτιάξει κάποια δικά του κομμάτια, ή πολλές φορές δημιουργούμε αρκετά φωνητικά μέρη μαζί. Αλλά εγώ δημιουργώ ολόκληρα τραγούδια για όλη την μπάντα, όχι μόνο, ας πούμε, κάποια riffs. Έχω μια ιδέα για όλα, όπως πώς θα κινηθούν τα ντραμς, τα πνευστά, ή οι κόρνες. Αν θα έχουμε κάτι μες στο τραγούδι, τι γραμμές φωνητικές θα ακολουθηθούν, τι ρυθμούς φωνητικούς θα επιλέξω. Δημιουργώ μια προ-παραγωγή ενός τραγουδιού, και τότε είναι στην ευχέρεια του κάθε μέλους του συγκροτήματος να προσπαθήσουν να προσθέσουν κάτι προσωπικό δικό τους πάνω σε αυτό. Κάποιες φορές το ακολουθούν, άλλες φορές λιγότερο, άλλες περισσότερο, και άλλες φορές μπορεί να επεκταθούν πάνω σε αυτό, όπως ο μπασίστας, που προφανώς και γράφει τις δικές του γραμμές.
Ο Kjetil, ο βασικός μας σόλο κιθαρίστας, εννοείται φτιάχνει τα δικά του σόλο μόνος του. Αυτός ήταν ο τρόπος που πάντα εμείς λειτουργούσαμε. Φτιάχνω τα τραγούδια μόνος μου. Δεν είμαστε ένα συγκρότημα που μαζεύεται να τζαμάρει και να δημιουργήσει τραγούδια σε ένα δωμάτιο για πρόβες. Εμείς τις περισσότερες φορές δεν κάνουμε καν πρόβα πριν παίξουμε ζωντανά, για να σου πω την αλήθεια. Αλλά περνάμε πολύ χρόνο στην προ-παραγωγή. Συνήθως είμαι εγώ και ο Sindre, ένας από τους τραγουδιστές, γιατί κι αυτός ζει στο Όσλο, και έτσι περνάμε πολλή ώρα μαζί. Κάποια άλλα μέλη μπορούν να προσθέσουν κάποια ιδέα, κάποιοι όχι. Και τότε μπαίνουμε στο στούντιο. Όπως σου είπα και πριν, έτσι είναι ο τρόπος που λειτουργούμε.
Προτιμώ να δουλεύω μόνος μου, χρειάζομαι να περνάω το χρόνο μου με τη μουσική, για να μπορώ να έχω πάνω της μια πιο αναλυτική προσέγγιση. Και ο μπασίστας μας συνείσφερε κάποια riffs σε αυτό το άλμπουμ, και μακάρι να έχει μεγαλύτερη συνεισφορά, να υπάρχει μεγαλύτερη συνεισφορά και από τα άλλα μέλη του γκρουπ στο μέλλον, γιατί παίρνει πολύ χρόνο να γράψεις ένα ολόκληρο άλμπουμ. Και τα άλμπουμ μας είναι πολύ μεγάλα σε διάρκεια, συνήθως μία ώρα το καθένα, τουλάχιστον. Και μπορώ να προσθέσω, επειδή πολύς κόσμος μας ρωτάει, σας πήρε έξι χρόνια να γράψετε το άλμπουμ; Δεν κάναμε αυτό στην πραγματικότητα, γιατί το τελευταίο κυκλοφόρησε το 2018. Και συνήθως τότε κάνουμε ένα διάλειμμα από τη μουσική, γιατί είναι εξουθενωτικό να γράφεις μουσική. Όταν έχεις οικογένεια, όταν έχεις μια δουλειά σε καθημερινή βάση, πρέπει υποχρεωτικά να το κάνεις τα βράδια, όταν είσαι ήδη κουρασμένος, και δεν σου έχει απομείνει πολλή ενέργεια.
Και επίσης, είναι και αρκετά επιδραστικό στον ψυχικό σου κόσμο. Δεν είναι ότι κάθεσαι, ας πούμε, σε έναν καναπέ, με την κιθάρα σου, και παίζεις, και περνάς ωραία. Πρέπει, πραγματικά, να χρησιμοποιήσεις το μυαλό σου για να σου έρθει κάτι καλό. Όταν ένα άλμπουμ κυκλοφορήσει, πάντα κάνω ένα διάλειμμα από τη μουσική. Και τότε δεν θυμάμαι πότε ξεκίνησα να γράφω το άλμπουμ, αλλά το άλμπουμ ήταν έτοιμο το 2022. Αλλά τότε έπρεπε να περιμένουμε, και υπήρξαν καθυστερήσεις. Σπρώξαμε όλη τη διαδικασία προς τα πέρα λόγω του κορονοϊού, γιατί δεν θέλαμε να κυκλοφορήσουμε κάτι το οποίο δεν θα μπορούμε να το αποδώσουμε live. Τότε είπαμε ok, ας δουλέψουμε λίγο ακόμα την προ-παραγωγή. Και πάλι υπήρχαν καθυστερήσεις.
Ώστε αναβάλλατε την κυκλοφορία του άλμπουμ.
Ναι, το καθυστερήσαμε μέχρι να τελειώσει ο κορονοϊός. Τελείωσε περίπου στις 22 Αυγούστου, οπότε προχωρήσαμε και στο στάδιο του μάστερινγκ του δίσκου, και τότε τελείωσαν όλα. Μετά, όμως, υπήρξαν κάποιες καθυστερήσεις με το εξώφυλλο, και την έκδοση σε βινύλιο. Θα μπορούσε να είχε κυκλοφορήσει το 2022. Δεν είμαστε της λογικής του να υπάρχουν τόσο μεγάλα κενά διαστήματα μεταξύ των άλμπουμ. Και επίσης, δεν θέλουμε να είμαστε σαν πολλά άλλα συγκροτήματα, που απλά κυκλοφορούν τραγούδια όλη την ώρα, ας πούμε μια διασκευή, ή κάποιο χαμηλής ποιότητας τραγούδι, απλά για να τραβήξουν προσοχή. Πάντα θέλουμε η δουλειά που θα βγάλουμε έξω να είναι κάτι το οποίο να μπορούμε να στηρίξουμε στο 100%, να είμαστε περήφανοι γι’αυτό, να αφήσουμε τη δική μας μουσική κληρονομιά, και όχι μόνο να πάρουμε προσοχή από τα media κτλ.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω για τον τίτλο του άλμπουμ, η λέξη Solemn, στα Αγγλικά μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα, μπορεί να είναι κάτι το οποίο μπορεί να μεταφραστεί ως κάτι πολύ σοβαρό, ή μπορεί να μεταφραστεί σαν κάτι πάρα πολύ εντυπωσιακό. Αν με ρώταγες εμένα, θα σου έλεγα ότι είναι η δεύτερη εκδοχή. Ακούγοντας το άλμπουμ, και προσπαθώντας να σκεφτώ με τον τρόπο που σκεφτόσουν εσύ όταν το έγραφες, θα έλεγα ότι όντως μοιάζει σαν κάτι εντυπωσιακό. Είναι η σκέψη μου σωστή, ή είναι κάτι στο ενδιάμεσο;
Στην πραγματικότητα, η λέξη “solemn” δεν θυμάμαι καν πώς μου ήρθε πρώτη φορά. Απλά όταν την άκουσα σκέφτηκα ότι είναι μια πολύ ωραία λέξη. Μου αρέσει ο ήχος της. Και την έγραψα σαν πιθανό τίτλο ενός τραγουδιού. Από εκεί προήλθε. Δεν μπορώ να θυμηθώ στην πραγματικότητα για ποιο τραγούδι το ήθελα. Να σκεφτείς ότι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα στο να κυκλοφορείς έναν δίσκο, είναι να σου έρθει στο μυαλό ο τίτλος του. Ο τίτλος του δίσκου. Νομίζω ότι πολλά συγκροτήματα μπορούν να αναγνωρίσουν το ίδιο πράγμα. Αλλά ναι, μου αρέσει ο ήχος του. Και μιλάω για τον ήχο της λέξης, και όχι το νόημα της.
Ο ήχος της λέξης.
Μου αρέσει το πώς ακούγεται η λέξη, αλλά μου αρέσει και η σημασία της. Και είπες κάτι πάνω σε αυτό. Πιστεύω ότι είναι κάτι σοβαρό, και τελετουργικό. Κάτι που δεν συμβαίνει κάθε μέρα. Κάτι αξιοπρεπές, και σχεδόν ιερό. Καταλαβαίνεις τι εννοώ; Αλλά επίσης, μπορεί να σημαίνει κάτι σοβαρό και σκοτεινό. Κάτι σαν μια σκοτεινή αύρα. Και μετά, είπες κάτι για άκρως εντυπωσιακό.
Όλες αυτές οι λέξεις μαζί, είναι που μπορούμε να στηρίξουμε ως μπάντα. Μας αρέσει αυτή η λέξη, μας αρέσει αυτό που σημαίνει, και έχει κάτι το μεγαλοπρεπές, έναν μεγαλοπρεπές ήχο πίσω από αυτό.
Οι στίχοι σας, συνήθως, ασχολούνται με βαθιά και εσωστρεφή θέματα. Ποια είναι κάποια από τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα, ή μηνύματα, που στοχεύετε να περάσετε μέσω της μουσικής σας;
Λοιπόν, σε αυτό το άλμπουμ ο Sindre και εγώ έχουμε γράψει τους στίχους. Στο παρελθόν ήμουν εγώ και ο άλλος τραγουδιστής, αλλά τώρα ο Sindre έχει βγει μπροστά, και έχει συνεισφέρει με κάποιους στίχους, και νομίζω ότι και σε εμένα και στον Sindre αρέσουν γενικά θέματα, όπως η φύση, το τι συμβαίνει στις ζωές μας, τα πάνω και τα κάτω, οι δύσκολες στιγμές, πράγματα τα οποία έχουμε ξεπεράσει, έχουμε βγει από την άλλη πλευρά πλέον πιο δυνατοί, προκλήσεις της ζωής. Υπάρχουν κάποιοι προσωπικοί στίχοι. Ξέρω ότι ο Sindre έγραψε κάποιους στίχους για ένα από τα τραγούδια, το οποίο ήταν κάτι το οποίο είχε βιώσει, μια σοβαρή ασθένεια. Είναι σαν μια βουτιά στο ψυχικό κενό, και ξέρεις ότι εμείς οι άνθρωποι έχουμε πολλά πράγματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.
Ναι, φυσικά, οι εσωτερικοί δαίμονές μας.
Ναι, μέσα μας, στο μυαλό μας, έχουμε τραγούδια για τέτοια πράγματα. Προσπαθούμε να έχουμε στίχους με κάποιο νόημα. Δεν θα θέλαμε να δημιουργήσουμε μουσική, και απλά να κυκλοφορήσουμε κάποιους χάλια στίχους. Προσπαθούμε για το καλύτερο. Θεωρώ τον εαυτό μου συνθέτη, πάνω από όλα, αλλά προσπαθώ να γράφω και στίχους με νόημα. Κάποιες φορές, είναι απλά στίχοι που ταιριάζουν μεταξύ τους με τη μουσική. Θα είμαι ειλικρινής, δεν είναι ότι πάντα έχουμε κάποιο μεγάλο μήνυμα να περάσουμε με κάθε τραγούδι. Αν κάποιο συγκρότημα σου πει αυτό, νομίζω ότι λένε ψέματα, για να είμαι ειλικρινής. Κάποιες φορές απλά χρειάζεσαι κάτι να δουλέψει σωστά. Γιατί δεν είμαστε ένα συγκρότημα instrumental. Προφανώς θέλουμε να έχουμε φωνητικά στα τραγούδια, αλλά δεν μπορείς να έχεις, για παράδειγμα, πέντε άλμπουμ, και σε κάθε τραγούδι να έχεις και ένα μεγάλο μήνυμα. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι εφικτό. Αλλά για παράδειγμα, στο τελευταίο τραγούδι του τελευταίου δίσκου μας, “Watch For Me On The Mountain”, είναι ένας τίτλος ο οποίος απλά μ’αρέσει. Είναι ένας cool τίτλος.
Παρεμπιπτόντως, ήταν το αγαπημένο μου τραγούδι, είναι καταπληκτικό, συγγνώμη που σε διέκοψα, αλλά από την αρχή με ανατρίχιασε. Μου αρέσουν πάρα πολύ οι Borknagar, οι συντοπίτες σας από την Νορβηγία. Μου θύμισε πολύ το feeling που μου δίνουν αυτοί. Αμέσως δέθηκα με το τραγούδι, στα πρώτα τρία λεπτά. Ήταν ένα συναίσθημα που μου έδωσε πηγαίνοντάς σε αυτό το μέρος. Στεκόμουν εκεί. Ξέρεις, αυτό είναι κάτι φανταστικό. Καταπληκτική δουλειά.
Cool, σε ευχαριστώ. Αυτός είναι ένας στίχος ο οποίος βγήκε από τον τίτλο. Σκέφτηκα, αυτός είναι ένας ωραίος τίτλος. Τότε ήξερα τι είδους μουσική αξίζει, ας πούμε, για αυτόν τον τίτλο. Για μένα, αυτός ο τίτλος ήταν κάτι το μεγαλοπρεπές και μεγάλο. Ήθελα ένα αργό, μεγάλο τραγούδι. Δεν ήθελα, ας πούμε, ένα γρήγορο black metal τραγούδι, ή κάτι τέτοιο. Και τότε, προφανώς σκέφτηκα τι στίχους θα μπορούσε να έχει. Και είναι σαν ένα νορδικό τραγούδι απόχαιρετισμού. Είναι λίγο μελαγχολικό. Και γι’αυτό είναι και το τελευταίο τραγούδι του δίσκου. Πάντα εκτιμούσαμε μεγάλα φινάλε σε έναν δίσκο. Και αυτό είναι που προσπαθούμε να κάνουμε εδώ. Έτσι, επιστρέφοντας τώρα στους στίχους που είδες σε αυτό το τραγούδι, για παράδειγμα, εκεί οι στίχοι προήλθαν από τον τίτλο. Κάποιες φορές μπορεί να έχεις ένα τραγούδι, και τότε περίπου ξέρεις τι στίχους θέλεις. Είναι κάτι το οποίο μπορεί να προέλθει από πολλές μεριές.
Πώς ισορροπείτε μεταξύ της τεχνικής δεξιότητας και της συναισθηματικής απήχησης στη μουσική σας; Ξέρεις, την ισορροπία μεταξύ του σκληρού μέρους ενός κομματιού και του μελωδικού, αργού μέρους. Όλα αυτά μαζί, τα οποία να μην ακούγονται σαν δύο διαφορετικά πράγματα. Έχεις, ας πούμε, ένα τραγούδι το οποίο έχει 7 λεπτά διάρκεια, και έχεις ένα σκληρό μέρος, ένα black metal μέρος, ένα πολύ γρήγορο κομμάτι στα drums, και σε αυτό μέσα θα προσθέσεις ένα κομμάτι πνευστών, ένα σαξόφωνο. Θα βάλεις το καθαρό κομμάτι, και θα προσθέσεις μια γέφυρα με καθαρά φωνητικά. Πώς φτάνεις σε αυτήν την ισορροπία;
Αυτό είναι – περίπου – αυτό που σου έλεγα και νωρίτερα, για μένα, ένας από τους μεγάλους στόχους είναι η μουσική να έχει πολλές αντιθέσεις, να έχει ποικιλία. Όπως οτιδήποτε, από την black metal μέχρι κάτι πολύ απαλό, σε κάτι πολύ αργό, σχεδόν όχι metal, και όλο αυτό να προχωράει, να ενώνεται σωστά μεταξύ του. Και μετά με ρωτάς πώς γίνεται αυτό. Λοιπόν, δεν είναι εύκολο. Εύχομαι να το έχουμε καταφέρει, αλλά γενικά πάω με το ένστικτό μου σε αυτό. Όταν νιώθω ότι μου αρέσει, πάντα πάω με το ένστικτό μου. Ξέρω αν κάτι είναι λάθος σε ένα τραγούδι. Ok, κάτι πρέπει να αλλαχτεί, ή κάτι πρέπει να προστεθεί, ή αυτό δεν ακούγεται, δεν ταιριάζει σωστά. Το ακούω. Το νιώθω ότι προχωράει σωστά. Τότε, το ηχογραφώ.
Είναι δύσκολο για μένα να δώσω μια συνταγή γι’αυτό. Νομίζω, δεν είναι ότι έχει να κάνει μόνο με διαφορετικά riffs. Για παράδειγμα, είπες για τη black metal μετάβαση από το ένα riff στο άλλο. Καταλαβαίνεις τι εννοώ με τη μετάβαση. Αν μπορείς να κάνεις τη μετάβαση σωστή, τότε δεν έχεις πρόβλημα. Αλλά αν, ας πούμε, έχεις κάποιες αλλαγές οι οποίες είναι περίεργες, και μπορεί το τέμπο ξαφνικά να αλλάζει με περίεργους τρόπους, τότε η μουσική σου δεν θα ακούγεται σωστά, θα ρισκάρεις να ακουστείς γρήγορα, σαν να πρόκειται για τσίρκο. Πρέπει να έχεις απαλές μεταβάσεις όταν ενώνεις πράγματα μαζί. Μια μετάβαση μπορεί να είναι ένα μικρό riff, όπως ένα μικρό μεταβατικό riff, ή το να χαμηλώσει το τέμπο εκεί που τραγουδάς. Έτσι, είναι σαν να δίνεις σινιάλο στον ακροατή ότι κάτι έρχεται, κάτι καινούριο έρχεται. Κάποιες άλλες φορές θες να τους ξαφνιάσεις, και να τους χτυπήσεις με μια μεγάλη εναλλαγή, και ξαφνικά κάνεις «Ω, wow! Δεν το περίμενα αυτό». Όλα έχουν να κάνουν με τις εναλλαγές, νομίζω.
Το είδος μουσικής που παίζετε, μπορεί να το περιγράψει κάποιος ως μια πρόκληση για τον ακροατή, για να το αφομοιώσει, εξαιτίας της περιπλοκότητας των τραγουδιών. Υπάρχει κάποιος τρόπος με τον οποίο προσπαθείτε να κάνετε τον ήχο σας πιο προσβάσιμο για τον μέσο-metal ακροατή, ή απλά πας με το βασικό σου ένστικτο, και λες φτιάχνω αυτό επειδή μου αρέσει να παίζω αυτό, και ξέρεις ότι μου αρέσει, αν σας αρέσει όλα εντάξει, όλα καλά, αλλά είναι η μουσική μου, και έτσι την παίζω με τον τρόπο που θέλω εγώ;
Ναι, αυτό είναι 100% σωστό. Αρχικά, να πω ότι δημιουργώ μουσική που μου αρέσει, και νιώθω άνετος στο να βάλω την υπογραφή του ονόματός μου πάνω της. Αυτό είναι το νούμερο ένα, προφανώς. Ποτέ δεν θα περνούσα ένα τρελό χρονικό διάστημα σε αυτά τα άλμπουμ. Δεν θα το έκανε ποτέ αν δεν εκτιμούσα, ή αν δεν αγαπούσα τη μουσική. Θα ήταν τρελό να το κάνω αυτό. Δεύτερον, εκτιμώ πολύ ότι αρέσει στον κόσμο. Αλλά αυτό απλά είναι ένα μπόνους. Δεν είναι ο λόγος για το οποίο το κάνω. Αλλά είμαι πολύ χαρούμενος για τα καλά reviews, και για τους ανθρώπους που περνάνε ωραία με τα άλμπουμ και μας το λένε. Αυτό είναι φανταστικό. Είμαι πολύ ευγνώμων γι’αυτό. Αυτό που είναι επικίνδυνο όταν κυκλοφορείς έναν δίσκο, είναι ότι, όπως είπα πριν, εμείς το κάνουμε για τον εαυτό μας, αλλά άμα αφήσεις αυτό στην άκρη, προσπαθείς να κάνεις χαρούμενα διαφορετικά γκρουπ ανθρώπων.
Νούμερο ένα, έχεις τους κλασικούς οπαδούς σου. Είναι οπαδοί της μουσικής σου για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα τους αρέσει το άλμπουμ, και θα το ακούσουν ολόκληρο. Αλλά επίσης, θες να τραβήξεις και νέους fans.
Το δεύτερο γκρουπ είναι αυτό. Και για αυτούς, το να ακούσουν μία ώρα μουσικής δεν είναι – μάλλον – και ο πιο εύκολος τρόπος. Τότε χρειάζεσαι κάποια τραγούδια τα οποία είναι πιο εύκολα, όπως είπες και εσύ. Ακούς το πρώτο τραγούδι ενός δίσκου, και τότε ακούς, ξεκινάς, και όπως είπες ακούς όλη τη δισκογραφία. Αυτό είχα στο μυαλό μου όταν έβαζα αυτό το τραγούδι ως πρώτο τραγούδι. Θέλεις ένα πιο εύκολο, ένα πιο προσβάσιμο τραγούδι για τους νέους fans.
Και τότε τρίτον, δεν λέω ότι δεν θες να λάβεις καλές κριτικές. Δεν είναι το πιο σημαντικό, αλλά είναι πολύ καλό. Δηλαδή, αν ο δίσκος σου πάει χάλια παντού, αυτό είναι δύσκολο. Και τότε ξέρεις, θέλεις έναν δίσκο ο οποίος κρατάει μία ώρα, και έναν άνθρωπο που γράφει κριτική, και μπορεί να μην έχει καθόλου χρόνο, ή μόνο μία φορά να μπορεί να το ακούσει όλο για να γράψει την κριτική του, και αυτό δεν είναι ιδανικό. Και είναι ένα πρόβλημα. Όταν κυκλοφορείς έναν δίσκο, τότε πρέπει να κυκλοφορείς και τα singles, επειδή θες να τραβήξεις τη διάρκεια ζωής ενός δίσκου όσο το δυνατόν περισσότερο. Αλλά αν ένας άνθρωπος έχει ακούσει ένα, δύο, τρία singles, ή ακόμα και περισσότερα, είναι σαν να έχουν ακούσει το 40% ενός δίσκου. Τότε, όταν ο δίσκος έρθει, δεν παίρνουν την πραγματική εμπειρία ενός δίσκου, γιατί ήδη έχουν ακούσει κομμάτια του. Δεν αγαπάω ιδιαίτερα τα singles, γιατί θέλω ο κόσμος να βιώσει το άλμπουμ χωρίς να ξέρει τίποτα. Χωρίς να ξέρει τι έρχεται. Αλλά αυτό δεν είναι πλέον πιθανό τις μέρες αυτές. Και προφανώς, δεν είναι και πολύ έξυπνο. Το έξυπνο είναι να κυκλοφορείς singles, να τραβήξεις τη ζωή του δίσκου, αλλά, γενικά, προσπαθώ να σου δώσω έτσι να καταλάβεις πόσα διαφορετικά είδη ανθρώπων, και γκρουπ ανθρώπων, πρέπει να χαροποιήσεις.
Στον προηγούμενο δίσκο μας κάναμε κάτι καινούριο, το οποίο δεν είχαμε κάνει ποτέ στο παρελθόν, γιατί ρώτησες πώς κάνεις τη μουσική σου πιο προσιτή. Πάντα είχαμε πολύ μεγάλα τραγούδια σε διάρκεια, και σε πολύ κόσμο άρεσε αυτό, αλλά υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που έλεγαν ότι, ξέρεις, είναι ωραίο αυτό, αλλά μήπως τα τραγούδια παραείναι μεγάλα; Και πριν το προηγούμενο άλμπουμ μας, το “Currents”, το 2018, σκέφτηκα γιατί δεν δοκιμάζουμε κάποια πιο μικρά σε διάρκεια τραγούδια, δηλαδή τέσσερα ή πέντε λεπτά; Ακόμα αποτελεί μεγάλη διάρκεια τραγουδιού, για πολλά συγκροτήματα. Ας το μικρύνουμε. Ας βάλουμε λιγότερα riffs. Αντί να έχουμε 8 με 9 riffs σε ένα τραγούδι, ας κάνουμε 5 ή 6. Και τότε, θα έχουμε ένα τραγούδι 4 έως 5 λεπτά. Το κάναμε αυτό σε αυτόν τον δίσκο, και επίσης τον μικρύναμε για τους νέους fans, και για τα media. Και έτσι, είχαμε μια μικρή εκδοχή του δίσκου, που κρατάει 45 λεπτά. Και τότε, κυκλοφορήσαμε ολόκληρο τον δίσκο, με δύο εξτρά τραγούδια όπως το θέλαμε εμείς για τους fans.
Αλλά αυτό δημιούργησε, νομίζω, κάτι το περίεργο. Είναι σαν να βγάλαμε μόνοι μας τα μάτια μας. Επειδή όλοι άκουσαν τη μικρή έκδοση, κανένας δεν άκουσε τα δύο εξτρά τραγούδια. Δεν πήραν την πλήρη εμπειρία του δίσκου. Όταν κυκλοφορήσαμε τα τρία singles, ο κόσμος είχε ήδη ακούσει το μισό δίσκο. Και τότε κάποιοι είπαν, ξέρεις, τα τραγούδια είναι πιο μικρά. Τώρα είναι πολύ απλά. Θέλουμε πίσω τα μεγάλα τραγούδια σε διάρκεια. Τότε, ξεκίνησαν να παραπονιούνται για κάτι άλλο. Νομίζω ότι σε αυτόν τον δίσκο έχουμε γυρίσει πίσω στη λογική των τραγουδιών μεγάλης διάρκειας. Όχι επειδή κάνουμε κάτι με αυτό. Είναι απλά αυτό που θέλαμε να κάνουμε.
Σας φάνηκε σωστό.
Ναι. Αν θες να έχεις πιο προσβάσιμη μουσική, όπως είπες, δεν είναι και το πιο έξυπνο πράγμα να έχεις 7 λεπτά, ή 8 λεπτά τραγούδια. Πρέπει να τα μικρύνεις. Αλλά, ξέρεις, είναι και κάτι το οποίο περιμένει ο κόσμος από εμάς. Είναι δύσκολο να κάνουμε κάτι διαφορετικό, κάτι που ο κόσμος θα βρει περίεργο. Αλλά μπορεί και να το κάνουμε. Θα κάνουμε αυτό που εμείς θέλουμε, και αυτό που νομίζουμε ότι θα δουλέψει. Αλλά εμένα μου άρεσαν πάντα τραγούδια που είναι σαν μια μουσική διαδρομή που έχει πολλά κομμάτια, πολλά μέρη. Δεν είναι, δηλαδή, μόνο verse και ρεφρέν, και ένα άλλο κομμάτι. Είναι ένα ταξίδι από μόνο του το κάθε τραγούδι. Αυτό το εκτιμούσα πάντα. Αλλά είναι δύσκολο να δημιουργήσεις τέτοια μουσική. Παίρνει πολύ χρόνο.
Όσον αφορά τα lives σας, όσον αφορά τις live παραστάσεις, είναι ένας κρίσιμος παράγοντας για την επαφή με τους fans. Τι μπορεί να περιμένει κάποιος από ένα live show, όταν πάει να δει τους In Vain;
Προφανώς και θέλουμε να παρουσιάσουμε τα τραγούδια με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δηλαδή, να προσπαθήσουμε να τα κάνουμε να ακουστούν όσο πιο κοντά γίνεται στη studio έκδοση. Έχουμε πολλά μέρη προ-ηχογραφημένα, όπως είναι τα πνευστά, τα οποία δεν τα παίζουμε live. Τα έχουμε προ-ηχογραφημένα, γιατί νομίζουμε ότι ο κόσμος θέλει να ακούσει τα τραγούδια όσο πιο πιστά γίνεται σε σχέση με το άλμπουμ. Εννοείται και να το παρουσιάσουμε live όσο πιο σωστά γίνεται, και με πάρα πολλή ενέργεια στο performance μας. Επίσης, έχουμε πολλά cool βίντεο που χρησιμοποιούμε. Χρησιμοποιούμε και το δικό μας σύστημα φώτων, σε σκηνές που μας επιτρέπουν να χρησιμοποιήσουμε όλο το show μας. Νομίζω ότι δίνουμε κάτι μοναδικό. Και ναι, αυτό είναι που προσπαθούμε να πετύχουμε.
Η metal κοινότητα είναι γνωστή για το πολύ παθιασμένο κοινό των fans. Πώς έρχεστε σε επαφή με τους fans σας, και τι ρόλο παίζουν αυτοί στο μουσικό σας ταξίδι;
Μας αρέσει να μιλάμε με κόσμο στα φεστιβάλ. Νομίζω ότι θα μας βρεις πάρα πολύ προσιτούς, και κουλ τύπους. Περνάμε πάρα πολύ χρόνο μιλώντας με κόσμο μετά τις συναυλίες. Έρχονται, μας πλησιάζουν, και έχουν πάρα πολλές ερωτήσεις. Προσπαθούμε να περάσουμε αρκετό χρόνο με τον κόσμο και στα social media. Όταν ο κόσμος μας στέλνει μηνύματα ή σχόλια, τα απαντάμε. Προσπαθούμε να είμαστε πολύ δεκτικοί, και να κάνουμε διάλογο με τον κόσμο, και live, και στα social media.
Μπορείς να μας πεις κάποια μελλοντικά πλάνα, κάποια μελλοντικά shows, κάποια επερχόμενη περιοδεία; Οτιδήποτε μπορείς να μας δώσεις, κάποιο πιθανό show εδώ στην Ελλάδα;
Δουλεύουμε τώρα, προσπαθώντας να οργανώσουμε ένα tour, έχουμε κάνει ευρωπαϊκές περιοδείες μετά από κάθε δίσκο, αλλά γίνεται όλο και πιο δύσκολο, γίνεται όλο και πιο ακριβό. Είμαστε συνηθισμένοι στο να παίρνουμε προσφορές για tour, θα έλεγα καλές προσφορές, μερικές φορές κάθε μήνα. Τώρα πλέον, είναι πολύ σπάνιο. Ξέρω πολλά συγκροτήματα τα οποία δεν κάνουν πλέον tour, γιατί έχει γίνει πάρα πολύ ακριβό. Δεν είναι φυσιολογικό. Όλα τα μέλη του συγκροτήματος έχουν κανονικές δουλειές, και κάποια από εμάς έχουν και γυναίκες, και παιδιά. Μπορούμε να κάνουμε μια περιοδεία, η οποία θα κρατάει το πολύ δύο έως τρεις εβδομάδες, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε στον δρόμο για μήνες. Είναι δύσκολο για εμάς να βρούμε μια περιοδεία, η οποία ας πούμε να κρατάει δύο εβδομάδες και κάτι. Γιατί οι περισσότερες κρατάνε έναν μήνα, και αυτό είναι πολύ για εμάς. Χρειαστήκαμε να απορρίψουμε μια πάρα πολύ καλή προσφορά νωρίτερα φέτος, γιατί η περιοδεία θα κρατούσε έναν μήνα. Και απλά δεν μπορούσαμε να λείψουμε από τις οικογένειές μας, και από τις δουλειές μας, για τόσο χρονικό διάστημα. Και αυτό είναι μια μεγάλη πρόκληση για εμάς. Αλλά πάντα κάναμε tour μετά από τα άλμπουμ μας στο παρελθόν, και έτσι ελπίζουμε να γίνει το ίδιο και τώρα. Αλλά όπως είπα, μοιάζει όλο και πιο δύσκολο, και πιο ακριβό. Όσον αφορά στην Ελλάδα, θα θέλαμε πάρα πολύ να έρθουμε. Νομίζω ότι έχουμε αρκετό κόσμο που πραγματικά αγαπάει τη μουσική μας εκεί, οπότε θα θέλαμε πάρα πολύ να έρθουμε. Ελπίζω να μπορέσουμε να το καταφέρουμε. Δεν έχουμε παίξει ποτέ live στην Ελλάδα. Αν το καταφέρναμε, θα ήταν φανταστικό.
Θα ήταν μεγάλη μας τιμή να σας έχουμε, Johnar, ήταν πάρα πολύ ευχάριστος ο χρόνος που περάσαμε εδώ για να μιλήσουμε για το νέο σας άλμπουμ. Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. Ελπίζω οι In Vain να έρθουν εδώ. Πίστεψέ με, το κοινό εδώ είναι πολύ θορυβώδες. Θα χαρείτε πραγματικά να παίξετε εδώ, και θα ήταν πολύ ευχάριστο να καταφέρουμε να συναντηθούμε και από κοντά.
Θα θέλαμε πολύ να έρθουμε, αν κάποιος ενδιαφέρεται να κανονιστεί ένα live. Θα θέλαμε να κάνουμε δύο lives, ας πούμε Παρασκευή και Σάββατο. Αυτό θα μπορούσε να γίνει, γιατί συνήθως η Ελλάδα δεν βρίσκεται στον τυπικό χάρτη των ευρωπαϊκών tours. Θα δούμε. Θα ήταν φανταστικό, όπως και να έχει, θα δούμε!
Εκτιμώ πολύ το χρόνο που περάσαμε εδώ, ήταν πολύ ωραίο που μιλήσαμε.
Χάρηκα κι εγώ πολύ που μιλήσαμε. Σας ευχαριστώ πολύ που με φιλοξενήσατε!
***ENGLISH VERSION***
Hello Johnar! I’m very happy I have the chance to talk with you.
Thanks! Thanks a lot for taking the time to.
I want to welcome you in Rockin’Athens. I would like to start with you telling us something about In Vain, introduce the band to the Greek crowd, what inspired the formation of the band, and how did the band come together?
The band has now been active for more than 20 years, and we started actually as a school project in 2003. It was me and one of the singers. I was a student at the music school, and as part of the kind of classes, everyone in the class had to record a song in the school’s own recording studio. I had played in bands before, more like metalcore bands, and I had a friend, Andreas, who was like really into metal, and I always told him as a joke, you know, that one day I’m going to write a metal song and you can sing on it. So, that’s actually what I tried to do then for this project. So, I wrote a metal song and, you know, he did the vocals. That song was “As I Wither”, that ended up on our first EP, and we also re-recorded it for our first album. So, when we did that song, you know, we thought, hey, this this sounds quite good, we can do something more. So, I wrote some more songs and then we reached out to Sindre, who is the other singer, because we wanted some clean vocals.
He came along, and he added some clean vocals to the song, and then actually we ended up staying in the studio the whole summer, recording an EP, which came out in 2004, got a lot of attention on it, actually quite a few offers as well, or at least interest from some large labels, but nothing kind of materializing into anything. The summer after, we kind of did the same thing again. We rented the school studio, we got a really good deal with them, renting it for basically free almost, and we spent the whole summer again making music, recording and that resulted in the “Wounds” EP and then… on the back of that, we got signed to Indie Recordings. Actually, we are the first band they ever signed. They have had a lot of well-known bands throughout the years. And since then, we have released five albums, and our first album came out in 2007, and now in April this year, we just released our last album, “Solemn”.
I just got introduced to you this year, through a friend. One day, he just sent me a link on YouTube, and he told me, you know, check this band, they have an amazing song, you have to listen to this song, they’re so, so, so good. And I said, yeah, of course, please send me the link, and it was “Shadows Flap their Black Wings”, and I just got, blown away. Blown away is the only real word, I cannot describe it in any other words, it was a perfect song, and it really got me listening to your whole discography. And that’s why I just wanted to write a review about your new album. If I could describe your music, I would say it’s in the progressive genre of melodic death, or something like that. Usually it’s known for its complex compositions, progressive music, its diverse influences. What are some of your primary influences that shaped your sound?
That’s kind of the ambition. And I wanted to express myself through a lot of different musical genres because for me it’s just much more interesting as a songwriter. I don’t think I could have written five albums in black metal, for instance. I would be bored after one album. I’ve always been interested in a lot of contrasts and to explore a lot. But then again, when you do this, when you kind of mix and match a lot of different styles, you have to be careful that it flows together. And that’s something we really are trying to be really careful with. I think it seems that people believe we have achieved that so that there is a natural balance in the music. I’ve been listening to all kinds of music. Typically, my favorite bands are bands that have some kind of originality to them. It doesn’t mean that they have kind of created something completely unique, but when you put their music on the stereo, you will immediately recognize what you’re listening to.
A distinctive sound.
Yes, that’s what I’ve always liked. I have a hard time actually listening to bands, even if they are good, if they just remind me too much about something else, I typically go back to the original. But as I said, it doesn’t mean that they have to be completely, you know, original. It can be like a singer that’s really good, maybe, or just some tweaks, just something that makes them stand out. That’s what I appreciate. And yeah, so I think that’s a long answer to your question.
No problem. Your latest album has received widespread acclaim throughout the world, throughout the metal community. Can you tell us about the creative process behind it?
Yeah, it is the same as on all the other albums, like after an album. So far, I’ve written all the music. The other members, they are involved when we maybe start the pre-production. I mean, the singer, Sindre, he can create some of his own parts or we actually create a lot of the vocal stuff together. But I create entire songs for the whole band, not like just some guitar riffs. I have like an idea for everything, like the drum patterns, everything, the brass sections, the horns. If we have that on the song, what vocal lines, what vocal rhythms I would like. I create a kind of a pre-production of the song. But then it’s up to every member to try to add their extra little personal touch to it. And sometimes they follow more or less maybe the demos I make, but sometimes also they expand a lot based on it. Like the bass player obviously makes his own lines.
Kjetil, the solo guitar player, obviously makes his own guitar solos. And that’s how we always have been operating. I make the songs on my own. We have not been like a band that comes together to jam and create songs in the rehearsal room, like we just, we barely rehearse even before we play live, to be honest. But you know, we spent quite a lot of time on the pre-production. That’s typically me and Sindre, one of the singers, because he lives in Oslo, so we spent a lot of time on it. Some of the members might come with some inputs, some of them just don’t give any input at all, to be honest, you don’t really hear from them. And yeah, and then we hit the studio. As I said, that’s how we always worked. I really prefer to work on my own and, like, I need to spend time on music to kind of have an analytical approach to it. And our bass player he contributed a couple of riffs to this new album, so hopefully there will be more contribution from other members in the future, because it takes a lot of time to write a whole album. And our albums are very long as well, one hour, you know, all of them. And I can add, you know, because people are asking, did you spend six years to write the album? We didn’t do that, actually, because the last one was released in 2018.
And then I typically took a break from music, because it’s quite exhausting, to be honest, to write music. When you have family, you have a fulltime job, you have to do it in the evenings when you’re tired and you don’t have a lot of energy. And it’s also emotionally draining. And it’s actually, it’s not like you just sit on the couch with your guitar and you jam around and have some fun. You have to really use your brain, you know, to try to come up with something. When an album is out, I always take a break from music, to be honest. And then I don’t remember when I started to write for this album, but the album was done actually in 2022. But then we had to wait, there was delays. We pushed the whole process forward due to Corona, because we didn’t want to release anything when we couldn’t play live. Then we said, OK, let’s just spend more time on the pre-production. And then, you know, later on, there were delays.
So you postponed it?
Yeah, yeah. We postponed it until Corona was done. It was done in August 22, then the mastering was done, everything was done. But then there were some delays on the cover artwork and then the vinyl. It could have been out in 2022. It’s not our ambition to have these long gaps between albums. And it’s not that we certainly don’t want to be like a lot of the other bands out there that just release songs all the time, maybe a cover song or just some low-quality song just to get attention. We always want our work when it’s out there to be something we can stand behind 100%, something we are proud to leave as a musical legacy, not just to get attention in the media, etc.
I would like to ask you a question about the title of the album. The word is “solemn”. “Solemn” in English can have two meanings. It can either be something that can be interpreted as serious, or it can be interpreted as something gravely impressive. If you would ask me, I would say it would be the second. When listening to the album and trying to think the way that you would think while writing it, I would say it stands out as something impressive. Is my thought correct, or is it something in between ?
Actually, the word “solemn”, I don’t remember how I came across it, and I thought, hey, that’s a cool word. I like the sound of that. And I wrote it down as like a potential song title. That’s where it came from. It was like a tentative song title on one of the songs. I cannot really remember which. But then, actually, I think this is one of the hardest parts of releasing an album is to come up with the album title. I think a lot of bands can recognize that. But yeah, I like the sound of it. I’m talking now about the sound, not the meaning.
The sound of the word.
Just the sound of the word. I like that. But then I also like the meaning. And you mentioned some of it. For me, what I think, it is like something ceremonial and serious. Something that doesn’t happen every day, you know, it’s like something dignified, and almost sacred, you know what I mean, but it can also mean something grave, and so somber, more like a dark aura. And then you mentioned “gravely impressive”.
All of those words are something we can kind of stand by, so we like the word, and we thought we liked what it means, and it has a little bit of a grandiose sound to it, as well I think.
Your lyrics, they often tackle deep and introspective themes. What are some of the recurring motives, or messages, that you aim to convey through your music?
Well, in this album, Sindre and I have written the lyrics. In the past it was me and the other singer, but now Sindre has stepped up to the plate, and contributed with some lyrics, and I think both me and Sindre, we like in general topics like nature, what happens in our lives, you know, life’s ups and downs, hard times that we have been able to come through, and come out on the other side, maybe stronger. There are some personal lyrics, that I know Sindre wrote for one of the tracks, that was about something he experienced, a serious illness. It’s like deep times into the mental space, and humans, you know, we all have stuff we deal with.
Yes, of course, our inner demons.
Yeah, in our minds. We have songs about that kind of things. We try to have lyrics with meaning. We would not want to create this music and just put on some really shitty lyrics. We do our best. I consider myself a composer, first and foremost, but I try to write meaningful lyrics. Sometimes it’s also about lyrics that just kind of fits together with the music. I’ll be honest, it’s not like we always have this big message in every song. If any band tells you that, I think they are lying, to be honest. Sometimes you just need something that works, because we are not an instrumental band. Obviously, we want to have vocals there, but you can’t have like five albums, and every song would have this big message. I don’t think that’s possible. But for instance, the last track, “Watch For Me On The Mountain”, that’s just a title I really like. That’s a cool title.
By the way, it was my favorite track. It’s astonishing. Sorry for interrupting you, but from the beginning it gave me the chills. I completely love Borknagar, your Norwegian fellow band. It reminded me of this feeling. I really got into that song in the first three minutes. I was feeling that I was actually there. I was standing there. You know, it was amazing. Fantastic job.
Cool. Thanks. Yeah, well, that’s like a lyric that came out from that title. I thought that’s a cool title. Then I knew what kind of music that title kind of, for me at least, deserves. For me, the title was kind of grandiose and big. I wanted a slow, big song. I didn’t want like a fast kind of black metal song or whatever. And then obviously, OK, what should the lyrics be about? And that’s kind of like a Nordic farewell song. It’s like a little bit melancholic. And that’s why it’s also the final track of the album. We always appreciated, you know, big grand finales on an album. So that’s what we tried to do there. But so, back to the lyrics, they came kind of from the title. Sometimes, you can have a song, and then you almost know what kind of lyrics you want. It can come from many angles.
Either way, yes. Perfect. How do you navigate through the balance between technical proficiency and emotional resonance in the music? You know, to balance the harsh part and the mellow part, and not sounding like two different things. You have a track that’s 7 minutes long. And you have a harsh part, like a black metal part. A very fast drum beat. And in that, you will install a brass part, you will install a saxophone. You will put the clean part, and you’ll have this nice bridge with clean vocals. How do you achieve that balance?
So that’s kind of what I said earlier. Like, for me, one of the big goals is to have music with a lot of contrasts, a lot of variety, like anything from black metal to a soft part, to something really slow, almost metal, and then it flows all really well together. And then you ask, but how do you do it? Well, it’s not easy. Hopefully we have been able to achieve it, but I go with my gut feeling on that. When I feel, when I like it, I’ve always been going with my gut feeling. I have kind of known something is wrong with the song. Okay, something needs to be changed, or I have to add something, or this doesn’t flow or work well. I just listen to it, and if I feel that it flows well, then I’ll just record it. It’s hard for me to give any kind of recipe on it. I think it’s not only about having different riffs. For instance, you said like this black metal, it’s the most, maybe more important is the transition from one riff to the other. Do you know what I mean by the transition? If you can make this transition good, that’s not the problem. But if you have like, some shifts that are strange, and maybe the tempo suddenly jumps in awkward ways then your music would sound, would risk sounding quickly like a circus, basically. You need to have smooth transitions where you bind stuff together. A transition can be a short riff, like a short transition riff, or a slowdown in the tempo where you sing, you’re signaling to the listener that something else is coming. Sometimes you want to surprise them, and just like hit them with a big contrast, and you’re like, oh, wow, I didn’t expect that. But it’s all about these transitions, I think.
The genre that you play can be described as challenging for listeners to grasp initially, due to the complexity of the songs. Is there a way that you try to make it more accessible for an average metal listener? Or you just go with your basic instinct and say, I’m making this because I like to play like this. And you know, if you like it, it’s okay, but it’s my music, so I play it this way?
Yeah, that’s 100% correct. As a starting point, I create music that I like and that I am comfortable putting my name behind it. That’s number one, obviously. I would never spend a crazy amount of time on these albums. I would never do that if I didn’t appreciate or like the music. It would be nonsense to do it. But then secondly, I appreciate that people like it. But that’s a bonus. It’s not why I do it. But I am really happy for good reviews and people who enjoy the albums and reach out. That’s great. I’m really thankful for that. what’s tricky when you release an album is that, as I said, we do it for ourselves, but if you take that aside, you try to please different kinds of groups.
Number one, you have your traditional fans. They have been fans of your music for a long time. They will hopefully like the album and they will listen to the whole album. But then you want to also attract new fans, like the second group, and for them, you know, to dig into one hour of music is maybe not the best, the easiest thing to get new fans. Then you need some songs that are easier, as you said, you listen to the first track on the album, and then you start, then you checked out our entire discography. So that was the ambition of having that song as number one, you want to have some easier, more accessible songs to get new fans.
And then third, I’m not saying you don’t want, like, to get good reviews. It’s not essential, but it’s very good. I mean, if your record is kind of trashed all over the place, it’s hard. but then you send, you know, a one hour long album to a guy who’s writing reviews, and he has maybe no time to listen to it, or he will listen to it one time before he has to write the review, that’s not ideal either. So that’s the issue. You know, when you release an album, and then you release singles, because you want to stretch the lifespan of the album as long as you can. But what people have listened to one, two or three album singles, or maybe more suddenly they’ve heard like 40% of the album. Then when the album arrives, they don’t get the real album experience, because they have heard some of it. I really don’t like singles, because I want them to experience the album without knowing anything. Yeah, without knowing what’s coming. But that’s not possible these days. And obviously, it’s not smart either. It’s smart to release singles, try to stretch but I’m just trying to give you a sense of how many different people and groups you try to please and like.
On our previous album, we did something new that we had never done in the past, because you asked how to make your music more accessible. We always had really long songs, and a lot of people really liked that, but there were some people saying, you know, this is cool, but maybe the songs are a little bit too long. And before our previous album, “Currents”, in 2018, I thought, hey, why don’t we try to make some shorter songs, like four or five minutes? That’s still quite long for many bands. Let’s slim it down, let’s have a little bit less riffs. Instead of having eight or nine riffs in a song, maybe we’ll have five or six, and we’ll have a song of four to five minutes. We did that on that album, and we also shortened it down a little bit for new fans and the media, that they could get a short version for like 45 minutes, and then we released the full album with two extra songs, as it was intended for our fans. But that created, I think, we kind of shot ourselves in the foot with that, because people, everyone just listened to the short album, the short version. They didn’t hear the two extra tracks, they didn’t get the full experience. When we had released three singles, suddenly people had already heard half of the album. And then some people were saying, hey, you know, the songs are shorter. This is too simple now. We want the long songs back. Then people were complaining about that. I think on this album, we have gone a little bit back to the long songs, but not because we did something. It’s just because we wanted to do this to do that.
It felt right.
But yeah, if you want to have more accessible music, as you said, it’s not the smartest thing to do, to have songs that are seven or eight minutes. You should short it down. But it’s kind of what people are used to from us now, I guess. It’s hard to, if we do something else that people will find it strange. Yeah, but we might do that. We will do whatever we want that we think works. But I’ve always liked songs that, it’s like a journey where you have many parts. Like, it’s not just verse and chorus and another part, but it’s like a journey on its own, every song. That’s what I’ve always appreciated. But it’s hard to create that kind of music. It takes a lot of time.
Now, concerning live performances, they’re a crucial aspect of connecting with fans. What can someone expect from a live show, going to see In Vain? What will they expect to see?
We want to, obviously, try to perform the songs in the best way possible. Like, try to make them sound as close to the album recording as possible. We have, you know, the brass and the strings and all of those instruments we don’t play. We have them on tape, because we think people want to hear the songs as close to the albums as possible. Obviously, perform it as right as we possibly can and, at the same time, have as much energy as we can in our performance. I think we have a lot of cool videos we use. We use our own light system on, you know, stages where we can perform our whole show, I think we provide something really unique. And yeah, I think that’s what we’re trying to achieve.
Now, the metal community is often known for its passionate fan base. How do you engage with your fans, and what role do they play in shaping your musical journey?
Well, we love speaking with people at festivals. I think you’ll find us to be quite approachable and nice guys. We spend a lot of time talking to people after concerts. They come up, and they have all kinds of questions. We try to spend time with fans, and also on social media. If people send us messages or comments, we answer them. We try to be very receptive and to engage and have a dialogue with fans, both live and on social media.
Any future plans, any future shows, any upcoming tours, something you have to inform us about, possible shows here in Greece?
We are working on trying to find a tour, but you know, we have done European tours after all our albums. But it’s getting harder and harder now, it’s very expensive. We used to get tour offers, I would say good tour offers, a couple of times per month. Now it’s very rare to get it. I know a lot of bands that don’t tour anymore, because it’s just really expensive, it doesn’t make any sense. All the members of the band have full-time jobs, and some of us have wives and kids. We can tour for a maximum of 2-3 weeks, but we cannot tour for months. it’s hard for us to find a tour that is like 2 weeks or something like that because a lot of them are like 1 month, and it’s just too long. We had to reject a great offer earlier this year, because it was 1 month, and we just can’t be away from jobs and family for that long. So that’s a big challenge we have. But we have always toured after all our albums in the past, so we hope to find something again now. But as I said, it seems to be more difficult, and it’s certainly more expensive. And when it comes to Greece, we would love to go there. It seems to me we have a lot of people who really love our music there, so we would love to come. Hopefully, we can make that happen. We have never played in Greece, so that would be fantastic.
It would be an honor to have you here. Well, Johnar, it has been very pleasant to spend this time with you, and talk with you about your new album. Thank you for your time. I really hope In Vain comes here, trust me, our crowd is very, very loud. You will really enjoy playing here, and it would be a very pleasant situation if I could meet you in person, too.
We would love to come. I mean, if someone is interested in setting up a show. I’d like to do like two shows, like Friday to Saturday. Maybe that could be something, because Greece isn’t typically on European tour schedules. So maybe that’s it, yeah. Well, we’ll see. That would be fantastic. We’ll see. It would be good.
I really appreciate the time we spent. It was very nice talking to you.
Nice talking to you, as well. Thanks a lot for having me.