Τι κι αν ανά στιγμές πιστέψαμε πως ενισχυτές και ηχεία θα ανατινάζονταν, από τους «Γιάννηδες» που κατέφθασαν από το βροχερό Crystal Palace του Λονδίνου στην -σχεδόν- ηλιόλουστη Αθήνα, οι θορυβώδεις JOHN (TIMES TWO), κατάφεραν τελικώς μέσα σε ένα 55λεπτο set άνευ ανάσας, να διατηρήσουν μεν τον εξοπλισμό ακέραιο, αλλά να «γρατζουνίσουν» και να καταθορυβήσουν με τον δυνατό, noise punk ήχο τους, όσους βρεθήκαμε την περασμένη Παρασκευή στο Temple. Και ήμασταν πολλοί.
Ανταπόκριση: Λουίζα Σολομών-Πάντα / Φωτογραφίες: Αργύρης Λιόσης
Όταν ανακοινώθηκε πως η ελληνική μπάντα που θα βρισκόταν στο πλευρό των JOHN, ήταν οι Μινέρβα, χάρηκα ιδιαίτερα. Κι αυτό, διότι έπειτα από την προ ολίγον ημερών κυκλοφορία του πρώτου τους album “Konserva”, το οποίο ήρθε να αποτελέσει μία από τις πιο φρέσκες, ζωηρές και συνθετικά εύστροφες προτάσεις για την εγχώρια rock σκηνή, «παγιώνοντας» τη θέση του ανάμεσα στους δίσκους της χρονιάς, ανυπομονούσα να έρθω σε επαφή με τις αλλαγές και την εξέλιξη που αυτό θα επέφερε στις live εμφανίσεις του garage/lo-fi κουαρτέτου. Η αλήθεια βέβαια είναι, πως αυτό το οποίο τελικώς είδαμε να συμβαίνει πάνω στη σκηνή, μας άφησε ακόμη πιο εντυπωσιασμένους απ΄ότι αρχικώς περίμενα, όπως άλλωστε και τους ίδιους τους JOHN, που έδειξαν εμπράκτως τον ενθουσιασμό και τη στήριξή τους.
Με το άψογο στήσιμο στη σκηνή, τον ήχο να φτάνει «στο τέρμα» (ίσως λίγο παραπάνω από το επιθυμητό στην αρχή, πράμα το οποίο διευθετήθηκε από το δεύτερο track κι έπειτα), την αξιοσημείωτη πρόοδο στις παικτικές τους δεξιότητες, έναν frontman με έντονη, σαρωτική καλλιτεχνική προσωπικότητα, αλλά και τη διάχυτη σιγουριά γι’ αυτό που κάνουν, ως απόρροια της θερμής υποδοχή του ντεμπούτου, οι Μινέρβα έκαναν την αρχή με πλέον super-hit “Δράμα”, ξεσηκώνοντάς μας μονομιάς κι «εκμαιεύοντας» ζητωκραυγές. Με τα κολασμένα riff-άκια, την «καταλυτική» μπασογραμμή του Σπήλιου, τις εθιστικές παραμορφώσεις της κιθάρας, το πληθωρικό παίξιμο του Δημήτρη στα drums, που μια ταχυπαλμία κι ένα λαχάνιασμα του το προκάλεσε, και τον Διονύση στην κιθάρα να κείτεται στο πάτωμα στις στιγμές κορύφωσης, κομμάτια όπως τα “Mama Shoe”, “Turn Me On”, το μελωδικό, «εξαγνιστικό» “Χαρμολύπη” (ακυκλοφόρητο), το επίσης hit και συντόμως οπτικοποιημένο “Με Νεύρα”, αλλά και το αποδομένο εξαιρετικά live “Zwan Operation” με το οποίο κι έκλεισαν την εμφάνισή τους, πυροδότησαν αυτό το ηλεκτρισμένο σκηνικό, βάζοντας την- ελπίζουμε- ανεξίτηλη σφραγίδα της post-punk αισθητικής στην ηχητική κατεύθυνση των Μινέρβα (που πολύ μας αρέσει).
Μόλις 55 λεπτά, απέβησαν αρκετά για να εμπεδώσουμε τον λόγο για τον οποίο ο θρυλικός Iggy Pop, όταν άκουσε το πρόσφατο single “Future Thinker” των θορυβοποιών «στοχαστών του μέλλοντος», JOHN, δήλωσε στο BBC, πως είναι υπέροχο. Αποποιούμενοι την ταμπέλα του “rock star”, ο Johnny (κιθάρα) κι ο John (drums, φωνή), εμφανίστηκαν στο stage έπειτα από τη σαρωτική εμφάνιση των δικών μας Μινέρβα, με τον ενθουσιασμό για την πρώτη τους επίσκεψη στη χώρα μας, να είναι διάχυτος καθ’ όλη τη διάρκεια του live τους. H λιτή στυλιστική επιλογή του John, που εμφανίστηκε φορώντας μία κόκκινη βερμούδα, την οποία σίγουρα αρκετοί μπερδέψαμε με μαγιό, δύσκολα μαρτυρούσε το εμπόλεμο σκηνικό που θα διαμόρφωνε ακολούθως το συγκρότημα. Αν και για να λέμε την αλήθεια, το θερμό για τα δεδομένα της εποχής αθηναϊκό κλίμα (μολονότι λίγο αργότερα μετατράπηκε σε βροχερό τσακώνοντας «αδιάβαστο» τον ντράμερ των JOHN), δε μπορούσε παρά να ενισχύσει την καλή διάθεσή τους, τόσο, που βιάστηκαν να γευτούν το ελληνικό καλοκαίρι.
Το track “Squad Vowels” από το ντεμπούτο τους God Speed In The National Limit (2017), γίνεται ο εναρκτήριος κρότος, με την ηχηρή βραχνάδα του John να διεγείρει την ακοή μας και την κιθάρα του Johnny να διαμορφώνει τον noisy, δυνατό ήχο στην ξεχωριστή μουσική ταυτότητα των JOHN, που όσο μας αποτραβούσε από το να σταθούμε για αρκετή ώρα κοντά στα ηχεία λόγω της αξιοσημείωτης έντασης, άλλο τόσο μας μαγνήτιζε προκειμένου να γραπωθούμε από αυτά, μπροστά στο stage. Με τις εναλλαγές των κομματιών να γίνονται η μία αμέσως μετά την άλλη, δίχως παύση, με εξαίρεση ορισμένες στιγμές κατά τις οποίες ο ιδιαίτερα επικοινωνιακός (και vegetarian) John απευθυνόταν στον κόσμο, πότε για να τον ευχαριστήσει για την θερμή υποδοχή και πότε για να μνημονεύσει το ελληνικό τυρί (απ’ το οποίο είχε φάει μπόλικο πριν το live) και τη φιλοξενία μας, οι JOHN έπαιξαν κομμάτια τόσο από το διθυραμβικών κριτικών, sophomore album τους Out Here on the Fringes (2019), όσο κι από το ντεμπούτο τους.
Ανάμεσα σε αυτά, βρέθηκαν τα βροντώδη tracks “Standard Hauntings”, “Future Thinker”, “Western Wilds”, “High Digger”, “Laszlo”, “Ghost Printer”, “Midnight Supermarket”, αλλά και το καταληκτικό “Solid State”στο άκουσμα των οποίων τα pits εναλλάχθηκαν με το crowd surfing κι ο John με τον Johnny, αναπόσπαστο κομμάτι ο ένας του άλλου, ως άλλο “yin-yang”, διασκορπούν τις «κοσμικές» τους ενέργειες, με τον πρώτο να παρουσιάζεται αρκετά εξωστρεφής κι εκδηλωτικός και τον δεύτερο να προσηλώνεται στην κιθαριστική μαεστρία του, λειτουργώντας ως μία ήρεμη δύναμη. Η αρμονική τους αντίφαση, υπεύθυνη του εκκωφαντικού ηχητικού αποτελέσματος, μας ωθεί να αναφωνήσουμε, «μα τι τρελή μπαντάρα είναι αυτή» και κινεί το ζωηρό ενδιαφέρον μας, να τους ανταμώσουμε μελλοντικά σε κάποιο μεγαλύτερο venue, γιατί όχι και θερινό festival. Η Primitive Music, έχοντας ήδη συστήσει από τα πρώτα τους βήματα στο ελληνικό κοινό, ανερχόμενα “hot” συγκροτήματα της post-punk σκηνής (και όχι μόνο), όπως τους Ιρλανδούς Fontaines D.C. και The Murder Capital, κατάφερε γι’ ακόμη μία φορά, να μας φέρει σ’ επαφή με ένα group για το οποίο πέραν του BBC και του KEXP, όπως η εξέλιξή τους προμηνύει, θα μιλά μελλοντικά όλο και περισσότερος κόσμος παγκοσμίως.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΕΔΩ