Και εκεί που πιστεύεις ότι οι Iron Maiden αποτελούν κομμάτι της ιστορίας, μόνο και μόνο για το γεγονός ότι είναι το μοναδικό συγκρότημα το οποίο, ακόμα και στις μέρες μας, καταφέρνει με απόλυτη επιτυχία να αντιγράφει τον “εαυτό” της, τσουπ! ξεπετάγονται οι In Flames!
Είσαι μόνος/-η Σάββατο βράδυ, στο σπίτι σου, γιατί έτυχε τη συγκεκριμένη μέρα οι φίλοι σου να πάσχουν από οξεία, κρανιοεγκεφαλική παππουδίαση; Νομίζεις ότι το τέλος του κόσμου έρχεται, μιας που σε πιάνουν αυτές οι βασανιστικές σκέψεις για το τι έχεις κάνει στη ζωή σου, τι έχεις πετύχει και τι όχι, τα όνειρα που ποτέ δεν έγιναν πραγματικότητα, οι πίνακες που δεν ζωγράφισες, τα κομμάτια που δεν έγραψες, τα φαγητά που δεν μαγείρεψες; Νομίζεις ότι τα έχεις κάνει όλα σκατά και είσαι ένα τεράστιο τίποτα; Όχι φίλε αναγνώστη, μην απογοητεύεσαι! Μην πέφτεις στα πατώματα και μη λυσσομανάς από απογοήτευση! Οι In Flames παρουσιάζουν τον καινούριο τους δίσκο, “Siren Charms” (λίγο πιο κάτω, θα κάνω πως δεν το θυμάμαι). Το συστήνουν ψυχοθεραπευτές σε 665+1 χώρες, ως μοναδικό θεραπευτικό κατά τις πτώσης της αυτοπεποίθησης, της μηδαμινής δημιουργικότητας και της ακατάπαυστης προσωπικής επανάληψης.
Προσωπικά, η τελευταία καλή (όχι απλά καλή, αλλά μία από τις καλύτερες) στιγμή των In Flames, ήταν το βγαλμένο από άλλη διάσταση “Soundtrack To Your Escape”. Μιας, όμως, που το “Come Clarity” θεωρείται από πολλούς εξίσου καλό με το προαναφερθέν, θα πάρουμε αυτό ως σημείο αναφοράς. Οχτώ ολόκληρα χρόνια πέρασαν, λοιπόν, και οι In Flames παραμένουν αδιόρθωτοι. Ένα (μετρημένο, δεν μιλάμε τυχαία) καλό κομμάτι σε κάθε αποτρόπαια, ποταπή κυκλοφορία τους μέχρι τη στιγμή του αριστουργηματικού τερατουργήματος που ακούει στο όνομα “Siren.. πως το είπαμε;”. Σαν να λέμε, τρεις καλές συνθέσεις σε οχτώ χρόνια. Ήμουνα νιος και γέρασα!
Έντεκα ανούσιες συνθέσεις τις οποίες έχουμε ξανακούσει, έχουνε ξανακούσει, έχουνε ξαναπαίξει και έχουνε ξαναπαίξει και έχουνε ξαναπαίξει και έχουνε ξαναπαίξει και έχουνε ξαναπαίξει και ας αλλάξουμε παράγραφο μιας που φτάσαμε στη μέση και αυτής της γραμμής.
Σε μία πρόσφατη συνέντευξη του mr. Anders Friden “The Great” (καμία ειρωνεία στον αέρα, τα συναισθήματα που μου προκαλεί ο συγκεκριμένος άνθρωπος αιωρούνται αμήχανα μεταξύ αγάπης και μίσους) ανέφερε ότι κανείς δεν είναι ευχαριστημένος με ό,τι κι αν κάνουν, ή έκαναν στο παρελθόν, οι In Flames, καθώς και ότι το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα κάνουν ποτέ ένα country album (είναι και αστείος ο τζουτζούκος). Ειλικρινέστατα, θα προτιμούσα ένα country metalcore παρά τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου (Δημήτρης, χάρηκα!).
Για την ιστορία, πάντως, μία ακρόαση νέας μουσικής ποτέ δεν πάει χαμένη. Ίσως εκτιμήσετε ένα-δύο riffs ή κάποιες φωνητικές μελωδίες. Αλλά προσοχή! Όχι πάνω από μία ακρόαση, μιας που το “τραγούδι” των Σειρήνων είναι γλυκό, μπορεί να σε μαγέψει και, χωρίς να το θέλεις, να σου αρέσει. Μετά από τόσες ακροάσεις, νομίζω ότι δεν αισθάνομαι καλά! Ίσως να υπέκυψα λίγο.
