Έβδομο album για το, μάλλον, σημαντικότερο progressive metal group της εποχής μας. Ο τίτλος αλλά και το εξώφυλλο είναι πρόδηλες εκφράσεις της ποικιλότητας και του πλούτου που χαρακτηρίζει την πανίδα του πλανήτη μας. Δεν θα μπορούσαμε να έχουμε μία καλύτερη παραβολή που να αντικατοπτρίζει την ποικιλία ήχων και ύφους που συναντάμε εδώ.
Οι Βρετανοί φαίνονται με τη νέα συλλογή τους να θέλουν να συγκεράσουν όλα τα μουσικά στοιχεία που έχουμε συναντήσει σε προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Τα πρώτα τρία τραγούδια που κυκλοφόρησαν και σε singles πριν την επίσημη κυκλοφορία του album είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτού. Έτσι το καταπληκτικό “Nightingale” μας γυρίζει στην κλασσική και μελωδικότερη περίοδο του σχήματος, που κορυφώθηκε με το αριστουργηματικό “The Mountain” (2013). To “The Alphabet of Me” φέρει κάτι από την 80’s ηλεκτρονική αισθητική που είχε το “Affinity” (2016) ενώ το “Taurus” διατηρεί τον djent χαρακτήρα που είχαν τα δύο τελευταία albums και που τόσο είχε ξενίσει τους παραδοσιακούς οπαδούς της μπάντας.
Το περιπετειώδες ταξίδι στο ζωικό βασίλειο όμως έχει μόλις ξεκινήσει. Ο συγκοπικός ρυθμός και η Tool αφαιρετικότητα του “Sempiternal Beings” τονίζει τη μελωδικότητα της φωνής του Ross Jennings, η οποία περνά ακόμα και από φλαμένγκο μονοπάτια. Οι Haken φαίνεται να έχουν βρει τη χρυσή τομή μεταξύ «παραξενιάς» και οικειότητας, μεταξύ βαρύτητας και μελωδίας εκμεταλλευόμενοι τις αναμφισβήτητες τεχνικές τους ικανότητες. Η επιστροφή του keyboard-ίστα Peter Jones που είχε αποχωρήσει από την εποχή των demo τους δίνει νέα πνοή στο υλικό, το οποίο περνά από τους Porcupine Tree στο μελαγχολικό “Island in the Clouds” για να κορυφωθεί στο επικό “Elephants Never Forget”. Πρόκειται για ένα τραγούδι που πατά στους ώμους γιγάντων όπως οι King Crimson και οι Gentle Giant για να φτάσει στη μουσική στρατόσφαιρα, όπως μόνο οι Haken μπορούν.
Το στιχουργικό κομμάτι επιδέχεται πολλών ερμηνειών καθώς ξεκινά από θέματα που αφορούν το ζωικό βασίλειο όπως η εξαφάνιση των ειδών ή η γενετική επιθετικότητα μεταξύ αρσενικών και θηλυκών και φτάνει σε ορόσημα του ανθρώπινου ψυχισμού όπως η απώλεια κοντινών προσώπων και οι διαπροσωπικές σχέσεις.
Το “Fauna” αποτελεί μία γιορτή δημιουργικότητας για τους Haken οι οποίοι φαίνονται σίγουροι για τον εαυτό τους και για την ηχητική τους ταυτότητα. Πρόκειται για μία ταυτότητα πολυσυλλεκτική που ξέρει από που προέρχεται και που θέλει να πάει στο μέλλον. Δείχνουν δε απόλυτα ελεύθεροι δημιουργικά και συνεπώς ικανοί για την έκπληξη. Έχουν σίγουρη μία θέση στις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς.