Το album του ανατρεπτικού ντουέτου είναι τόσο έξυπνο, όσο και το όνομα που διάλεξαν για να ονομάσουν το σχήμα τους. Το μουσικό σύνολο αποτελείται την Maria-Christina Harper (άρπα) και τον Γιάγκο Χαιρέτη (λαούτο) κι αποφάσισε να ονομάσει την πρώτη του δισκογραφική δουλεία Draft.
Η Harper, έχοντας κερδίσει το πρώτο βραβείου στον Διεθνή Διαγωνισμό Άρπας στην Ουαλία, και με μια υποτροφία στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου, είναι μια δεξιοτέχνης, avant garde, αρπίστρια με επιρροές από την jazz και την ελληνική μουσική σκηνή, και χρησιμοποιεί πρωτοποριακές τεχνικές στον ήχο της, με εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Ο Hairetis, λαουτιέρης με πολυετή εμπειρία, επηρεασμένος από την κρητική και τη διεθνή σκηνή, έχει στο ενεργητικό του μια μακρόχρονη συνεργασία με τον Γιάννη Αγγελάκα, ενώ έχει συναντηθεί μουσικά και με τους: Ψαραντώνη, Last Drive, Δημήτρη Πουλικάκο και Social Waste.
Το μουσικό τους παρελθόν ενώνεται δημιουργώντας ένα πολύ πρωτότυπο album. Ο δίσκος παντρεύει το ηχόχρωμα της κρητικής παράδοσης με την ηλεκτρική άρπα, και τα blues ακούσματα, σε μόλις εφτά τραγούδια, έχοντας συνολική διάρκεια 50 λεπτών. Άκουσμα, που φέρει ένα συνεκτικό αποτέλεσμα, «εγκεφαλικής μουσικής», με πολύ ωραίες δυναμικές, που ακούγεται κι ως chill μουσικό background συνοδεύοντας μια οποιαδήποτε άλλη εργασία.
Οι ίδιοι χαρακτηρίζουν το δίσκο τους ως experimental folk με στοιχεία post-rock, είναι πολύ περήφανοι για το αποτέλεσμα (και δικαίως!) κι απευθύνονται τόσο στο ευρύ κοινό, όσο κι εκείνους που επιθυμούν να ακούσουν κάτι διαφορετικό.
Προσωπικά, ξεχώρισα το ”Bells”, με τα εντυπωσιακά φραζαρίσματα και τις αρμονικές του, που υφαίνει τη «μακρύτερη» μουσική ιστορία του δίσκου σε μια πολύ ωραία αντίστιξη άρπας και λαούτου. Μάλιστα, στη διάρκεια του συγκεκριμένου track, ακούμε μια απαγγελία εκ στόματος Hairetis.
Απ’ την άλλη το ”Speedy”, κομμάτι που κλείνει το δίσκο, έχει ένα διαφορετικό ύφος: upbeat tempo, αυτοσχεδιαστικά στοιχεία, έντονο κρητικό άρωμα και πολύ πλούσιο ηχόχρωμα – χάρη στις διαφορετικές τεχνικές του στην άρπα.
Ο δίσκος, συνδυάζει το μουσικό στυλ του Λονδίνου με εκείνο της κρητικής μαντινάδας, παντρεύοντας την παράδοση με την πειραματική σκηνή, σε ένα θεαματικό αποτέλεσμα.
