Οι Green Was Greener, εν μέσω πανδημίας, διαλέγουν να ντεμπουτάρουν δισκογραφικά, με το Introspective, πράγμα άξιο παραδοχής, δύσκολο, αλλά και λίγο άχαρο, καθώς το σχήμα από την Κρήτη δεν έχει, ακόμα τουλάχιστον, την δυνατότητα, να πάρει τους δρόμους, να κλείσει venues, να τα γεμίσει και να συστήσει το έργο του στο κοινό με lives. Παρ’όλα αυτά όμως, ο δίσκος που κυκλοφόρησε στις αρχές του μήνα, από την Inner Ear Records, είναι αυτήν την στιγμή ο τέλειος τρόπος, η μπάντα να συστηθεί στο εναλλακτικό ακροατήριο.
Από την αρχή ο δίσκος δίνει το ηχητικό του στίγμα, με το ομώνυμο του album, 8λεπτο κομμάτι, με ήχο – κρύσταλλο, προσεγμένη / ισορροπημένη παραγωγή και μελωδίες γεμάτες επιρροές από τα 60’s και τα 70’s, οικείες, αλλά πολύ έξυπνα αποδοσμένες. Αυτό το μοτίβο ακολουθεί γενικότερα ο δίσκος συνθετικά: παραλείπονται οι υπερβολές και οι ακροβασίες, τεχνικά, αλλά και στο γράψιμο και βάρος δίνεται στη διαμόρφωση ενός κλίματος, μέσα από παιξίματα που άλλωτε τζαζίζουν, άλλωτε είναι τελείως straight και άλλοτε έχουν μια ροπή προς την ψυχεδέλεια.
Το περισσότερο βάρος και η πολλή δουλειά έχει πέσει στην παραγωγή. Ο ήχος είναι τέλειος, δεν υπάρχει το παραμικρό σημείο που να “χαλάει” το αυτί κι αυτό είναι που κάνει τον δίσκο ευχάριστο, ακόμη και σε κάποιον που δεν του αρέσουν αυτά τα ακούσματα. Μονίμως λοιπόν, ο ήχος υπηρετεί την απόδοση του ύφους και τη διαμόρφωση του κλίματος κι έτσι επιτυγχάνεται αυτό το “ταξίδι” που τόσοι θέλουν να στείλουν το ακροατήριό τους με τα κομμάτια τους και λίγοι το καταφέρνουν. Ενορχηστωτικός άξωνας του δίσκου φαίνεται να είναι τα πλήκτρα, με επιλογές ανάμεσα από διάφορους ήχους, όπως strings, vintage αναλογικά ή ακόμη και synths που θυμίζουν 80’s synthpop. Φυσικά, υπάρχουν και catchy σημεία, με μεγαλύτερο από όλα την μελωδία στο “’Cause Everytime You Go, I Know”.
Υπέροχη δουλειά από τους Green Was Greener. Είναι πάντα ευχάριστο να βγαίνουν δίσκοι τόσο προσεγμένοι και καλοφτιαγμένοι και το Introspective είναι όμορφο και γεμάτο “έξυπνες” μουσικές. Είναι μια τέλεια προσέγγιση των παλιακών επιρροών, με σύγχρονο ήχο και με μοντέρνα οπτική στα παιξίματα. Επιτυγχάνεται ένα πολύ γεμάτο σε πληροφορία αποτέλεσμα, χωρίς το υλικό να είναι παραφορτωμένο ή να φτάνει σε υπερβολές. Αν κάτι λείπει από τον δίσκο, είναι οι εκρήξεις, με εξαίρεση μια πολύ ήπια, στο “Train Of Thoughts” που είναι και το πιο γκαζωμένο σημείο του. Έχει χαρούμενα, έχει και σκοτεινά σημεία, έχει το 8λεπτο έπος του, έχει και το 3λεπτο “hit” του και γενικά καλύπτει ένα μεγάλο εύρος γούστων. Ελπίζουμε ότι oι Green Was Greener ήρθαν για να μείνουν.
