Οι αγαπημένοι Goldfinger, μία από τις μπάντες θρύλους του ska-punk των 90’s επέστρεψε με ένα χριστουγεννιάτικο δωράκι κυκλοφορώντας το τελευταίο της album με τίτλο Never Look Back. Η αλήθεια είναι ότι μια δόση καλιφορνέζικου ήλιου ήταν παραπάνω από καλοδεχούμενη, αν αναλογιστεί κανείς σε τι γκρίζα καθημερινότητα ζούμε τον τελευταίο χρόνο…
Η κυκλοφορία του δίσκου βέβαια συνέπεσε πολύ ωραία και με την επανακυκλοφορία του Tony Hawk’s Pro Skater Soundtrack τον Σεπτέμβριο, το οποίο φυσικά περιλαμβάνει το σούπερ hit Superman. Βέβαια, όχι πως δεν τους απολαύσαμε και την περίοδο της πρώτης καραντίνας με τα βιντεάκια από τις ηχογραφήσεις κάποιων τραγουδιών τους στο χώρο του σπιτιού τους. Ο John Feldmann λοιπόν, άφησε για λίγο τις συνεργασίες με Blink-182, Fever 333 και Atreyu και μας χάρισε το 8ο στη σειρά album των Goldfinger.
Μας είχαν ήδη προϊδεάσει θετικά με το single Wallflower, που από τη μία πλευρά κλείνει το μάτι στο εξώφυλλο του πρώτου ομότιτλου δίσκου τους – το γνωστό κορίτσι στο διάστημα – ενώ ταυτόχρονα εμπνέεται από την ταινία του 2012, «The Perks of being a wallflower» για να συνδυάσει αρμονικά και την προσωπική ιστορία του John. Η αρχή γίνεται με τα γρήγορα drums και τις εθιστικές κιθάρες του Infinite που μας προετοιμάζει για ένα μάλλον πιο punk ήχο αυτή τη φορά, κάτι που διαψεύδεται με το The City που ακολουθεί, το οποίο φέρνει στο προσκήνιο έναν γνώριμο και καθαρά ska ρυθμό. Αυτή η ποικιλία στον ήχο διατηρείται σε όλο το album, καθιστώντας το άκρως διασκεδαστικό. Το California on my mind έρχεται ως sequel του Tijuana Sunrise (The Knife, 2015) για να μας κάνει να αναπολήσουμε στιγμές καλοκαιριού, ενώ δεν λείπει και ένα guest ντουέτο με την Monique Powell των ska-punks Save Ferris στο Careful what you wish for. Ένα από τα highlights του album είναι το Nothing to Me, το μικρότερο σε διάρκεια τραγούδι αλλά το πιο αντιπροσωπευτικό της ωμής punk ενέργειας, το οποίο αδιαμφισβήτητα θα κατείχε μια θέση στο setlist μιας live συναυλίας με όλο το κοινό να τραγουδά ‘’So fuck you/and fuck that/I’m not waiting for your comeback!!”
Παρά το γεγονός πως δεν μιλάμε ούτε για το καλύτερο album της χρονιάς αλλά ούτε και για την πιο πρωτοποριακή δουλειά της μπάντας, αυτό δεν σημαίνει πως δεν ανταπεξέρχεται στις προσδοκίες που έχουν δημιουργηθεί μέσα στα 25 χρόνια πορείας τους. Το Never Look Back αποτελεί ένα ακόμη δείγμα ποιοτικής και ώριμης δουλειάς των Goldfinger, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά πλέον τον τρόπο να διατηρούν το ηθικό του ska-punk ακμαίο.