Η εμφάνιση της τελετουργικής κολεκτίβας από το μακρινό Korpilombolo στην χώρα μας ήταν ίσως ένα από τα καλύτερα συναυλιακά δωράκια της χρονιάς. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες του, το αθηναϊκό -και όχι μόνο- κοινό γέμισε ασφυκτικά κάθε τετραγωνική ίντσα του Gagarin τιμώντας μια μπάντα που, άθελα της ίσως, έχει καταφέρει σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να γίνει ότι πιο (oc)cult κυκλοφορεί στη μουσική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια.
Ανταπόκριση: Πάνος Παναγιωτόπουλος / Φωτογραφίες: Έλενα Πατσουράκου (περισσότερες εδώ)
Η μουσική των Goat, για τους μη υποψιασμένους (αν υπάρχουν τέτοιοι ακόμη δηλαδή) χαρακτηρίζεται από ένα ιδανικό και πρωτότυπο πάντρεμα ήχων του κόσμου αναμιγνύοντας τις βασικές αρχές τις ψυχεδέλιας και του Krautrock με αφρικάνικους tribal ρυθμούς και ανατολίτικα κιθαριστικά fuzzy riffs υπό το πρίσμα μιας αμιγώς pop φιλική προς τον καταναλωτή αισθητικής. Σα να μην είναι όλα αυτά αρκετά για να προσελκύσουν και τον πιο απαιτητικό ακροατή, οι φήμες που διαδίδουν οι ίδιοι πως εμπλέκονται σε παγανιστικές τελετές λατρείας σε συνδυασμό με την στυλιστική περιβολή των μελών του group με παραδοσιακές(???) στολές και μάσκες κάνουν το οπτικοακουστικό θέαμα ακόμη πιο συναρπαστικό και ενδιαφέρον.
Χωρίς να αφήνουν το παραμικρό από όλα αυτά στην τύχη του, η εμφάνιση των Σουηδών το περασμένο Σάββατο δύσκολα θα ξεπεραστεί από οτιδήποτε και αν συμβεί στον προσεχές συναυλιακό χάρτη της πόλης.
Με το sold out να κερδίζει το στοίχημα μιας τέτοιας ριψοκίνδυνης προσπάθειας και παραγωγής, γύρω στις 10 παρά κάτι, το εγχώριο σχήμα των Kooba Tercu που είχε επιλεχθεί ως support ανέβηκε στη σκηνή για να μας παρουσιάσει τις μουσικές από το διαολεμένης έμπνευσης ντεμπούτο album τους. Δεν πάει αρκετός καιρός που η διεύθυνση του site μου είχε δώσει την ευκαιρία να γράψω λίγα λόγια για την παρθενική αυτή δουλειά τους μα η γραπτή αποτύπωση του τι ακριβώς συμβαίνει στις συνθέσεις τους στάθηκε αδύνατη.
Οι Kooba Tercu είναι στην ουσία μια all star μπάντα μουσικών (Cube, Misuse, the Bliss, Masturbation Goes Cloud) με σκοπό να καταστρέψουν όλα όσα νομίζεις ότι ήξερες για την μουσική σκηνή της πόλης και όχι μόνο. Ο ήχος τους είναι βαρύς, ψυχεδελικός και χορευτικός ταυτόχρονα. Χάριν ευκολίας, ο μοναδικός τρόπος για να χαρακτηρίσεις το ύφος τους είναι να το συγκρίνεις με πράγματα που ξέρεις. Οι Kooba Tercu τζαμάρουν με την μαθηματική ακρίβεια και λογική των Battles, έχουν τα tribal drone στοιχεία των Fuck Buttons των πρώτων δίσκων αλλά και μια stoner/sludge αισθητική υπό την εποπτεία των Melvins. Τα κατά τόπους πειραγμένα φωνητικά του Johny Tercu έχουν την 90’s grunge χροιά που θυμίζει τα πάντα αλλά και τίποτα ταυτόχρονα. Κρίνοντας από τις αντιδράσεις, η ύποπτη αυτή underground κολεκτίβα κέρδισε τον κόσμο και με το παραπάνω, αφού το live set τους ξεπερνάει και με το παραπάνω την αποτύπωση των noise rock πειραματισμών τους στη δισκογραφική κυκλοφορία τους. Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν τους πρόλαβες ή τους σνόμπαρες για να πιείς δυο μπύρες παραπάνω, έχασες την πιο ενδιαφέρον μπάντα που κυκλοφορεί εντός συνόρων.
Παρά την δυσκολία τις προσέγγισης του μπαρ ακόμη και στον εξώστη, ο κόσμος δεν έδειχνε να δυσανασχετεί σε καμία των περιπτώσεων. Μετά από την αναγκαστική αναμονή για την αναδιάταξη της σκηνής, γύρω στις 11, το voodoo πλήρωμα των Goat έκανε την εμφάνιση του και με σύμμαχο τον εξαιρετικό ήχο και τον εκτελεστικό επαγγελματισμό, η επόμενη μιάμιση σχεδόν ώρα κύλισε με τις προσδοκίες του κοινού να αμείβονται και με το παραπάνω. Παρουσιάζοντας μουσικές, μην αφήνοντας σχεδόν τίποτα απ’ έξω, από τα δύο εξαιρετικά albums τους αλλά και το νεότερο “It’s Time For Fun” single τους αποκάλυψαν με χαρακτηριστική ευκολία τον λόγο για τον οποίο γίνεται τόσος ντόρος γύρω από το όνομα τους.
Αν κάτι ήταν μειονεκτικό στην εν λόγω βραδιά θα λέγαμε πως η ευκαιρία του να χορέψεις όπως πραγματικά ήθελες ήταν αδύνατη λόγω του ασφυκτικού της προσέλευσης. Αλλά φυσικά αυτό δεν είχε καμία απολύτως σημασία, αφού οι δύο χορεύτριες/τραγουδίστριες καθ’ όλη τη διάρκεια του set τους επιδόθηκαν σε έναν δυναμικό εντυπωσιακό παγανιστικό χορό αρκετό για όλους μας που είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε αυτή τη μοναδική από κάθε άποψης μπάντα. Το να ξεχωρίσεις τραγούδια από τη λίστα που μας παρουσίασαν μάλλον δεν είναι ιδιαίτερα αντικειμενικό αφού ο καθένας από μας είχε ξεχωριστά προσωπικά αγαπημένα οπότε αυτό το αφήνουμε στην κρίση σας και το αναμενόμενο word of mouth που ήδη αποθεώνει την εμφάνιση τους.
Τελικά, παρά τις αμφιβολίες αρκετών πως οι δισκογραφικές δουλειές των Goat θα φάνταζαν βαρετές επί σκηνής, ήρθαν και σχεδόν αποκαλυπτικά μας έπεισαν για το αντίθετο. Φυσικά και πρόκειται για το live της χρονιάς, και φυσικά οι Σουηδοί αξίζουν μέχρι τελευταίας δεκάρας.