Τέτοιες μέρες πριν δύο χρόνια ήταν και το τελευταίο live της προ Covid εποχής. Έκτοτε οι συναυλίες δεν ήταν ξανά το ίδιο. Όχι μόνο από άποψη περιορισμών (χωρητικότητα, μάσκες, πιστοποιητικά, καθήμενοι ή μη κλπ) αλλά και από άποψη ψυχολογίας. Φαίνεται πλέον πολύ περίεργο να βρίσκεσαι σε κλειστό χώρο με μερικές δεκάδες -αν όχι εκατοντάδες- ανθρώπους αλλά από την άλλη η ανάγκη γι’ αυτό είναι περισσότερη από ποτέ.
Ανταπόκριση / Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος (πλήρες photo report εδώ)
Και ακριβώς αυτό το πνεύμα επικρατούσε στην συναυλία των Fundracar με τους Bazooka στο Fuzz, την Παρασκευή. Ο κόσμος είχε κατηφορήσει νωρίς προς το venue δημιουργώντας ουρά στην είσοδο. Ο ενθουσιασμός ήταν εμφανής γιατί αν μη τι άλλο, τα live αυτόν τον καιρό σηματοδοτούν και το επερχόμενο, συναυλιακά γεμάτο, καλοκαίρι.
Αφού η αρένα του χώρου είχε σχεδόν γεμίσει και είχε πάρει σειρά ο εξώστης, οι Bazooka πάτησαν σκηνή ακριβώς στην ώρα τους. Προσωπικά, ήξερα τι να περιμένω μιας και είχα τη τύχη να τους απολαύσω κι άλλες φορές στο παρελθόν. Το ψυχεδελικό punk rock και η ενέργεια της μπάντας είναι τέτοια που ενδείκνυνται για κλειστούς χώρους. Η εκρηκτική τους σκηνική παρουσία και το γεμάτο setlist τους, έφεραν μεγάλη ανταπόκριση του κοινού. Ακούσαμε τραγούδια κυρίως από τις πιο πρόσφατες δουλειές τους, Zero Hits (2019), Useless Generation (2016) και το EP Zougla (2017). Ενδεικτικά, κάποια από τα αγαπημένα του γράφοντος που ακούστηκαν ήταν τα «Η δική σου σειρά», «Εξαϋλώσου», «Ζούγκλα», «Έλα», «Οθόνη» και «Βραδινή βάρδια» σε ένα σύνολο 16 κομματιών. Αφού μας καληνύχτησαν έμεινα με την ελπίδα ότι η επόμενη δουλειά τους ετοιμάζεται. Εάν ακούστηκε κάτι από επερχόμενο δίσκο τους να ζητήσω συγγνώμη αλλά δυστυχώς δεν το «έπιασα» εκείνη την ώρα.
Αφού έγιναν οι απαραίτητες αλλαγές στη σκηνή, είχε έρθει η ώρα για τους Fundracar. Η αλήθεια είναι ότι ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπα αν και μετά από λίγο συνειδητοποίησα ότι είχα ξανά ακούσει κάποια κομμάτια τους. Δεν χρειάστηκε να περάσει πολλή ώρα για να βρω ποια είναι η πεμπτουσία της μπάντας αυτής. Επτά άτομα επί σκηνής είναι μια γιορτή και αυτό ακριβώς είναι και η μουσικής τους· κι η αίσθηση αυτή δεν άργησε να εξαπλωθεί σε όλο τον χώρο. Τόσο που τον γέμιζε ασφυκτικά. Η δική μου εντύπωση είναι ότι το μοναδικό κράμα διαφόρων ειδών που είναι η μουσική τους, το ύφος και η ενέργεια τους, τους κάνει να φαντάζουν θηρίο σε κλουβί παίζοντας σε κλειστό χώρο. Κάποια από τα κομμάτια που απόλαυσα ιδιαίτερα ήταν τα «Ομόνοια», «Alpha Frequency», «Mazzik», «Γκόμενες Funky», «Obi Wan Kenobi» και «Λεσι» σε ένα setlist αποτελούμενο από 14 κομμάτια μαζί με το Intro.
Συνολικά, ευχαριστηθήκαμε δύο υπέροχες μπάντες, σε μια πολύ καλή διοργάνωση με ωραίο ήχο. Ας είναι αυτή η συναυλία ο οιωνός για τις επερχόμενες συναυλίες του 2022.
