Fifth Angel. Τεράστια μπάντα, τι να συζητάμε τώρα. Βέβαια αρέσκονται στο να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται κατά το δοκούν ανά τα χρόνια. Διαλύθηκαν μετά τις δύο δισκάρες στα 80’s, επανασυνδέθηκαν το 2010 για μια εμφάνιση στο Keep it True, ξανά μανά τα ίδια το 2017. Νέα κυκλοφορία είχαμε να ακούσουμε εδώ και πέντε ολόκληρα χρόνια, και ευτυχώς το “When Angels Kill” είναι καλό. Πολύ καλό.
Πιστοί στο όραμα του κλασικού, ανόθευτου και δυναμικού U.S. power metal, οι Fifth Angel εμφανίζονται ξανά στο προσκήνιο, άκρως επιθετικοί και ίσως λιγότερο μελωδικοί από αυτό που τους είχαμε συνηθίσει (λέτε να είναι και ο λόγος αλλαγής του logo τους;). Με τον τεράστιο Conley (Flotsam & Jetsam) στις κιθάρες και νέο frontman στο μικρόφωνο (Steven Carlson), οι Αμερικανοί μας προσφέρουν 70 ολόκληρα λεπτά μουσικής πανδαισίας.
Χωρίς να πρωτοτυπούν και να ανακαλύπτουν ξανά τον τροχό, μέσα από 13 τραγούδια μας ταξιδεύουν στον ήχο τον οποίο αγαπήσαμε και μεγαλώσαμε μαζί του. Σαφείς είναι οι επιρροές από Mystic Prophecy, Primal Fear και Judas Priest, με στακάτους ρυθμούς, εξαιρετική κιθαριστική δουλειά, refrains που σου κολλάνε στο μυαλό και έναν τιμιότατο Carlson, πότε να θυμίζει τεράστιες φωνές του χώρου, και πότε να δίνει τη δική του, προσωπική σφραγίδα. Ξεχώρισα τα “When Angels Kill”, “On Wings of Steel” (η riffάρα!), “Blinded and Bleeding” και “Light the Skies”, σε ένα album που κυλάει νεράκι έως το τέλος, χωρίς κοιλιές, βαρετά σημεία και άνευρες συνθέσεις.
Ανέγγιχτοι από τις τάσεις που επιβάλλει η μόδα, οι Αμερικανοί επέστρεψαν ορεξάτοι και δηλώνουν δυναμικό παρόν. Χωρίς να προσφέρουν κάτι νέο στο χώρο, το νέο τους πόνημα δεν είναι ούτε ο δίσκος της χρονιάς, ούτε το album εκείνο που θα μνημονεύουμε στα χρόνια που θα έρθουν. Περνάς όμως υπέροχα ακούγοντάς το, ζεις μέσα στους ήχους του παρελθόντος που απλόχερα σου προσφέρει, και χαίρεσαι που υπάρχουν ακόμη τέτοιες μπάντες πιστές, αληθινές, ανυπόταχτες. Και αυτό από μόνο του αρκεί.