Πριν από επτά περίπου χρόνια μια all-star τετράδα του συμφωνικού ήχου υπό το όνομα Exit Eden και αποτελούμενη από τις Clémentine Delauney (Visions of Atlantis), Anna Brunner (League of Distortion), Marina La Torraca (Phantom Elite) και Amanda Somerville (HDK, Kiske / Somerville, Trillium) αποφάσισε να διασκευάσει κλασικά pop/rock κομμάτια σε ένα υπέροχο album με τίτλο “Rhapsodies in Black“. Προσωπικά η συγκεκριμένα δουλειά με κέρδισε εκείνη την εποχή και για πάρα πολύ καιρό κυριαρχούσε στις επιλογές των ακουσμάτων μου. Εν έτει 2024, και ενώ η Amanda αποχώρησε για να αφοσιωθεί στην οικογένειά της, οι υπόλοιπες τρεις δεσποσύνες αποφάσισαν να κάνουν το επόμενο μεγάλο βήμα… και εγένετο “Femmes Fatales“!
Τη μεγάλη διαφορά στο νέο πόνημα της μπάντας αποτελούν τα έξι ολοκαίνουρια κομμάτια που συμπληρώνονται φυσικά από έξι ακόμη διασκευές. Υπεύθυνο για τις νέες συνθέσεις είναι το δίδυμο Anna Brunner και Hannes Braun (Kissin’ Dynamite) με τη δουλειά που έχουν κάνει να είναι απλά υποδειγματική. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στα “Femmes Fatales” και “Run!” στο οποίο συμμετέχει και ο αγαπημένος Marko Hietala. Το μεν πρώτο θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό σας για καιρό με τον συμφωνικό χαρακτήρα και το άψογο ταίριασμα των διαφορετικών φωνών, ενώ στο δεύτερο οι έντονες folk μελωδίες μαζί με την εκρηκτικότητα που φέρνει ο Marko εκτοξεύουν το όλο πόνημα στα ύψη. Τα υπόλοιπα τέσσερα “Buried in the Past”, “Dying in my Dreams”, “Hold Back your Fear” και “Elysium” είναι επίσης καλοδουλεμένες συνθέσεις και ταιριάζουν γάντι στις δεσποινίδες που έχουν αναλάβει τη διεκπεραίωση τους.
Στις διασκευές έχουμε τα “It’s a Sin” (Pet Shop Boys), “Separate Ways” (Journey), “Désenchantée” (Mylène Farmer), “Poison” (Alice Cooper), “Alone” (Heart) και “Kayleigh” (Marillion). Βασική παρατήρηση είναι το heaviness που διακατέχει όλες τις συνθέσεις, χωρίς φυσικά το συμφωνικό στοιχείο να υπολείπεται. Δεν ξέρω αν οφείλεται στην αποχώρηση της Amanda, αλλά η συγκεκριμένη στροφή έδωσε aggressive χαρακτήρα, φρεσκάδα και έναν έντονο αέρα ανανέωσης. Αγάπησα ιδιαίτερα τη διασκευή στους Pet Shop Boys με τα πολυφωνικά και χορωδιακά της μέρη, ενώ η ελαφρώς gothic χροιά που έδωσε η μπάντα στο λατρεμένο και κλασικό “Poison” καταφέρνει να το ξεχωρίσει ανάμεσα στις τόσες διασκευές του εκεί έξω.
Πίστευα πως οι Exit Eden αποτελούσαν ένα project της μίας κυκλοφορίας. Ήρθαμε, διασκευάσαμε, συνεχίζουμε στις μπάντες μας και σας χαιρετούμε. Δεν ήταν τελικά έτσι και χαίρομαι πάρα πολύ που έπεσα τόσο έξω. Το δισκάκι αυτό αποτελεί μια ποιοτικότατη δουλειά με τις Clémentine, Anna και Marina να δεσπόζουν στο εξώφυλλο και να μας προετοιμάζουν για τα όμορφα που έρχονται. Femmes Fatales όνομα και πράγμα!