Μέσα σε λίγες ώρες, ένα συγκρότημα αποτελούμενο από νέα παιδιά, θα ζήσει ένα όνειρο ζωής. Ευχόμαστε, το μεγαλύτερο μέχρι το επόμενο. Μία ονειρική χρονιά με ένα δυνατό ντεμπούτο όπως το “The Brutal State”, live με τους Suicidal Angels, μία συμφωνία με δισκογραφική όπως η MDD και τώρα το support στους Anthrax. Οι Exarsis παραμένουν προσγειωμένοι στο έδαφος και περιμένουν με ανυπομονησία την Κυριακή που έρχεται. Ο frontman τους, Αλέξης Παπαθεοφάνους, μοιράζεται αυτόν τον ενθουσιασμό με το Rockin’Athens.gr, λίγα εικοσιτετράωρα πριν οι πόρτες του Gagarin ανοίξουν…
Αλέξη, να σε ευχαριστήσω και από αυτό εδώ το βήμα για την θετική σου απάντηση, on such short notice. Σας είδαμε Κυριακή βράδυ στη Νέα Μάκρη και νομίζω ότι ήταν ένα καλό δείγμα του τι μπορείτε να παρουσιάσετε ενόψει του live των Anthrax. Δε θα σε ρωτήσω αν ανυπομονείτε γιατί θα ήταν ανόητο εκ μέρους μας! Τι προοπτικές θεωρείς ότι ανοίγει για ένα συγκρότημα, ένα τόσο δυνατό support show;
Σε ευχαριστώ και εγώ για την συνέντευξη!
Κάθε φορά λοιπόν που μια μπάντα παίζει ως support σε μια μεγαλύτερη, η πρώτη ανοίγεται στο κοινό της δεύτερης. Και δεδομένου του μεγέθους του ονόματος των Anthrax στην Ελλάδα, αυτό το live είναι η ευκαιρία να μας μάθουν και να μας ακούσουν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, thrash metal οπαδοί της Ελλάδας.
Είστε μία μπάντα με τα μέλη της να έχουν μπει μόλις στα 20+ της ηλικίας τους. “Κάθεται” η εμφάνιση με τους Anthrax. Πόσο δύσκολο είναι ένας νεαρός καλλιτέχνης να κρύψει τον ενθουσιασμό του και να φανεί όσο πιο πολύ “επαγγελματίας” και “σοβαρός” γίνεται, όταν ανεβαίνει στην ίδια σκηνή με τα είδωλά του;
Για μένα, όσο και να έχω στο νου μου να μην “ψαρώσω” στην θέα των Anthrax στο backstage σίγουρα θα καταλήξω σε χειραψίες και φωτογραφίες με όλους! Απλά ελπίζω να μην γίνω πολύ ενοχλητικός! Αυτό φαντάζομαι ισχύει πάνω κάτω για όλους στην μπάντα μιας και είμαστε όλοι από μεγάλοι έως τεράστιοι οπαδοί. Αυτά όμως ισχύουν για όσο βρισκόμαστε εκτός σκηνής. Πάνω στο stage είμαστε οι Exarsis και κάνουμε αυτό που ξέρουμε να κάνουμε ανεξάρτητα ποιοι εμφανίζονται μετά από εμάς!
Φυσικά, το “είδωλα” δεν ξέρω αν σας αρέσει σαν λέξη για τους Anthrax. Είστε μία περίεργη μίξη thrash. Πού θα έλεγες ότι πατάτε περισσότερο; Στον Ευρωπαϊκό ή τον Αμερικάνικο thrash ήχο; Θέλω να πω ότι π.χ. Συγκροτήματα-φίλοι σας όπως οι Chronosphere έχουν μία έντονη ροπή προς το Bay Area.
Αν και η επιρροή των Anthrax δεν είναι και πολύ εμφανής στην μουσική μας, αυτοί και οι δίσκοι τους ήταν η κινητήρια δύναμη που έκαναν τον Γιώργο και τον Χρήστο από την μπάντα να ξεκινήσουν να παίζουν αντίστοιχα drums και μπάσο πριν από κάμποσα χρόνια! Για να απαντήσω στην ερώτησή σου πάντως, σίγουρα θα έλεγα πως πατάμε πιο πολύ στον Αμερικάνικο ήχο και μουσικά αλλά και λόγω φωνητικών!
Πάμε στο “The Brutal State”. Επαναλαμβάνω το νεαρό της ηλικίας σας, γιατί κάποιοι πρέπει να το αντιληφθούν. Πώς νιώθετε όταν βλέπετε αντιδράσεις ανθρώπων που έχουν ακούσει εκατοντάδες δίσκους από thrash μπάντες, μεγάλες και μικρές, και ενθουσιάζονται σε τέτοιο βαθμό με αυτό το album;
Μας τιμά άπειρα να βλέπουμε θετικά σχόλια για τον δίσκο μας είτε αυτά προέρχονται από νέους metal οπαδούς είτε από “παλιούς” που έχουν φάει το thrash metal με το κουτάλι!
Συνεχίζοντας την ερώτηση, είναι εύκολο για έναν νεαρό καλλιτέχνη να ξεφύγει από τα καλά λόγια που θα ακούσει; Νιώσατε πως μπορεί, έστω και για 1 δευτερόλεπτο, να ξέφυγε το μυαλό σας για αυτό το λόγο;
Σίγουρα όταν ακούς καλά λόγια για αυτό που κάνεις και βλέπεις ανταπόκριση νιώθεις ωραία και γεμίζεις αυτοπεποίθηση, αυτό εννοείται και ισχύει για τον καθένα. Δεν ξέρω τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει να ξεφεύγει το μυαλό σου οπότε μάλλον είναι κάτι που δεν έχω νιώσει. Προφανώς δεν είμαστε rockstars και μπορεί να ακούγεται κάπως κλισέ και τυπικό πλέον αλλά είμαστε πάνω απ’όλα metal οπαδοί!
Σε ό,τι αφορά τις live εμφανίσεις σας. Είστε ένα συγκρότημα με έντονη σκηνική παρουσία. Ειλικρινά, δε θυμάμαι πολλές μπάντες με αυτά που κάνουν οι κιθαρίστες σας και ο μπασίστας σας επί σκηνής αλλά και τα κατεβάσματα που πολλές φορές κάνετε μέσα στον κόσμο. Θα έλεγες ότι ακόμη και σε έναν πιο straightforward χώρο, λιγότερο θεατρικό, όπως το thrash, μετράει το να έχεις μία έντονη παρουσία και ένα show με κίνηση και συναίσθημα, πάνω στη σκηνή, πέραν των τυπικών;
Σίγουρα το thrash metal δεν απαιτεί θεατρικότητες αλλά το συναίσθημα και το μπάχαλο πάνω στην σκηνή είναι κάτι που με τίποτα δεν πρέπει να λείπει από μια μπάντα και μάλιστα νέα! Αυτό είναι το τυπικό για το thrash metal και απόδειξη είναι μπάντες όπως οι Anthrax στα 80s που έτρεχαν σαν μαραθωνοδρόμοι on stage!
Τελειώνοντας, θέλουμε να μας απαντήσεις σε μερικά ερωτήματα-αστραπή:
Top 3 από Anthrax κομμάτια;
Για να δώσω μια πιο συγκεκριμένη απάντηση θα πω το αγαπημένο μου κομμάτι για κάθε έναν από τους 3 πρώτους δίσκους τους! Έχουμε λοιπόν:
Deathrider
Lone Justice και
Efilnikufesin!
Θα τους δεις backstage ή μέσα στον κόσμο;
Δεν νομίζω να υπάρχουν moshpits στα backstage!
Αγαπημένο Anthrax μέλος;
Θα πω κλασσικά Scott Ian που είναι και ο “αρχηγός”, ιδρυτικό μέλος και φαίνεται και ο πιο χαβαλές!
Τι κάνουν οι Exarsis αυτήν την Κυριακή το βράδυ;
Τα σπάμε ως support στους Anthrax στο Gagarin 205 με τις πόρτες να ανοίγουν στις 8 και εμάς να εμφανιζόμαστε στην σκηνή στις 8.30 ακριβώς! Να είστε όλοι εκεί από νωρίς!