Οι Enforced έσκασαν από το πουθενά στα μέσα της δεκαετίας που μας πέρασε και έδωσαν έναν αέρα ανανέωσης στο thrash/crossover. Δύο χρόνια πριν κυκλοφόρησαν το killer album “Kill Grid”, στέλνοντάς μας ξεκάθαρο μήνυμα πως έχουμε να κάνουμε με μία πολύ ταλαντούχα μπάντα που διαθέτει όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει στο συγκεκριμένο είδος. Αν το “Kill Grid” ήταν η ένδειξη αυτού, τότε ο καινούριος τους δίσκος αποτελεί την απόδειξη.
Η πεντάδα κατάφερε για ακόμα μία φορά να μπλέξει με υποδειγματικό τρόπο το thrash metal με διάφορα hardcore στοιχεία (σαφώς μειωμένα πάντως συγκριτικά με τα πρώτα χρόνια της μπάντας) και μπόλικο death metal. Δημιούργησαν δέκα δολοφονικά κομμάτια που θα κάνουν τους λάτρεις του είδους να τρίβουν τα χέρια τους.
Ακόμα και οι πιο υποψιασμένοι δε νομίζω να περίμεναν τέτοια σφαλιάρα από τους Αμερικανούς. Για μισή ώρα περίπου βαράνε ακατάπαυστα, χωρίς να δείχνουν καμία διάθεση για χαλάρωση. Ασταμάτητο ξύλο και headbanging που ξεκινάνε με το αδίστακτο “Aggressive Menace” και τελειώνουν με το εξουθενωτικό “Empire”.
Πρωταγωνιστές στην αιματοχυσία είναι οι κιθάρες, οι οποίες τις περισσότερες φορές προσκυνούν Slayer. Το δίδυμο Wagstaff-Monahan είναι βουτηγμένο στη βρωμιά και γεννάει το ένα αρρωστημένο riff μετά το άλλο και πάρα πολλά εξαιρετικά solos. Επιπλέον, εύσημα πρέπει να δοθούν και στην παραγωγή η οποία είναι to the point. Αναδεικνύει την ωμότητα των κομματιών και τους δίνει τον απαραίτητο oldschool αέρα, αποφεύγοντας την υπερβολή.
Από την πρώτη κιόλας ολοκληρωμένη ακρόαση καταλαβαίνεις γιατί έχει γίνει ένας ψιλοπανικός με αυτό το album. Διαθέτει όλα αυτά που θες να ακούσεις από το thrash metal. Είναι επιθετικό, ορμητικό και καθοδηγείται από φαρμακερά riffs. Ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει και δεν πλατειάζει. Δεν έχει τίποτα περιττό. Για αυτό άλλωστε είναι και σχεδόν δέκα λεπτά μικρότερο σε διάρκεια από τον προκάτοχό του. Δέκα λεπτά μικρότερο, αλλά δέκα φορές πιο γρήγορο και βίαιο.
Οι Enforced έκαναν το 3/3 με έναν δίσκο που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς και για τους ίδιους, αλλά και για το thrash metal γενικότερα. Όσοι είχαν πάθει ζημιά με το “Nightmare Logic” των Power Trip μόλις βρήκαν ένα album ίδιου επιπέδου.
