Μελωδικό black metal, με επικά ηχοτοπία, crust και d-beat ξεσπάσματα, ακόμα και κλασσικό heavy metal και στίχοι που ώρες ώρες σε δείχνουν χωρίς καν να το καταλάβεις. Καλώς ήρθατε στο Nocturnal Will, τον νέο, και τέταρτο κατά σειρά, δίσκο των Σουηδών Dödsrit.
Οι μεγάλες σε διάρκεια συνθέσεις είναι οι πρωταγωνιστές του άλμπουμ, με ένα διάλειμμα κάπου στην μέση με τα ‘Ember and Ash’ και ‘Utmed Gyllbergens stig’. Το δεύτερο θα μπορούσε εύκολα να είχε βγει μέσα από ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις του The Jester Race άλλων γνωστών Σουηδών.
Η παραγωγή είναι αψεγάδιαστη και πεντακάθαρη αφήνοντάς τις οκτάλεπτες (‘Nocturnal Fire’ και ‘Celestial Will’) και δεκάλεπτες (‘Irjala’ και ‘As Death Comes Reaping ‘) συνθέσεις να κυλήσουν άνετα, αφενός χωρίς να κουράσουν και αφετέρου χωρίς να αφαιρέσουν την παραμικρή δυναμική στα peaks and valleys των ταξιδιών που μας παρουσιάζουν οι Dödsrit.
Ο ήχος τους έχει γίνει πιο ευπρόσιτος κατ’ εμέ, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό. Οι μελωδίες και το γενικότερο συναίσθημα της μουσικής του Nocturnal Will δημιουργούν ένα κράμα ευχάριστης χαρμολύπης. Κάτι που έρχεται σε αντίθεση με το στιχουργικό κομμάτι του δίσκου το οποίο είναι ξεκάθαρα πιο σκοτεινό και πιο ψυχρό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι τελευταίοι στίχοι του δίσκου “Will death still bring me relief. Even when it’s by my own hand?”. Τέτοιου είδους αντιθέσεις είναι χαρακτηρισμό του Nocturnal Will και σαν αποτέλεσμα παράγουν κάτι ξεχωριστό, που μπορεί να αλλάξει από άκουσμα σε άκουσμα. Οι δεύτερες και τρίτες “αναγνώσεις” του άλμπουμ είναι απαραίτητες. Και αυτό ακριβώς είναι μια αντίθεση ακόμα. Όσοι ακροατές μείνουν μόνο στο ηχητικό κομμάτι του δίσκου θα χάσουν, το λιγότερο, τη μισή πραγματική αξία αυτής της κυκλοφορίας.