Το κίνημα του Djent, ως μία από τις πολλές εκφάνσεις του σκληρού ήχου, δεν μου έκατσε ποτέ καλά στο αυτί. Οι απελπιστικά χαμηλοκουρδισμένες οκτάχορδες κιθάρες μου φαίνεται πως πνίγουν τα υπερ-τεχνικά τους riff στις συχνότητες του μπάσου, ενώ τα πολύπλοκα solos είναι συνήθως εκεί, όχι προς υποστήριξη της μουσικότητας της σύνθεσης, αλλά περισσότερο ως επίδειξη τεχνικής.
Τον τελευταίο χρόνο η επαφή μου με ορισμένα σχήματα και καλλιτέχνες πού προέρχονται από αυτόν τον χώρο με έκαναν να αναθεωρήσω. Μπροστάρης στην αναθεώρησή μου αυτή ήταν ο Plini (ο οποίος μάλιστα περιοδεύει και με τους Disperse, τσεκάρετε οπωσδήποτε) αλλά και οι συγγενικοί του Animals as Leaders. Έτσι και οι Disperse με το “Foreword” έρχονται να καταρρίψουν τα στεγανά του συγκεκριμένου ήχου μπολιάζοντάς τον με πληθώρα μελωδικών, συνθετικών και ενορχηστρωτικών στοιχείων.
Ήδη από τα εισαγωγικά “Stay” και “ Surrender” φαίνεται η διάθεση του σχήματος να δημιουργήσει μια ιδιαίτερα φωτεινή ατμόσφαιρα που πηγάζει από τις όμορφες μελωδίες στα φωνητικά. Η πρωταγωνιστική φωνή του Rafal Biernacki συνδυάζεται αρμονικά με τις γυναικείες, σχεδόν ethnic, δεύτερες δημιουργώντας εντυπωσιακή αλλά και λειτουργική αντίθεση με τις μπάσες ρυθμικές κιθάρες.
Στα “Bubbles” και “Tomorrow” είναι εμφανής η επιρροή, τόσο από ύστερους Cynic, όσο και από τις πιο fusion στιγμές του Joe Satriani και του Devin Townsend, ενώ στο ιδιαίτερα πιασάρικο “Tether” η μπάντα προσεγγίζει ακόμα και την pop, προσαρμόζοντας όμως την προσεγγίσιμη ευκολία των φωνητικών στην απαράμιλλη τεχνική εκτέλεση, με τρόπο παρόμοιο με αυτό που ακολουθεί ο Steven Wilson στις προσωπικές δουλειές του αλλά και στα album με τους Blackfield.
Δεν λείπουν από τον δίσκο τα progressive στοιχεία σε τραγούδια όπως το πανέμορφο “Does it Matter how Far” αλλά και τα “Neon” και “Gabriel”, στα οποία η προοδευτική μουσικότητα ρέει αβίαστα και φέρνει στο μυαλό τους συντοπίτες τους Riverside, αλλά και τις τελευταίες κυκλοφορίες των Haken.
Το “Foreword” είναι ένα album που ξεχειλίζει έμπνευση, ταλέντο και δημιουργική ευρηματικότητα δίνοντας ανάσα σε ένα κορεσμένο ηχητικά είδος, τολμώντας την γενναία συγχώνευση ετερόκλητων επιρροών, και προβλέπεται να συντροφεύσει πολλά από τα ηλιόλουστα καλοκαιρινά απογεύματα που ακολουθούν.