Οι dEUS μπορεί να υπήρξαν η μεγαλύτερη εξαγώγιμη alternative rock μπάντα του Βελγίου στα 90’s, αλλά εδώ που τα λέμε αυτό δεν σημαίνει ότι είχαν κάνει και παγκόσμια αίσθηση, καθώς συχνά βημάτιζαν πολύ έξω από τα όρια οποιουδήποτε ευρέως αποδεκτού ήχου. Παρ’ όλα αυτά μια εποχή είχαν υπάρξει από τις πιο λατρεμένες μπάντες του εγχώριου εναλλακτικού κοινού.
Οι dEUS δεν είχαν κερδίσει αυτή την θερμή ανταπόκριση τυχαία, καθώς η εκλεκτική μουσική των πρώτων τους άλμπουμ ήταν λες και τζαμάρανε οι Faith No More με τους Blur και τον Beck σε jazz cabaret, και αν αυτός ακούγεται σαν ένας αναπάντεχος αχταρμάς διάσπαρτων επιρροών, στην πραγματικότητα υπήρξε ένας πολύ προσωπικός και γοητευτικός ήχος. Στα τέλη της δεκαετίας με το “The Ideal Crash” είχαν πια συμμαζέψει την τρέλα της μουσικής τους και αν για μια περίοδο (καλώς, κρίνοντας από το αποτέλεσμα) θυσιάστηκαν τα εναπομείναντα jazz στοιχεία, τουλάχιστον ήταν στο βωμό της καλής μελαγχολικής indie rock τραγουδοποιείας.
Η επόμενη, τρίτη φάση της μπάντας που ξεκίνησε στα τέλη των 00’s ακουγόταν αρχικά σαν μια τύποις επιστροφή στη (jazzy) πηγή, όμως από το προ δεκαετίας “Following Sea” και ακόμη περισσότερο στο νέο τους άλμπουμ “How To Replace It” φάνηκε τα χρόνια να έχουν κατευνάσει τη εναπομείνουσα νεανική ορμή, η οποία πια έχει παραδώσει τη θέση της σε soul αποχρώσεις και μια ηδονιστική αισθαντικότητα που προσδίδει ένα σαγηνευτικό noir χαρακτήρα στη μουσική τους.
Οι θαμώνες του cabaret των dEUS τώρα πια είναι οι Arab Strap, οι Afghan Whigs και ο Serge Gainsbourg. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για εξευμενισμό, μόνο που το θηρίο με τ’ όνομα dEUS ποτέ δεν έκρυβε ότι έχει τρυφερή κι ευαίσθητη καρδιά. Άσε που ο βρυχηθμός του ακούγεται πιο sexy από ποτέ.
