Ξεκινάμε με μίνι ανασκόπηση. Με πρώτο δίσκο το ’96, τους Defleshed χτεσινούς δεν τους λες. Πέντε δίσκοι μέχρι το ’05, γεια σας, δεκάξι χρόνια απουσία, και μετά το Γενάρη του ’21 επιστροφή και ανακοίνωση δουλειάς σε νέο υλικό. Το οποίο μας φέρνει στον Οκτώβρη του ’22 και το “Grind Over Matter”. Για να δούμε τι έχουν λοιπόν να μας προσφέρουν οι Defleshed.
Συνεχίζουμε με μίνι disclaimer. Δεν έχω καμιά ουσιαστική επαφή με την δισκογραφία των Σουηδών, οπότε δεν είμαι σε θέση να εκφέρω κάποια σοβαρή γνώμη για το πώς συγκρίνεται το “Grind Over Matter” με τις παλιότερες δουλειές τους, αν τους βρίσκει αλλαγμένους ή όχι, ή τέλος πάντων που τοποθετείται στην 25ετή τους πορεία. Μπορώ να μιλήσω για τον δίσκο καθαυτό, και χωρίς πολλά πολλά λόγια είναι απολαυστικότατος. Και αν το “grind” στον τίτλο σας προϊδεάσει – όπως και μένα δεν κρύβω – για το προφανές, μάθετε ότι το “Grind Over Matter” είναι ο ορισμός του death/thrash, και αν θέλετε και την προσωπική μου γνώμη, ένα τσακ πιο thrash απ’ότι death τόσο στα «σκισμένα» φωνητικά όσο και – κυρίως – στην νοοτροπία.
Σχεδόν μόνιμα ψηλές ταχύτητες, εναλλαγές στους ρυθμούς που δίνουν πολύ καλή δυναμική στον δίσκο και τον αποτρέπουν από το να ακουστεί σιδηροδρομικός, και γενικά ρε παιδί μου κομμάτια που χωρίς να τους λείπει η ακρότητα, έχουν πολλά κιλά από αυτό το χουλιγκάνικο του παλιού καλού – ευρωπαϊκού – thrash. Να το θέσω αλλιώς να συνεννοηθούμε. Sodom. Δυσκολεύομαι πολύ να φανταστώ έστω μισό οπαδό του μπάρμπα Tom που δε θα συγκινηθεί με τον υπό κρίση δίσκο, και ενώ από τις πρώτες νότες οι Γερμανοί ήρθαν κατευθείαν στο μυαλό μου, εκεί στα μισά του album και το “Dear Devil” η σύνδεση κάπως εδραιώθηκε.
Συμπερασματικά; Ό,τι σας είπα και στην αρχή σύντροφοι. Το “Grind Over Matter” είναι απολαυστικό. Λάθος, απολαυστικότατο! Σκάρτα 35 λεπτά ασταμάτητου κοπανήματος, χωρίς ούτε μία βαρετή ή περιττή στιγμή, ακούγεται μονορούφι και λειτουργεί σαν ένεση αδρεναλίνης σε ηχητική μορφή. Μην κάνετε το λάθος και το προσπεράσετε.
