Τι να πούμε για τους Dark Tranquillity που να μην έχει ήδη ειπωθεί; Μιλάμε για μία μπάντα που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο Σουηδικό μελωδικό death metal και έχει προσφέρει μνημεία στη μουσική που αγαπάμε. Πολλές “παλιοσειρές” θα ζήλευαν την πορεία των DT και αυτά που έχουν πετύχει στα τριάντα χρόνια παρουσίας τους στη σκηνή. Είναι απολύτως λογικό μέσα σε αυτές τις τρεις δεκαετίες να μην συναντάμε μόνο “δεκάρια” στη δισκογραφία τους, αλλά όσο και να ξεψαχνίσουμε δεν θα βρούμε απογοητευτικό album. Αποτελούν σταθερή αξία και συνεχίζουν τα τελευταία χρόνια μια αξιοπρεπέστατη και τίμια πορεία. Μια τιμιότητα που τη διακρίνεις και στη δωδέκατη ολοκληρωμένη τους δουλειά με τίτλο, Moment.
Όπως και στο Atoma του 2016, έτσι και στο νέο δίσκο θα πάρεις πολλά vibes από την εποχή του “Haven”. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού το εναρκτήριο “Phantom Days” που από τις πρώτες νότες σε στέλνει είκοσι χρόνια πριν. Συναισθηματικά φορτισμένο κομμάτι με εξαιρετικές μελωδίες και πλήκτρα που εμφανίζονται την κατάλληλη στιγμή για να συνοδεύσουν τα γρήγορα riffs και να απογειώσουν την κατάσταση. Ό,τι πρέπει για να ζεσταθεί ο ακροατής και να προετοιμαστεί για τη συνέχεια.
Γενικά όλο το Moment κυλάει σαν νεράκι και δεν καταλαβαίνεις για πότε πέρασαν τα πενήντα λεπτά που διαρκεί. Είναι απολαυστικό από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Οι κιθάρες είναι αυτές που πρωταγωνιστούν, γεννώντας riffs και μελωδίες που σου κολλάνε βασανιστικά στο κεφάλι μετά από 1-2 ακροάσεις. Επίσης πολύ σημαντική είναι και η προσθήκη του Christopher Amott, ο οποίος μας χαρίζει μερικές πολύ δυνατές στιγμές, όπως το πολύ όμορφο solo του “Eyes of the World”.
Πέρα από τις κιθάρες, βέβαια, υπάρχουν και τα μαγευτικά πλήκτρα του Martin Brandstrom που βοηθούν στο χτίσιμο της ατμόσφαιρας του δίσκου. Ξέρουν ακριβώς πότε πρέπει να κάνουν ένα βήμα μπρος και να δώσουν τον απαραίτητο μελαγχολικό χαρακτήρα στα κομμάτια. Και φυσικά έχουμε και τον Mikael Stanne που βρίσκεται σε τρομερή φόρμα. Οι εναλλαγές brutal – καθαρών φωνητικών που κάνει πραγματικά κλέβουν την παράσταση. Ακούστε για παράδειγμα το “Standstill” και θα καταλάβετε. Απλά καθηλωτικός.
Οι Dark Tranquillity για άλλη μία φορά δεν απογοητεύουν και συνεχίζουν αυτό που κάνουν με ψηλά το κεφάλι. Το Moment αποτελεί άλλη μία καλή στιγμή στη δισκογραφία τους που θα ικανοποιήσει τους φίλους της μπάντας και ίσως αγαπηθεί λίγο περισσότερο από αυτούς που έχουν αδυναμία στα “Projector” και “Haven”.