Λίγες ημέρες πριν από την εμφάνισή τους στο An Club στην παρουσίαση του ντεμπούτου των Black Soul Horde, οι Convixion και συγκεκριμένα ο Νίκος (φωνή/κιθάρα) μίλησε στο Χρήστο Ζαρκαδάκη για τη μπάντα, το “Drink Metal” και όχι μόνο…
Ευχαριστούμε για την παρουσία σας στις σελίδες του Rockin’Athens.gr. Η αλήθεια είναι ότι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι στο όριο να αρχίσω να πίνω το πρωί για να σας προσεγγίσω καλύτερα! Φήμες λένε ότι σας είδε κόσμος στο Μιλάνο πριν από μερικές ημέρες…τι έγινε εκεί;
Αν τελικά άνοιξες μπύρα, εις υγεία! Τώρα που σου απαντάω πάντως, το κάνω με συνοδεία μιας παγωμένης ξανθιάς! Ναι, παίξαμε στις τριανταμία του Οκτώβρη στο Μιλάνο. Απόδοση, πώρωση και ανταπόκριση χτύπησαν κόκκινο… δυστυχώς μόνο για τους λίγους που παρευρισκόντουσαν στο χώρο. Ενώ όταν παίζαμε είχε γύρω στα πενήντα άτομα, από έξω είχε άλλους τόσους να πίνουν και να συζητάνε. Κλασσική νοοτροπία ξένων οπαδών που όταν δε ξέρουν μια μπάντα, απλά κάθονται και πίνουν και δε δίνουν μια ευκαιρία στη μπάντα να τους κερδίσει. Δε το έκανα ποτέ και δε το κατάλαβα ποτέ. Γενικά καλά περάσαμε!
Θεωρείς ότι οι Convixion αδικούνται από την περιγραφή του “Drink Metal” που τους έχει αποδοθεί στα χρόνια των εμφανίσεών και των κυκλοφοριών τους;
Κοίτα, έχουμε αρκετές “αλκοόλ, πάρτι, Heavy Metal αλητείες” αναφορές σε αρκετά κομμάτια μας και είναι κάτι το οποίο δίνουμε και χαρακτηρίζει τα live μας. Πάρα ταύτα, είχαμε ήδη αρκετά σοβαρά κομμάτια και πλέον το νέο υλικό έχει μια πιο σκοτεινή μορφή, οπότε ενδεχομένως να μην ταιριάζει αυτός ο όρος στα καινούρια κομμάτια. Δε μας χαλάει βέβαια ο όρος και η αλήθεια είναι ότι δε τον χρησιμοποιήσαμε, ούτε και υιοθετήσαμε ποτέ.
Αγάπη για τον παραδοσιακό ήχο αλλά και οτιδήποτε κρύβεται πίσω από αυτό, όπως για παράδειγμα ο τρόπος με τον οποίο ηχογραφείτε τα album σας. Εμμονή, νοσταλγία ή κάτι άλλο;
Είμαστε συνυφασμένοι με πολλές από τις εκφάνσεις του παραδοσιακού Heavy Metal. ‘Όπως πολύ σωστά παρατήρησες, το φυσικό ήχο τον οποίο και προτιμούμε σε σχέση με το μοντέρνο και πλαστικό, καθώς και με την artistic πλευρά του στα artwork των κυκλοφοριών, στις αφίσες, στις φωτογραφήσεις κλπ. Δε ξέρω αν θα το χαρακτήριζα εμμονή αλλά σίγουρα το επιδιώκουμε μιας και κυρίως μας αρέσει πιο πολύ από την μοντέρνα, ψηφιακή και υπέρ επεξεργασμένη προσέγγιση που κάνουν άλλα συγκροτήματα.
Οι live εμφανίσεις σας σίγουρα μένουν στο μυαλό κάποιου που σας βλέπει πρώτη φορά. Προσωπική μου εμπειρία η εμφάνισή σας με τους Enforcer τον Φεβρουάριο, όπου είδα αρκετό κόσμο να προσεγγίζει τη σκηνή για εσάς. Η πρώτη εντύπωσή μου είναι αυτό που είδα ήταν κάτι αληθινό και μη επιτηδευμένο. Θεωρείς ότι πέραν αυτού που ακούμε, μία νέα μπάντα στον κλασικό metal ήχο, οφείλει, εκτός από τις επιρροές της, να διατηρεί ζωντανή και την γλυκιά γραφικότητα που συνόδευε πάντα τη μουσική αυτή;
Χαίρομαι που σου κάναμε τόσο καλή εντύπωση. Μας τιμάει. Είναι κάτι που όντως έχουν πει πολλοί. Στο λέω εκ βάθος καρδίας, πως ό,τι βλέπεις πάνω στη σκηνή, είναι αυθεντικό και πάνω από όλα αυθόρμητο. Οπωσδήποτε διαμορφώνουμε το set – list μας με τρόπο τέτοιο ώστε να κρατάει το κοινό ζεστό καθ’ όλη την διάρκεια του show, άλλα όταν έχουμε τόσο θερμή ανταπόκριση από τους οπαδούς, δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο από αυτό που κάνουμε πάντα… να τα σπάσουμε! Και ναι, έτσι είναι τα live που μου αρέσει να βλέπω και να συμμετέχω. Μέσα στην ενέργεια και τη γλυκιά γραφικότητα!
Ίσως διαφωνήσουμε και μάλιστα έντονα, αλλά θεωρείς ότι είναι άδικο για τις πιο νέες, ενεργές και ορεξάτες μπάντες να υπερκαλύπτονται -από πλευράς προσέλευσης στα live- από συγκροτήματα που, παρά την ιστορία τους, παραμένουν ανενεργά για πάρα πολλά χρόνια; Μία ή δύο περιπτώσεις σίγουρα θα σου έρχονται στο μυαλό…
Καταλαβαίνω τι εννοείς αλλά ίσα ίσα που έχω δει πολλές συναυλίες παλαιών και μεγάλων συγκροτημάτων με χαμηλότερη προσέλευση κόσμου από συναυλίες μικρών και νέων συγκροτημάτων. Τα νέα συγκροτήματα, πολλές φορές κάνουν συναυλίες με τριψήφιους αριθμούς εισιτηρίων αλλά αυτό για λίγες φορές μιας και στις πρώτες εμφανίσεις, έρχονται όλοι οι φίλοι, συμμαθητές και συγγενείς! Δύο χρόνια μετά, οι περισσότεροι από τους οπαδούς και ενδεχομένως μέλη των συγκροτημάτων, έχουν γράψει το metal στα παλαιά τους τα παπούτσια. Όντως, όμως, μου έρχονται στο μυαλό μερικές μικρές, νέες και πολύ ταλαντούχες μπάντες που χύνουν ιδρώτα στη μελέτη και δουλειά και δε λαμβάνουν την ανταπόκριση που τους αξίζει. Πάντα όμως δε συνέβαινε αυτό; Τα μεγάλα και παλαιά συγκροτήματα στηρίζονται κυρίως από μεγάλους και παλαιούς Heavy Metalαδες! Ο χρόνος δυστυχώς αποδεικνύει το κατά πόσο έχει όρεξη ο κάθε μουσικός να κυνηγήσει όχι απλά το όνειρο του αλλά να προσφέρει έργο και μουσική στη σκηνή του.
Πολύς κόσμος ίσως να μην το έχει λάβει υπόψιν του αλλά οι Convixion έχουν ένα σύνολο εμφανίσεων στο εξωτερικό, πολλές περισσότερες από αρκετά συγκροτήματα της Ελλάδας που κυριαρχούν στο trend της εποχής, χωρίς αυτό να μειώνει φυσικά τη δουλειά τους. Αλλά για ποιο λόγο να μην το διαφημίσετε αυτό παραπάνω; Διακρίνω μία υπέρ του δέοντος σεμνή προσέγγιση σε ό,τι κάνετε.
Χαίρομαι που αναγνωρίζεται αυτό. Είμαστε πάνω από όλα προσγειωμένα και ταπεινά άτομα. Δε σου κρύβω ότι με ενοχλεί πολλές φορές το “spam” και η υπερβολική προβολή κάποιων συγκροτημάτων. Ξέρω ότι όσοι μας γουστάρουν, αγαπάνε τη μπάντα και τους έχουμε κερδίσει με όλα όσα ΕΙΝΑΙ μια μπάντα. Μουσική, show, attitude. Είναι πραγματικά ανεκτίμητο. Και ναι, στο εξωτερικό, όπου και αν έχουμε παίξει έχουμε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις μιας και απλά κάνουμε καλά αυτό που μας λέει η καρδιά μας: Να διαλύουμε όποιο μέρος παίζουμε! Στη Valencia, στον τοπικό Heavy Metal σύλλογο, μετά από ψηφοφορία διαλεχτήκαμε ανάμεσα από πολλές hot εκείνης της εποχής μπάντες και πήγαμε και παίξαμε στο Metal Bats Festival. Ήταν υποχρέωση μας να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό, όπως και έγινε. Έτσι θα συνεχίσουμε!
Οι παραδοσιακές πτυχές του metal στην Ελλάδα, παραμένουν αρκετά χρόνια στην underground σφαίρα. Για ποιο λόγο θεωρείς ότι συμβαίνει αυτό; Οφείλεται σε έλλειψη θέλησης ή σε κακές συνθήκες για τον μουσικό σε αυτή τη χώρα;
Πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο στο φαινόμενο αυτό το οποίο όμως θεωρώ ότι δεν είναι τόσο έντονο πια. Πολλές από τις underground μπάντες του κλασικού ήχου κυκλοφορήσαν αξιοπρεπέστατες δουλειές και έδωσαν δυνατά και τίμια live. Είναι πραγματικά τεράστια κουβέντα οι συνθήκες και θα μείνω απλά στο ότι ανά τις εποχές διαφορετικά ήδη του Metal γίνονται μόδες και φυσικά όπως όλα στη Γη… κάνουν τον κύκλο τους.
Η σοβαρότητά μου κράτησε αρκετά νομίζω…έρχομαι λοιπόν στο μεγάλο δίλημμα, μπύρα ή ούζο πριν από ένα metal live;
Νομίζω ότι και εγώ κράτησα πολύ υψηλό το επίπεδο. Ας το ρίξουμε. Βασικά, έτσι είναι τα live μας. Ξεκινάμε με τα σοβαρά κομμάτια άλλα πάντα στο τέλος θα έρθει η ώρα του πάρτι! Νοσταλγώ τις εποχές που παίζαμε πρώτοι στα live και με το που κατεβαίναμε ξεκινούσα έχοντας λυμένο το δίλημμα που προανέφερες. Μπύρα στο ένα χέρι, ούζο cola στο άλλο. Είναι εγγυημένη λύση για να σε χτυπήσει ο εγωισμός κατακέφαλα! Πλέον προσπαθώ να μην πίνω πριν το live ή έστω να ξεκινάω την ώρα που παίζουμε. Αλήθεια, θέλω πάντα να δίνω το 110% του εαυτού μου και είναι λεπτή η γραμμή του αλκοόλ και άμα την περάσω βαράω στο γάμο του καραγκιόζη (και όταν ξεμεθάω έχω τύψεις χαχαχαχα). Από την άλλη, ο κιθαρίστας μας ο Στέλιος χτυπάει νηφάλιος 90% στα live και σουρωμένος από μια νταμιτζάνα ούζο 666%!!!
Επειδή έχετε μία πολύ καλή σχέση με τον Γρηγόρη από την Eat Metal Records, ποια θα έλεγες ότι υπήρξε η συμβολή του στα πάνω από 10 χρόνια παρουσίας του στο χώρο;
Έθεσε τα θεμέλια για ότι σημαντικό έχει γίνει για το ελληνικό Heavy Metal στην Ελλάδα τα τελευταία δέκα χρόνια. Και θεωρώ ότι τα τελευταία δέκα με δεκαπέντε χρόνια είναι πραγματικά καλά και αυθεντικά και ΣΙΓΟΥΡΑ καλύτερα από παλαιότερα σε όλα τα επίπεδα. Είναι ο πρώτος που χρηματοδότησε ηχογραφήσεις και συναυλίες μπαντών, ο πρώτος που έκανε σημαντικές και μεγάλες συναυλίες στην επαρχία, το καταφύγιο όλων των μικρών μπαντών, ο τύπος που ανέβασε τη φάση γενικά. Το έκανε ο Γρηγόρης και μετά πήραν θάρρος και άλλοι και ξεκίνησαν παρόμοιες κινήσεις. Κρίμα μάλιστα που πολλοί δε το εκτίμησαν και βγήκαν τελικά χαμένοι. Η Eat Metal Records, άλλες φορές γοργά και άλλες φορές με πιο αργά, αλλά σταθερά βήματα ανεβάζει το Heavy Metal πιο ψηλά.
Ας κλείσουμε και με λίγη διαφήμιση! Επόμενα live σας, το release party των Black Soul Horde στις 21 Νοεμβρίου στο An Club αλλά και αυτό στις 15 Δεκεμβρίου με Sacral Rage και Wrathblade. Για ποιο λόγο κάποιος να έρθει σε αυτά τα live;
Πρώτη στάση 21 Νοεμβρίου με Black Soul Horde στο AN Club. Επόμενη στάση 7 Δεκεμβρίου στην αγαπημένη μας Κύπρο για τον εορτασμό της κυκλοφορίας των Stainlez. 14 Δεκεμβρίου Πάτρα με Empire of Evil και 15 Δεκεμβρίου το coup de grace στο Κύτταρο. Καταρχήν ΤΙ καλύτερο από ένα κολασμένο Heavy Metal Live? Κάθε μία από αυτές τις συναυλίες έχει τίμιο και χαμηλό εισιτήριο, πολύ καλές μπάντες και είναι μια ευκαιρία να τα σπάσεις. Το έχουμε όλοι μας ανάγκη τούτη την εποχή. Από δικιά μας πλευρά ανυπομονούμε να γιορτάσουμε την κυκλοφορία του split μας με τα αδέρφια μας τους Wrathblade και να παρουσιάσουμε νέο υλικό στους φίλους και οπαδούς!
Σε ευχαριστούμε πολύ για την τιμή που μας έκανες!
Νίκος.
