Η ιστορία ξεκινάει τον Απρίλιο του 2016 όταν οι Converge, η Chelsea Wolfe και ο συνεργάτης της Ben Chisholm, καθώς και οι Stephen Brodsky (Cave In, Mutoid Man, ex-Converge) και Steve Von Till (Neurosis), συμπορεύονται για μια σειρά περιορισμένων ευρωπαϊκών εμφανίσεων. Η μίνι-περιοδεία (σε 4 πόλεις μόνο) είχε τον τίτλο Blood Moon και το σχήμα ερμήνευε σχετικά άγνωστα κομμάτια από την δισκογραφία των Converge σε ambient/post-rock εκτελέσεις. Πέντε χρόνια αργότερα το ίδιο team (πλην του Steve Von Till) επανέρχεται με καινούργια κομμάτια, καρποί εκείνης της συνεργασίας.
Το Bloodmoon: I από τους Converge & Chelsea Wolfe είναι ατμοσφαιρικό, πολύ πιο μελωδικό, και εντελώς διαφορετικό για τα δεδομένα των Converge. Η Chelsea Wolfe από την άλλη περπατάει σε γνώριμα εδάφη, φλερτάροντας επικίνδυνα με την επανάληψη. Τα στοιχειωμένα της φωνητικά είναι διακριτά στην πλειονότητα του δίσκου, είτε ως main vocalist (“Scorpion’s Sting”), είτε σε συνοδευτικό ρόλο. Υπερβολική, αλλά αυτό είναι το trademark της. Ο genius Stephen Brodsky αφήνει το στίγμα του με την καθησυχαστική του χροιά στο “Flower Moon” και το μεγαλόπνοο “Failure Forever” (υπενθυμίζοντας μας το μεγαλείο των Cave In) ενώ οι εφεδιασμένες του κιθάρες ενισχύουν το ευρύτερο spookiness του άλμπουμ. Ο Jacob Bannon κάνει αυτό που ξέρει πολύ καλά να κάνει φτύνοντας καρφιά (στο “Tongues Playing Dead” το αποδεικνύει) και ενίοτε να ξεμυτίζει από το comfort zone του τραγουδώντας καθαρά. Ο Kurt Ballou διαπρέπει στην παραγωγή και την επιμέλεια αυτού του γκροτέσκου ηχητικού κολλάζ, όπου λόγω πανδημίας οι ηχογραφήσεις έγιναν ξεχωριστά και εξ αποστάσεως, ενώ το μπετόν αρμέ rhythm section των Koller και Newton θεμελιώνει το όλο εγχείρημα.
Κομμάτια που ξεχωρίζουν είναι το ανατριχιαστικό “Viscera Of Men” και το καθηλωτικό “Coil”, με τις ετερόκλητες φωνές των Bannon, Wolfe, Brodsky να συνυπάρχουν αρμονικά. Το “Crimson Stone”, μια αποπνικτική και σκονισμένη μπαλάντα, ίσως να είναι η καλύτερη στιγμή της Wolfe στον δίσκο.
Και ενώ το εν λόγω σχήμα θα μπορούσε άνετα να λέγεται Blood Moon (ή ακόμα και The Brodsky, Converge & Wolfe Ensemble…), το Bloodmoon: I από τους Converge & Chelsea Wolfe στέκει μόνο του ως ξεχωριστή οντότητα. Ένα μελαγχολικό και απόκοσμο βασίλειο υψηλών προσδοκιών, όπου πειραματικές αλχημείες διαδέχονται η μία την άλλη και heavy αργόσυρτες ακολουθίες δίνουν τόπο σε horror ελεγείες· ένα noise/doom/operatic/hardcore τόλμημα με σαουντρακικές προεκτάσεις, όπου μόνο ο χρόνος και το πέρας αυτού θα κρίνουν την διαχρονικότητα του ως άλμπουμ.
