Βράδυ Πέμπτης και το κέντρο κλειστό λόγω επίσκεψης σημαίνοντα Ευρωπαϊκού ηγέτη (τρομάρα τους) και οι δυσκολίες της βραδιάς πολλές για όσους ήθελαν να παρευρεθούν στον εν λόγω live! Τέλος πάντων, όσοι ήταν να έρθουν, ήρθαν και από ότι φάνηκε μετά το πέρας της βραδιάς το ευχαριστήθηκαν!
Aνταπόκριση: Xρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
Πρώτη στη σκηνή ανέβηκαν οι White Circle, συγκρότημα που πρώτη φορά ήρθα σε επαφή μαζί τους και οι εντυπώσεις ήταν μοιρασμένες, γιατί ενώ αυτό το post-grunge που παίζουν, το παίζουν καλά -αν και κοινότυπο-, στη συγκεκριμένη βραδιά τα πάντα καταστράφηκαν από τον τραγικό ήχο που είχαν σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισης τους! Πραγματικά κρίμα, μιας και θα μπορούσαμε να περάσουμε πολύ καλύτερα αν ο ήχος δεν στερούσε από την εμφάνιση τους συγκροτήματος. Οπότε επιφυλάσσομαι για κάποια άλλη εμφάνιση τους.
Ο κόσμος δυστυχώς δεν έλεγε να γίνει περισσότερος οπότε συμβιβάστηκα και περίμενα τους Narcosis μιας και το φρέσκο ντεμπούτο τους καθώς και οι φήμες που ακούγονται στην πιάτσα μου τράβηξαν το ενδιαφέρον! Όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο, το συγκρότημα βασίστηκε στα κομμάτια από το “Road To Infinity” και αυτό stoner rock ύφος με τις κατάλληλες ντόπες από grunge, ηχεί πάρα πολύ όμορφο και δεμένο. Δυστυχώς όμως ο ήχος και στους Narcosis ήταν απερίγραπτα κακός, μην αφήνοντας μας να απολαύσουμε ζωντανά τα κομμάτια τους. Δυστυχώς και τους Narcosis θα περιμένω να τους δω πάλι για να βγάλω ασφαλή συμπεράσματα!
Η ώρα είχε φτάσει για τους Contra Limit να ανέβουν στη σκηνή και να μας παρουσιάσουν τα κομμάτια από το ντεμπούτο τους “Between Hay And Grass”. Καλοδουλεμένοι και σωστοί από άποψη σκηνικής παρουσίας έδειξαν με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο πόσο το διασκεδάζουν όταν βρίσκονται επάνω στη σκηνή! Όμορφες desert rock μελωδίες με τις rock n’ roll πινελιές και extra groove που κεντρίζει το ενδιαφέρον και κάνει το κεφάλι να πηγαίνει πάνω κάτω. Ο ήχος κάπως βελτιώθηκε στους Contra Limit, αλλά και πάλι στερούσε από την εμφάνιση της μπάντας μιας και σε πολλά σημεία ακουγόταν πολύ μπουκωμένος. Οι Contra Limit όσες φορές τους έχω δει (και είναι πάρα πολλές), ιδρώνουν και κοπιάζουν πάνω στη σκηνή και τα κομμάτια του δίσκου ζωντανά ακούγονται πολύ περισσότερο δυναμικά. Μπράβο παίδες!
Λίγο μετά τις δώδεκα πήραμε τον δρόμο του γυρισμού με τις καλύτερες των εντυπώσεων από πλευράς απόδοσης και των τριών συγκροτημάτων, αλλά ελπίζοντας σε επόμενο live στο συγκεκριμένο χώρο ο ήχος να μην καταστρέψει τις προσπάθειες των συγκροτημάτων…
