Πως καταλαβαίνεις ότι μεγαλώνεις; Όταν συνειδητοποιείς ότι έχουν περάσει εννέα χρόνια από την παρθενική επίσκεψη των Comeback Kid στο An Club. Πάλι καλοκαιράκι, λίγοι και καλοί ήμαστε, θυμάμαι, όπως και στη δεύτερη εμφάνισή τους επί αθηναϊκού εδάφους, εκείνη τη φορά με χειμερινά outfits στο Gagarin. Τρίτη και καλύτερη όμως, την περασμένη Πέμπτη, με περισσότερο κοινό αυτή τη φορά – και πάλι καλά παιδιά, κρίμα είναι να χάνονται τέτοια live!
Ανταπόκριση/Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Πρώτοι στη σκηνή οι Censored Sound, που δυστυχώς δεν κατάφεραν να τραβήξουν όσο θα ήθελαν την προσοχή του κόσμου που ακόμη δεν είχε κατέβει τα σκαλιά του venue. Ωστόσο οι παρευρισκόμενοι με κάθε ευκαιρία προσέφεραν το χειροκρότημα τους στο old school hardcore του σχήματος, ενώ δεν έλειψαν και οι guest συμμετοχές στα φωνητικά κάποιων -πολύ- φιλικά προσκείμενών τους στα “Defrosted” και “Old Tyme Hardcore” – ναι καλά καταλάβατε, διασκεύασαν και Slapshot τα παιδιά.
Τους ανανεωμένους Eden Demise που ακολούθησαν πάντως περίμενε αρκετό μέρος του κοινού που σιγά σιγά γέμιζε το υπόγειο της Σολωμού. Πιο μοντέρνο hardcore σε σχέση με το προηγούμενο σχήμα, με breakdowns που δε γίνεται να σε αφήσουν αδιάφορο, τον frontman τους Γιάννη να οργώνει τη σκηνή και καινούριο υλικό, οι Eden Demise θα έλεγες ότι έχουν ξαναβρεί τη φόρμα τους, τραγουδώντας για κοινωνικοπολιτικά ζητήματα που μας απασχολούν όλους.
Και είχε έρθει η ώρα των headliners… και των πρώτων stage divings, των circle pits και των sing-alongs και του οικογενειακού κλίματος που τόσο αγαπώ σε αυτές τις συναυλίες. Με το “Heavy Steps” πρώτο κομμάτι στο set τους, οι Comeback Kid συνεπήραν ένα ολόκληρο An Club στους ρυθμούς τους. Με μπροστάρη τον εξαιρετικά επικοινωνιακό Andrew Neufeld, ο οποίος μοιραζόταν κάθε τόσο το μικρόφωνό του με γνώριμες φυσιογνωμίες, οι Καναδοί hardcore heroes απέδειξαν γιατί με κάθε κυκλοφορία τους κερδίζουν τις καλύτερες εντυπώσεις.
To setlist περιείχε γνωστά και αγαπημένα “χιτάκια” (“Do Yourself A Favor”, “Wasted Arrows”, “Somewhere, Somehow” κ.α.) αλλά και κομμάτια που δεν περίμεναμε να ακούσουμε, όπως το “All In A Year”, ενώ στο “Wake The Dead”, τραγουδήσαμε τόσο δυνατά, σα να το είχαμε βάλε σκοπό να ξυπνήσουμε όντως όλη την πολή.
Last but not least: Kαλά τα hardcore shows σε open-air festivals και σε μεγάλα venues με ψηλές σκηνές και photopits, αλλά το πόσο καλά έχω περάσει στα live της Hardtimes Athens φέτος, δεν περιγράφεται!