Η μελαγχολική πλευρά της ανθρωπότητας μέσα από την σκοτεινή της υπόσταση.
“Afraid to live”. Από τη γέννησή μας, η βίαιη επαφή με το ξένο «κρύο» περιβάλλον, μεταφράζεται σε κλάμα πόνου και τρόμου. Η χαμηλή ένταση του φωτός, η ήρεμη φωνή, το χάδι, κάνουν τη διαφορά για ένα νεογέννητο. Η έκτη full-length δουλειά της αγαπημένης μας Chelsea, εξασφαλίζει παρόμοιες μικρές φροντίδες, ένα ενήλικο «χάδι», που μέσα από το εξαιρετικό, ζωτικό του αφήγημα, αποδίδεται σε ένα ονειρικό, μουσικό και θαυμαστό πλέον ταξίδι. Σχηματίζει έτσι, μία διαλογιστική εμπειρία γεμάτη συγκίνηση, μα και μία προσπάθεια κατανόησης-ερμηνείας-έκφρασης του ανεξαίρετου, όπως και του δυσνόητου, της ιερής αυτής γνώσης, όπως η ίδια αποκαλεί. Τρία τα εξώφυλλα, όσα και τα στάδια(;)
“Afraid to die”. Θάνατος, μία αλήθεια που εμπεριέχει βία. Έτσι, αν και το ζητούμενο μοιάζει να είναι η συμφιλίωσή μας με αυτό το τέλος-γεγονός, η βία, από την κυνηγετική μέχρι και την ψυχολογική της μορφή, φέρεται και ως μία αποδοχή-παραδοχή ενός άγραφου νόμου, αυτού της επικράτησης του ισχυρού και ίσως και του τυχερού. Όσο το ζητούμενο παγώνει στην επιβίωση… “bloom and eclipse them, wake up and transform”.
Αρμονία, τέχνη, σουρεαλιστικά τοπία, gothic και folk. Η κιθάρα, ακουστική, επιμένει να κινείται σε experimental διαδρομές σε συνδυασμό με τα κύματα από τα πλήκτρα. Η φωνή της, σαγηνευτική και πνευματική, πολύπλοκα σε μιαίνει. Αισιοδοξία και θρήνος. “The Mother Road”, όταν η ανάγκη για αγάπη, έμφυτη, κυριαρχεί σε όλο το album. To “American Darkness” γράφτηκε για ένα όνειρο, βασισμένο σε Tarot, σαν να ερμηνεύει τον χρησμό: όλη η μαγεία και τα σύμβολα που τόσο παθιασμένα κυνηγάει, βρίσκονταν ανέκαθεν μέσα της και μας προσκαλεί να χορέψουμε απελευθερωμένοι σε αυτό που αποκαλούμε εαυτό. “Birth Of Violence”, sister of the road, τα μεσοδιαστήματα του μεσουρανήματος της, υποδεικνύουν τη συνείδηση αλλά και τους προσωπικούς της στόχους. “Deranged For Rock & Roll”, παραδομένη προκαλεί, “drink my dreams, sell my soul”. O συμβιβασμός δύναμης-τρυφερότητας, “Be All Things”, ισούται της συμφιλίωσης, να θες να γίνεις τα πάντα και τίποτα την ίδια στιγμή. To θηλυκό στοιχείο είναι η προέλευση, η αρχή, μέσα από ακόμη ένα όνειρο, που ονόμασε “Erde”.
“When Anger Turns To Honey”, καθώς η αίσθηση ότι πρέπει να τα «βγάλουμε πέρα» μόνοι μας δυναμώνει και ο θυμός γίνεται τροφή, να θυμάσαι πως είσαι ο κυνηγός και όχι το θύμα. “Dirt Universe” (“they say glory comes from dirt”), αφού η στάση όλων των εμπλεκόμενων δείχνει πως έχουν αποστραγγιστεί από κάθε ίχνος συναισθήματος (πολιτική, θρησκευτική, ιδεολογική και κοινωνική βία), ξεφωνίζει πως τα όπλα, δεν μπορούμε να τα πολεμήσουμε με όπλα, στο φινάλε του “Little Grave”. Δελεάζεται από την αντίθεση της ασχήμιας και της ομορφιάς, “Preface To A Dream Play”, όταν ο χρόνος μηδενίζει, η ανάγκη για στιγμές εξέλιξης, απόλαυσης και ικανοποίησης παγιδεύεται στη μοναξιά. “You were right, hell is on earth”. Πομπώδες. O αυτοκινητόδρομος “Highway” γίνεται συνώνυμο της επιτυχίας της. Το “The Storm”, δεν είναι κάτι άλλο από μια σύντομη καταιγίδα με μπουμπουνητά.
Ένα «οπισθοδρομικό», μα απολαυστικό κεφάλαιο στις folk ρίζες, «Η γέννηση της βίας» είναι o καμβάς στον οποίο ασκεί τους δαίμονές της. Για εμένα, μία συγκλονιστική μουσική εμπειρία.