Τι καλύτερο από ένα Smoke The Fuzz θα μπορούσε να μου τύχει; Τίποτα. Γι’ αυτό και έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και εγώ βρέθηκα στο Academy πολύ καθυστερημένη μα καρά ακριβώς στην σατανάς φάση ώρα της πολυαναμενόμενης γυναίκας μούσας. Αν και εγώ δεν πρόλαβα να χαρώ τους αγαπητούς :Skull & dawn:, ευτυχώς τους πρόλαβε ο Τάσος. Δεν θα μου επιτρέψω να με πάρει από κάτω όμως γιατί θα τους απολαύσω σε μόλις λίγες ημέρες, έχω ήδη κλείσει ραντεβού μαζί τους για τις 5 του μήνα μαζί με Zeal & Ardor και Cyanna Mercury.
Ανταπόκριση: Κική Ηλιάδου / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Στην ώρα τους και με βασικό σκοπό να προετοιμάσουν την ατμόσφαιρα για να υποδεχτούμε την ιέρεια της σκοτεινής πλευράς της μουσικής που λατρεύουμε, εμφανίστηκαν στην σκηνή οι :Skull & dawn:. Με τον κόσμο να μαζεύεται σιγά σιγά στον αριθμό 117 της δύο φρέσκα κομμάτια που θα κυκλοφορήσουν στον καινούργιο τους δίσκο το επόμενο διάστημα, με μουσική κατεύθυνση ακόμα πιο folk από ότι μας έχουν συνηθίσει και τον frontman της μπάντας να συνοδεύει τις καινούργιες τους δημιουργίες με μπάντζο. Εν συνεχεία επέστρεψε στην ακουστική κιθάρα και σε τραγούδια από το ντεμπούτο τους “Zombie Horses”, άλλοτε με πιο σκοτεινή και άλλοτε με πιο “χορευτική” διάθεση. Αγαπημένη μου στιγμή το “Desert”, ένα κομμάτι ικανό να σε ταξιδέψει όμορφα. Αξίζει να σημειωθεί ότι μας παρουσίασαν το καινούργιο μέλος της μπάντας στο βιολί, καθώς και το απίστευτο show που έδινε στο βάθος ο μακρυμάλλης που είχε αναλάβει τα backing vocals. Εκεί ακριβώς που το black metal συναντάει την americana και σαφώς με άρωμα αμερικανικού Νότου, μας αποχαιρέτησαν και μας ζέσταναν ιδανικά γι’ αυτό που θα ακολουθούσε. – Τάσος Καρράς
Όσο για την Chelsea Wolfe είναι ένα γεγονός. Είναι μία εμπειρία που γίνεται κατευθείαν αντιληπτή από τις αισθήσεις. Είναι καθετί που συμβαίνει στη φύση ή στην κοινωνία. Ένα πλάσμα όμορφο, εξαιρετικό και ασυνήθιστο, η εκπρόσωπος μίας κατάστασης ή η μεταβολή αυτής. Τα live της είναι καθένα και από μία περίσταση. Διαφορετική. Σαν ιεροτελεστία. Και όπως η ίδια δηλώνει “music happens really out of order” for her.
Με μαύρη διάφανη κάπα τύπου κελεμπία να προσδίδει το μαύρο σορτσάκι που φορούσε από μέσα, εμφανίστηκε μέσα απ’ τα σκοτάδια για να μας φωτίσει με την παρουσία και καταπληκτική της ερμηνεία. Αρκετά ψηλή, η μόλις 23χρονη Αμερικανίδα αποτελεί μία ξεχωριστή προσωπικότητα της dark, neofolk και electro αισθητικής. “Feral Love” και από την αρχή μας υπνωτίζει. “Run from the light” με τους στίχους της να μας κολλάνε και έτσι μας κερδίζει από τα πρώτα κιόλας λεπτά της εμφάνισής της. “Carrion Flowers”, “we are after you” και επιτίθεται στην συνήθεια. “We felt the light, it taught us to grow” αποκαλύπτοντας τις σκέψεις της και η αυτοπεποίθηση ξεπροβάλλει. Έχοντας πετάξει το βέλος, μας καθηλώνει με το βλέμμα της. “We Hit A Wall” να πλησιάζει την ποίηση και τη μέση του set, μαγευτικό. Σαν να δίνει παραπάνω γκάζια μου φαίνεται ζωντανά. “After The Fall” για τη συνέχεια, με σιγουριά πως τίποτα δεν θα τους κρατήσει μακριά και χώρια, “don’t let them win”. Τα πλήκτρα όπου χρειάζονται αντικαθιστούν το μπάσο, οι κιθάρες ξύνουν πληγές και τα τύμπανα γεμίζουν την ατμόσφαιρα χρώματα καθώς δεν παύουν να κοπανάνε παράλληλα δυνατά το είναι μας. “Simple Death” και “Iron Moon”. Γεμάτη ηλεκτρισμό, η ίδια μας μεταφέρει σε κόσμους τηλεοπτικούς και μας βάζει στην πρίζα. Να εντρυφήσουμε κι άλλο με την πάρτη της. “Pale On Pale” και το φως αντανακλάται στα μάτια του άλλου ίσως για τελευταία φορά. Μας καληνυχτεί ύπωχρα και θολά “mind on mind”, όπως αποχωρεί μέσα από τους καπνούς.
Το encore δεν αργεί “when your mind is open” και το “House Of Metal” θα την φέρει κοντά με το κοινό. “Survive” τελικά, με τη φωνή και πάλι να ανεβοκατεβαίνει στις κλίμακες και το ρυθμό να δυναμώνει. Θριαμβευτικά, “you said you won’t break my heart, unless you do”…
