Οι Cattle Decapitation την τελευταία δεκαετία δείχνουν τον τρόπο που πρέπει να παίζεται η ακραία μουσική. Από το 2012 με το “Monolith of Inhumanity” έχουν σφιχταγκαλιάσει την έμπνευση, έχουν βρει 100% τον ήχο τους και μέχρι σήμερα έχουν καταφέρει ένα σερί με διαμαντάκια, με αποκορύφωμα το αριστουργηματικό “Death Atlas”. Φέτος επιστρέφουν με τον όγδοο δίσκο τους, υπενθυμίζοντάς μας πως έχουμε αποτύχει παταγωδώς σαν ανθρωπότητα και αξίζουμε τις όποιες συνέπειες (We deserve everything that’s coming όπως λένε και οι ίδιοι).
Το “Terrasite”, όπως λέγεται το νέο πόνημα των Καλιφορνέζων, είναι ένας τίτλος που δημιούργησε ο τραγουδιστής της μπάντας, Travis Ryan. Είναι σύνθετη λέξη και αποτελείται από το “terra”, δηλαδή Γη, και το “site” που προέρχεται από το “sitos” που στα ελληνικά σημαίνει «φαγητό». Τα «παράσιτα» αυτά λοιπόν τρώνε αργά και βασανιστικά τη γη, οδηγώντας την κατάσταση προς την απόλυτη καταστροφή. Όπου παράσιτα βάλτε τους ανθρώπους, οι οποίοι με τις αυτοκαταστροφικές τους τάσεις είναι καταδικασμένοι σε θάνατο, αφού όμως πρώτα καταβροχθίσουν ότι έχει μείνει όρθιο σε αυτόν τον έρμο πλανήτη. Πολύ εύστοχος τίτλος που αντικατοπτρίζει με τον καλύτερο τρόπο τον νιχιλιστικό χαρακτήρα των στίχων.
Το “Terrasite” ακούγεται σαν φυσική εξέλιξη του προκατόχου του κυρίως λόγω της αποπνικτικής ατμόσφαιρας που το περικλείει. Η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος. Είναι λες και ο κόσμος να καταστράφηκε στο “Death Atlas” και τώρα βρισκόμαστε στην επόμενη μέρα.
Μουσικά μοιράζονται την ίδια φιλοσοφία, με την διαφορά ότι τώρα η κατάσταση καίει λίγο πιο φωτεινά, μιας και έχουμε περισσότερη μελωδία. Το κιθαριστικό δίδυμο εξαπολύει βιτριολικά riffs που δεν απευθύνονται σε ευαίσθητες ψυχές, το μπάσο πυροβολεί στο ψαχνό, ενώ ο Dave McGraw αποδεικνύει για ακόμα μία φορά πόσο ευρηματικός drummer είναι. Στην κορυφή του παγόβουνου βρίσκεται ο Travis Ryan. Κατά την γνώμη μου, ο καλύτερος ακραίος vocalist τα τελευταία χρόνια (παρέα με τον Dave Hunt των Anaal Nathrakh). Κάνει ότι γουστάρει με τη φωνή. Τα τρομακτικά του βαριά φωνητικά και τα creepy καθαρά του, δικαίως τον κατατάσσουν στην ελίτ.
Και δεν είναι μόνο τα φωνητικά μου σε κολλάνε στον τοίχο. Για άλλη μία κυκλοφορία έκανε εξαιρετική δουλειά και με τους στίχους. Σκέψεις που κινούνται μεταξύ θυμού, θλίψης και απογοήτευσης και προέρχονται κυρίως από ατομικά βιώματα του Travis. Highlight οι στίχοι του δεκάλεπτου έπους, “Just Another Body”, όπου είναι αφιερωμένοι (όπως και όλος ο δίσκος) στον Gabe Serbian, ο οποίος ήταν από τα ιδρυτικά μέλη των Decap και πέθανε πέρσι σε ηλικία 44 χρόνων.
Το “Terrasite” είναι άλλο ένα masterpiece από μία μπάντα που δεν πέφτει ποτέ έξω. Εδώ μέσα δεν πρόκειται να συναντήσεις ούτε μισό filler. Όλα τα κομμάτια έχουν λόγο ύπαρξης και δημιουργούν ένα αψεγάδιαστο αποτέλεσμα που οι λάτρεις του ακραίου ήχου πρέπει να επενδύσουν χωρίς δεύτερη σκέψη.
