Καθώς το duo από τη Μασαχουσέτη, διεκδικεί συστηματικά τη σχέση-σύνδεση, μουσικής – κινηματογράφου, η πανδημία, σε καλλιτεχνική απογραφή, απέδωσε στην πράξη διπλά. Με μία μίνι, ασυνήθιστα άμεση, δριμύ ακουστική, σχεδόν ερωτική, μα διαισθητικά, τρομακτικά εξαρτώμενη από τον ήχο της. Το εγχείρημα δένει αποκρυφιστικά και ακραία, στο ομώνυμο “The Runner” short film (horror/meta-commentary), με το soundtrack να του επιβάλλει, μία φαντασιακή, σκοτεινή, industrial-fusion-post-electro ματαίωση.
Tα τραγούδια του δίσκου, σαν chapters ουσιαστικά, δίνουν πληροφορίες, περί τίνος πρόκειται. Αυστηρά σκεπτόμενα synths, τρεμάμενοι παλμοί, drum machine, thrilling φωνητικά, λούπες που στοιχειώνουν και γεύση από άτονη δυσφορία. “Tower”, σπλαχνικό, νιώθοντας την ανάγκη της επικοινωνίας, της ελευθερίας, της έκθεσης, της εμπιστοσύνης. Η Jae Matthew, καλείται ιατρικά, να παλέψει με την σκλήρυνση. Deathdream grooves εκτείνονται με μένος. Έτσι, άκρως κολληματικά, οι ερωτήσεις θα συνεχιστούν στο “Give Me A Reason”, θέλουν απαντήσεις, κατά πόσο η πραγματικότητα ανταποκρίνεται στην υπόσχεση. Η κατάσταση περνάει σε ένα πιο ισορροπημένο, dance, επίπεδο. Οι αντιθέσεις έντονες, συμβολικές, sexy και grotesque ταυτόχρονα.
“Autonomy” (feat. Cooper B. Handy / Lucy), τα πάντα απλουστεύουν, στην πρόκληση για πιο pop εφαρμογές. Οn “The Ride Home”, ”feels like I’m coming on real strong you are the reason I’m alone”, ως το μοναδικό signal. Προφανώς η λύση, παντρεύεται τη διαφυγή, “Escape”, με προορισμό, φυσικά, το dance floor. Εκεί, όπου ξεπερνάς τον εαυτό, το συναίσθημα είναι δυνατότερο των παθών και των πρέπει, οι σκέψεις και τα άγχη μηδενίζονται, το σώμα ανταποκρίνεται στο ρυθμό και ο νους ταξιδεύει χορεύοντας, με μόνη σταθερή, την κίνηση. “Machina” (feat. Ms.BOAN – Mariana Saldana), electronico… ότι πιο αμαρτωλό έχουν δημιουργήσει. Μεταδοτικές χορογραφίες, smooth beats, ρίγη και υπνωτικές, ατομικές κυριαρχίες, που σκοτώνουν στο διάβα τους. Κολλάει στο repeat. Εμπιστεύσου το.
Το φινάλε σύντομο, όσο και η αποδοχή. Με μόνη παρέα το πιάνο, το minimal στοιχειό, να ενδυναμώνει τη μελαγχολία της ύπαρξης, της επιλογής, της λήξης. Αnd I will “Understand”.