Είναι μια ωραία ρουτίνα πλέον να περιμένεις ανακοινώσεις από αγαπημένα συγκροτήματα για νέους δίσκους. Για να πω την αλήθεια μου, όσον αφορά τους Bloodbath που γουστάρω εδώ και πολλά χρόνια είχα ξενερώσει λίγο με την κυκλοφορία του προηγούμενου δίσκου “The Arrow of Satan is Drawn”. Οι Bloodbath είναι ένα super group το οποίο δημιουργήθηκε με σκοπό να παίζουν αυτό που γουστάρουν. Αγνό, απλό και in your face death metal που δεν μπορούν να παίξουν με τα άλλα συγκροτήματα τους…Δεν πούλησαν ποτέ φούμαρα σε κανέναν και για τίποτα…
Στα δικά μας τώρα, σαν καλός fan της μπάντας μόλις είδα σχετική ανακοίνωση για το νέο δίσκο “Survival of the Sickest” που κυκλοφόρησε από τη Napalm Records, κάτι φτερούγισε μέσα μου. Μόλις είδα το εξώφυλλο λέω μέσα μου: ΩΠΑ, ΤΙ ΣΑΠΙΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΔΩ!. Ένα εξώφυλλο αρκετά gore, τουλάχιστον σε σχέση με το προηγούμενο. Με κέρδισε με την πρώτη… Για την ιστορία να πούμε, ότι το “Survival of the Sickest” είναι ο τρίτος δίσκος στον οποίο τραγουδά ο Holmes των Paradise Lost. Εκτός αυτού υπάρχουν guest συμμετοχές όπως του Barney Greenway (Napalm Death), Luc Lemay (Gorguts) και του Marc Grewe (Morgoth). Προσωπικά τα guest από τον οποιονδήποτε σε οποιαδήποτε μπάντα, δεν μου λένε κάτι. Ποτέ των ποτών. Νέο μέλος της μπάντα είναι και ο Tomas Åkvik των Σουηδών Lik. Η συμβολή του στα κομμάτια είναι φανερή καθώς υπάρχουν σημεία που θυμίζουν Entombed ή Dismember. Όποιος έχει ακούσει τους Lik μπορεί να καταλάβει τι λέω, αλλιώς να τους ακούσει τώρα!
Το “Survival of the Sickest” αποτελείται από 11 κομμάτια. Με το Zombie Inferno, που είναι και το πρώτο το δίσκου, ή το No God Before Me (ειδικά το συγκεκριμένο) που είναι και το τελευταίο, μπαίνει κανείς στο χορό που σέρνει η μπάντα με μια εσάνς… Florida death metal. Κομμάτια σαν το Putrefying Corpse και Malignant Maggot Therapy θυμίζουν κάτι από Cannibal Corpse. Τόσο μουσικά όσο και οι τίτλοι των κομματιών δίνουν την ιδέα της επιρροής που μπορεί να υπήρξε κατά τη διάρκεια της σύνθεσης τους. Τα Dead Parade, Carved, Born Infernal, To Die, Environcide θυμίζουν κάτι από Bloodbath των 00’s. Προσωπικά αποτελούν και τα αγαπημένα μου. Η φωνή του Holmes πλέον έχει κολλήσει για τα καλά με την υπόλοιπη σύνθεση της μπάντας και τη φιλοσοφία της γενικότερα. Χρωματισμοί όπως πρέπει στα σημεία που πρέπει χωρίς να είναι flat η φωνή του Νικόλα, πράγμα αρκετά ενδιαφέρον. Συνταγή δοκιμασμένη καθώς και στoυς Paradise Lost κάνει το ίδιο πράγμα, είτε στα καθαρά σημεία είτε στα brutal. Κομμάτια όπως τα Affliction of Extinction και Tales of Melting Flesh είναι…εκ Σουηδίας ορμώμενα.
Overall, πρόκειται για ένα αρκετά καλό δίσκο, που σε καθηλώνει, με ενδιαφέροντα σημεία. Ωραίες φωνές, ωραίες κιθάρες κι ένα ωραίο drumming από τον Axenrot. Όλα αυτά περικλείονται από μια πολύ δυνατή παραγωγή κι ένα σάπιο εξώφυλλο γιατί προφανώς οι Bloodbath είναι αυτοί που είναι, δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα και κάνουν αυτό που γουστάρουν. Σπεύσατε να τσεκάρετε!