Με αφορμή την εμφάνιση των Black Hat Bones στο Ejekt Festival αλλά και την πρόσφατη καινούρια κυκλοφορία τους, η Αναστασία Παπαδάκη μίλησε με το συγκρότημα για το “Born In A Thunder” και τα καλοκαιρινά τους σχέδια.
Τώρα που το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά, μπορείτε με ασφάλεια να μου πείτε αν υπάρχει κάποιο από τα τραγούδια σας που είναι ταιριαστό με το κλίμα του ελληνικού καλοκαιριού; Θα έλεγα το “I Am The Sun”, αλλά μάλλον είναι το πολύ προφανές.
Και το “Thunderborn” (του οποίου το video κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες), είναι μια καλή και δροσιστική λύση.
Με αφορμή την αναφορά στο “I Am The Sun”, μπορώ να πω πως μάλλον ήταν από τη μέχρι στιγμής πορεία σας, το τραγούδι που έκανε το μεγαλύτερο “μπαμ”. Το είχατε στον νου σας όταν το γράφατε πως θα επρόκειτω για ένα πολύ λαοφιλές τραγούδι;
Δε βγάζουμε ένα κομμάτι με αυτό το σκεπτικό ποτέ. Κάναμε κάτι διαφορετικό, εν τέλει έκανε αυτό το “μπαμ” και είμαστε υπερβολικά χαρούμενοι και ευγνώμονες γι’ αυτό.
Γενικά κατά τη διαδικασία της σύνθεσης σκέφτεστε καθόλου το “εμπορικό” της υπόθεσης; Μπορεί κάτι τέτοιο να επηρεάσει την αγνότητα της μουσικής σύνθεσης; Τι έχετε στο μυαλό σας όταν συνθέτετε μουσική και γράφετε στίχους;
Το επιτηδευμένο και το αγνό είναι δυο έννοιες εντελώς αντίθετες μεταξύ τους, οπότε γράφουμε μουσική από την πρώτη μας μέρα σαν μπάντα για τη σωτηρία της ψυχής μας και όχι για να γίνουμε διάσημοι. Κάνουμε κομμάτι οτιδήποτε μας ενοχλεί, μας αρέσει, μας ταλαιπωρεί, μας ιντριγκάρει και γενικά οτιδήποτε έχουμε στο κεφάλι μας εκείνη τη στιγμή.
Οι μέχρι στιγμής συναυλίες για την προώθηση του “Born in a Thunder” πώς έχουν πάει; Να φανταστώ πως σύντομα θα έχουμε και την πρώτη έξοδό σας προς τα εκτός Ελλάδας κατατόπια;
Έχουμε ένα “ελάττωμα” να θέλουμε να γίνεται κάθε συναυλία μας πάρτυ, επομένως όλες όσες έχουμε κάνει ως τώρα με το νεο δίσκο ήταν ξεχωριστές και αναζωογονητικές για μας. Τώρα όσον αφορά την πρώτη έξοδο, όλα έχουν δρομολογηθεί ώστε να μπορούμε να πούμε πως είμαστε κοντά. Για να δούμε…
Εν τέλει τι γίνεται με τον underground ήχο; Ευδοκιμεί στην Ελλάδα ή εκτός τα πράγματα πάνε καλύτερα; Τι έχετε παρατηρήσει από τις αντιδράσεις του κόσμο και τις μέχρι στιγμής πωλήσεις σας;
Δεν είναι θέμα μόδας η μουσική, ούτε έχει να κάνει με το αν ευδοκιμεί ένα είδος ή όχι. Τα πράγματα θα πάνε καλά σε οποιοδήποτε ήχο, όσο υπάρχουν αυτιά που θέλουν να ακούσουν και ενδιαφέρονται. Μπορεί έξω τα πράγματα να είναι λίγο καλύτερα, αλλά θα είμασταν αχάριστοι αν λέγαμε πως οι αντιδράσεις που έχουμε πάρει από εδώ δεν είναι ικανοποιητικές. Όταν πατάς στη γη και περιμένεις αυτά που σου πρέπουν, είσαι ευτυχισμένος.
Το “Born in a Thunder” κυκλοφόρησε αποκλειστικά σε βινύλιο, ενώ ως μονάδες ανήκετε σε μία γενιά που μεγάλωσε με CD και -λιγότερο- με κασέτα. Τι σας ώθησε σε αυτή την απόφαση;
Η αλήθεια είναι πως προλάβαμε και λίγο την κασέτα καθώς ακούσει πολλές φορές ως παιδιά τους μύθους του Αισώπου στο κασετόφωνό μας. Τώρα το “Born in a Thunder” κυκλοφόρησε αποκλειστικά με αυτό τον τρόπο γιατί αρχικά είναι αισθητικά όμορφο στα μάτια μας και δεύτερον θέλαμε πάντα να ακούσουμε τη μουσική μας σε βινύλιο. Σίγουρα δεν το κάναμε από ρετρολαγνεία.
Προσεχώς λοιπόν έρχονται τα καλοκαιρινά festivals για εσάς. Πού και πότε εμφανίζεστε και ποια συναυλία περιμένετε με την περισσότερη ανυπομονησία;
Ανυπομονούμε εξίσου για κάθε festival, απλά πιο “σφιγμένοι” μπορούμε να πούμε ότι είμαστε για το Ejekt στις 14 Ιουλίου, αφενός λόγω της βαρύτητάς του και αφετέρου λόγω του ότι ανοίγει τον κύκλο των καλοκαιρινών μας εξορμήσεων. Όλα τα υπόλοιπα festivals όμως είναι κι αυτά ένα κι ένα που λέμε καθώς στις 29 Ιουλίου θα βρεθούμε στην ιδιαίτερη πατρίδα μας και στο αγαπημένο μας βουνό (τον Ταΰγετο), για το Music Highway Fest, στις 4 Αυγούστου στο Snak Fest στην Ικαρία, στις 25 Αυγούστου στο 2nd Let it Beer Summer Fest και στις 9 Σεπτέμβρη στο Let’s Rock Fest στα Οινόφυτα Βοιωτίας.
Πόσο σύντομα να περιμένουμε δισκογραφικό διάδοχο του “Born in a Thunder”;
Είμαστε σε εγρήγορση από τη μέρα που κυκλοφόρησε το “Born in a Thunder”, οπότε όλα στον καιρό τους.
Σε μια εποχή που τα reunions και οι αρπαχτές μεσουρανούν, πόση σημασία έχει ο κόσμος να δίνει περισσότερη βάση σε νεοσύστατα σχήματα με original υλικό αντί να αναμασάει το παρελθόν;
Άσχετα με το αν κάποια reunions θεωρούνται αρπαχτές, δεν μπορείς να απαγορεύσεις σε κανένα να οραματίζεται την επανένωση κάποιας αγαπημένης του μπάντας, απλά η μουσική ακινησία φέρνει και το μουσικό θάνατο. Οι καλές γνώσεις και η καλή ενημέρωση είναι ο ιδανικός συνδυασμός και δίνει κουράγιο και σε καλλιτέχνες που μοχθούν για ν’ ακουστούν έξω από την ωραιοποιημένη γυάλα του παρελθόντος.
Περί reunions ο λόγος, ποιο reunion θα ψοφάγατε να δείτε; Ακόμη κι αν είναι κάτι μη εφικτό.
Ίσως Led Zeppelin με το μακαρίτη τον John Bonham και αν γινόταν να αναστήσουμε κόσμο σίγουρα θα θέλαμε AC/DC με Bon Scott, Metallica με Cliff Burton κτλ…
Έχει αρχή και τέλος η όλη υπόθεση με την ενασχόληση με το underground και όλη του την ουσία; Εσείς που βλέπετε τους εαυτούς σας σε 10 χρόνια από τώρα;
Όλα τα πράγματα κάνουν τον κύκλο τους, καμιά φορά ξεχνιούνται, καμιά φορά ξαναέρχονται στο προσκήνιο. Αυτή είναι και η ομορφιά της ζωής όμως. Το που θα είμαστε σε 10 χρόνια από τώρα άγνωστο, το αν θα παίζουμε μουσική σίγουρο, γιατί η μουσική σε επιλέγει, την επιλέγεις, σε κυριεύει και την κουβαλάς μέσα σου.
Αφιερώστε ένα τραγούδι σας όπου θέλετε και εξηγήστε μου τον λόγο.
Θα ήταν το “Concrete Youth”, αφιερωμένο σε όσους παλεύουν για το αύριο.