Μετά την κυκλοφορία του A Celebration Of Endings το 2020, κι έχοντας καμιά ντουζίνα κομμάτια στην άκρη, οι Biffy Clyro επιστρέφουν με το αινιγματικό The Myth Of The Happily Ever After, το άλμπουμ-αδερφό του ACOE.
Ηχογραφημένο στη δυτική Σκωτία στο προσωπικό τους home studio, οι Biffy Clyro αφήνουν πίσω τους το αξιόλογο αλλά «χαντακωμένο» λόγω πανδημίας ACOE προσφέροντάς μας ένα διαμάντι σε μια θάλασσα από κάρβουνο.
Ο δίσκος ανοίγει με το ”DumDum”, ένα post-rock intro track επικών διαστάσεων, ιδανικό πέρασμα στο (single) ”A Hunger In Your Haunt”. Το ”Denier” ξεχωρίζει για το wall of sound του και το αλύπητο ξυλίκι στα τύμπανα, ενώ το ”Separate Missions” για την post-punk αισθητική του. Το ”Witch’s Cup” είναι μια γλυκόπικρη κραυγή αγωνίας, με τον τίτλο του δίσκου κρυμμένο στους στίχους του. Στο μπαλαντοειδές ”Holy Water” με το ρομποτικό beat-down φινάλε του θυμόμαστε τους λόγους που αγαπήσαμε τους Biffy. Το ”Errors In The History Of God” ρίχνει το μπάσο στην πρώτη γραμμή και μας βάζει σε σκέψεις γύρω από την ίδια μας την ύπαρξη. Το ”Haru Urara” μας ανακουφίζει με τις smooth κιθαριστικές του φράσεις και το ”Unknown Male 01”, το πρώτο single του δίσκου, έχει όσο punch & hook χρειάζεται. Το ”Existed” αναδεικνύει την δοκιμασμένη ηλεκτρονική πλευρά των Biffy. Ο δίσκος κλείνει με το καταιγιστικά καθαρτικό ”Slurpy Slurpy Sleep Sleep”, αγαπημένο μου κομμάτι μέχρι στιγμής και την καλύτερη επιλογή για αυλαία του δίσκου.
Στιχουργικά ο δίσκος κινείται γύρω από υπαρξιακά μοτίβα: αγάπη, θάνατος, θρησκεία, αρχέγονα ερωτήματα και αποκαλυπτικές αλήθειες, αναζήτηση νοήματος στη ζωή και τη θέση του ανθρώπου στο σύμπαν. Typical stuff δηλαδή… Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το TMOTHEA είναι ένα concept album λόγω στιχουργικής συνοχής. Κάτι τέτοιο όμως θα αδικούσε τον αυτόνομο χαρακτήρα του κάθε κομματιού.
Στο The Myth Of Happily Ever After οι Biffy Clyro ξαναπιάνουν το math-rock/post-hardcore παρελθόν τους, κρατώντας όμως την pop-catchy πλευρά τους, και παντρεύοντας τα γνώριμα κιθαριστικά τους ξεσπάσματα με ρεφρέν που δύσκολα τα ξεχνάς. Πειραματισμός και επίδειξη χαρακτήρα· με το φως και το σκοτάδι, τη θετικότητα και τον μηδενισμό, να παλεύουν για την επικράτηση τους. Εν ολίγοις, ένας ισορροπημένος alternative rock δίσκος σε μια εποχή μετριότητας και απελπισίας, μια αχτίδα αυθεντικότητας και καινοτομίας.
Αποφεύγοντας τα πισωγυρίσματα και τις δηθενιές οι Simon Neil και τα αδέρφια James & Ben Johnston προχωρούν σ’ αυτό το τόσο ιδιαίτερο μονοπάτι που έχουν χαράξει «together into the unknown» οπλισμένοι με πάθος και συναίσθημα, απολαμβάνοντας την χαρά της ανακάλυψης, προσκαλώντας νέους fans στο ταξίδι τους και κλείνοντας το μάτι στους παλιούς.
Joy. Discovery. Invention.