Ήταν μια από αυτές τις εξαιρετικές «καθημερινές», που σου δίνουν την εντύπωση ότι είναι Παρασκευή ή Σάββατο, που βγαίνεις, διασκεδάζεις και ξενυχτάς, χωρίς να έχεις το άγχος του πρωινού ξυπνήματος της επομένης… Ακόμα καλύτερα, όταν όλο αυτό συνδυάζεται με πολύ καλή μουσική, ένταση και groove-άρισμα. Τρίτη, 24 Μαρτίου λοιπόν, και δεν υπήρχε περίπτωση να αγνοήσουμε το live των Beggars.
Ανταπόκριση/Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες φωτογραφίες εδώ)
Σε ένα όχι και τόσο γεμάτο ΚΟΟ ΚΟΟ -αρχικά, καθώς ο κόσμος μόλις είχε αρχίσει να καταφθάνει- οι Breath After Coma, ανέβηκαν στη σκηνή λίγο μετά τις 22:00. Την γνώμη μου για τους Breath After Coma την έχω ξαναπεί, έχει παγιωθεί και δεν αλλάζει. Είναι μια νέα ανερχόμενη alternative rock μπάντα -και πραγματικά χρειαζόμαστε μπάντες σαν και αυτή- που δεν είναι δυνατόν να μη σε εντυπωσιάσει ακόμα και αν τους βλέπεις για πρώτη φορά. Χαρακτηριστικό τους στοιχείο, το ήπιο ξεκίνημα που όσο περνάει η ώρα γίνεται ολοένα πιο επιθετικό για να καταλήξουν να απογειωθούν με το “Fake Gun” που προσωπικά το θεωρώ το πιο δυνατό τους κομμάτι, κάτι που ίσως πιστεύουν και οι ίδιοι καθώς το κράτησαν για το κλείσιμο της εμφάνισής τους.
Συνέχεια στη βραδιά θα δώσουν οι Contra Limit, με τη γνωστή τους σύνθεση on stage αλλά με έναν επιπλέον κιθαρίστα. Ξεκίνησαν με το “Busted Game”, για να ακολουθήσει το δυναμικό “Viber”, το οποίο πάντα αφιερώνουν σε «μια συγκεκριμένη κατηγορία γυναικών», χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες. Oι Contra Limit, από το ξεκίνημά τους μέχρι σήμερα κάνουν αργά αλλά σταθερά βήματα, δουλεύουν πολύ και από μια μπάντα συμμαθητών/φίλων εξελίχθηκαν σε ένα άκρως ενδιαφέρον και δυνατό σχήμα που έχει κερδίσει ήδη μια ευδιάκριτη θέση στην εγχώρια μουσική σκηνή, αποδεικνύοντας ότι πραγματικά παίζουν αυτό που και οι ίδιοι χαρακτηρίζουν desert rock ‘n roll. Επικοινωνιακοί με το κοινό και κεφάτοι, υπόσχονται άμεσα την κυκλοφορία του δεύτερου album τους με τίτλο “Βetween hay and grass” που είναι ήδη σε τελικό στάδιο. Α! Μας έπαιξαν και μια διασκευή, αυτή του “Voodoo Child” (ναι, ναι, του Jimi Hendrix) και πολύ μας άρεσε!
Τα φώτα χαμηλώνουν, ένα άσπρο πανί κατεβαίνει από τη κορυφή του stage και ο προτζέκτορας προβάλει στιγμές των Beggars από τη μέχρι εδώ πορεία τους, βοηθώντας τους να κάνουν μια σαρωτική είσοδο πάνω στη σκηνή σαν να έχουν μόλις οργώσει σε roadtrip όλη την Αριζόνα και κατέληξαν στο KooKoo. Χαρακτηριστικός λοιπόν ο τίτλος του νέου και τέταρτου κατά σειρά album τους “Devil’s Highway”, από το οποίο έπαιξαν συνολικά 8 κομμάτια, αρχής γεννομένης με το “I Don’t Know”. Bρώμικο αλλά παράλληλα καθαρόαιμο rock ‘n roll, που δεν σε αφήνει λεπτό σε ησυχία, ένα πάρτι επί σκηνής και ένα κοινό ενθουσιασμένο αλλά συγκρατημένο παράλληλα (παιδιά, κάντε λίγο χαμό!).
Με απόλυτη σιγουριά θα πω ότι όσοι δεν ήρθαν πραγματικά έχασαν μια πάρα πολύ καλή και δυνατή εμφάνιση των Beggars. Eκτός από τη παρουσίαση της καινούργιας τους δουλειάς , έπαιξαν και κομμάτια από τα 3 προηγούμενα albums τους “Back to Basics”, “The Truth” και “Desperate Rock ‘n’ Roll”. Πληροφοριακά, το “Devil’s Highway” θα κυκλοφορήσει μαζί το τεύχος Απριλίου του ελληνικού Metal Hammer. Όσοι το προμηθευτείτε θα το λατρέψετε, αλλά εντελώς διευκρινιστικά: οι Beggars είναι μπάντα που λατρεύεται κυρίως επί σκηνής.
