Ένα διήμερο απόλυτης ευχαρίστησης ξεκίνησε την Παρασκευή, 21 Οκτωβρίου, στην καρδιά της Ερμούπολης και συγκεκριμένα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Το τρίτο Backyard Fest, φέτος με διαφορετική διοργάνωση, φιλοξένησε δέκα συγκροτήματα που έδωσαν κάτι παραπάνω από την ψυχή τους παρά τις δυσκολίες που συνάντησαν, πότε με τον καιρό, πότε με τα τεχνικά προβλήματα.
Ανταπόκριση: Έλενα Κουμπαράκη / Φωτογραφίες: Aggi Vrettou
Η πρώτη μέρα ξεκίνησε πολύ δυναμικά με ένα σχήμα χωρίς όνομα μεν αλλά με περισσή διάθεση, το οποίο πυροδότησε την διασκέδαση μέσω διασκευών πολύ γνωστών κομματιών όπως το “Freed From Desire”. Δυστυχώς λίγο μετά έπιασε μπόρα και καθώς η συναυλία πραγματοποιούνταν στον υπαίθριο χώρο του Πανεπιστημίου, οι Τρικάβαλο έπρεπε να περιμένουν λίγο μέχρι να ανέβουν και να κάνουν το κοινό να χορέψει και να κουνηθεί στους ρυθμούς των “Μισιρλού” και “Μάσκα”. Με ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε επίσης και την διασκευή τους, που δεν ήταν άλλη από το “Sad But True” των Metallica.
Λίγο αργότερα τα ηνία ανέλαβαν οι The Buzzdealers οι οποίοι ανατρίχιασαν το κοινό με τις blues επιρροές τους, παραδίδοντας μαθήματα performance με τα κομμάτια “Midnight Doubts” και “Sex Me Baby” και ορίζοντας την φωνητική υπεροχή στην διασκευή “Five to One” από Doors. Στην συνέχεια την σκηνή γέμισαν με instrumental ξαδέλφια της rock n roll οι αγαπημένοι 45Rats. Έπαιξαν κομμάτια όπως το “529”, “Double Cut” αλλά και δύο νέα tracks πριν αφήσουν το κοινό πολύ χορτάτο με το “Prediction: Pain”.
Φτάνοντας σιγά σιγά στο τέλος της πρώτης νύχτας, έχοντας βγει λίγο εκτός προγράμματος, οι Cyanna Mercury γεμίζουν τον χώρο του Πανεπιστημίου με τις μοναδικές τους μουσικές συνθέσεις, δίνοντας ιδιαίτερες στιγμές απόλαυσης στο κοινό με τα “Horse Dark As Night”, “Nothing We Can Do” κλείνοντας με το “Dirty Things”.
Τελευταίοι για την πρώτη μέρα οι headliners Yellow Devil Sauce έδωσαν ένα πολύ δυναμικό show παίζοντας κομμάτια από τον παλιό αλλά και από τον πιο πρόσφατο δίσκο, όπως το “Let It Fly”, το “Carnival” αλλά και το “Loose Ends”. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε πολύ θετικά στην τελευταία μπάντα, παρά το γεγονός ότι η ώρα ήταν δύο το ξημέρωμα, άναψαν τα αίματα για τα καλά και έτσι έκλεισε η πρώτη μέρα με τους ακροατές ζεσταμένους για την συνέχεια την επομένη.
Το Σάββατο οι αντίξοες καιρικές συνθήκες και η πολλή βροχή δεν λάκισαν την διοργάνωση ούτε τους ηχολήπτες, παρά μόνο άλλαξε χώρο διεξαγωγής το φεστιβάλ και μεταφέρθηκε στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου. Με την μικρή αυτή αλλαγή των σχεδίων, οι συναυλίες ξεκίνησαν κατά τις 22:00, με τον κόσμο απτόητο να πλημμυρίζει τον χώρο του Πανεπιστημίου.
Πρώτοι στην σκηνή λοιπόν οι πρωτοεμφανιζόμενοι Kalong που σόκαραν –άλλους ευχάριστα και άλλους όχι- με τις πολύ δυνατές τους νότες, επηρρεασμένες από την ευρύτερη hardcore σκηνή και φωνητικά επηρρεασμένα από Biafra. Το κοινό άκουσε τα “Mirror Touch”, “Patch” και “Latewood Talks” ανάμεσα σε άλλα. Αλλάζοντας παντελώς mood, είναι η ώρα για τους The Overjoyed να δημιουργήσουν τα πρώτα δειλά mosh στο κοινό παίζοντας το ατόφιο πανκ ροκ που ξέρουν πολύ καλά, παίζοντας τα “Last Call”, “Keep Me Running” και την διασκευή “Have You Ever” των Offspring.
Όσο περνούσε λοιπόν ο καιρός τόσο δυνάμωνε ο ήχος της συναυλίας καθώς οι επόμενες μπάντες με την σειρά τους “ρόκαραν” όλο και περισσότερο. Οι “σκύλοι” της βαριάς ροκ, Cellar Dogs ανέβασαν τις εντάσεις ένα τσακ ακόμα ανεβάζοντας την θερμοκρασία αισθητά απογειώνοντας τα “Get Down”, “Jackhammer”, “Insane” και το κλασικό τους τελευταίο “Confidential Game”.
Η πραγματική μάχη όμως δόθηκε στους Συριανούς (κατά το μεγαλύτερο ποσοστό) Contra Limit καθώς το “σπίτι” τους τους αποθέωσε δημιουργώντας κάτι παραπάνω από χαμό. Οι γκρουβάτοι αλλά μεστοί Contra Limit μοιράστηκαν εκτός από τα παλιά τους “Calaboose”, “DMT” και το χαρακτηριστικό τους “Viper” δύο νέα κομμάτια πριν αφήσουν το stage με το “Desert Lone”.
Η αυλαία του φεστιβάλ έπρεπε να πέσει εξίσου εντυπωσιακά γι αυτό οι ιδανικότεροι ήταν οι Black Hat Bones που ενώ είχαν λιγότερο κοινό, δεν παρέδωσαν κάτι λιγότερο από τον πολύ δυναμικό τους ήχο. Κερδίζοντας τον κόσμο που παρέμεινε μάχιμος οι Black Hat Bones ήρθαν σε επαφή με το κοινό τους, έπαιξαν “με τα όλα” νέα αλλά και παλιά κομμάτια. “Prophet King”, “Love Is A Dog From Hell”, “Cash” και τέλος “Strip Club” ήταν από τα πιο δυνατά tracks της βραδιάς.
Το Backyard Festival ήταν μια από τις καλύτερες εμπειρίες για όλους όσους κατάφεραν να παρευρεθούν. Δυο ημέρες γεμάτες μουσική, καλή διάθεση και όμορφες στιγμές έκαναν αυτό το εγχείρημα πραγματική απόλαυση και θεωρώ πως έχουμε να δούμε πολλά περισσότερα από την διοργάνωση στο μέλλον.
