Βγάζουν δίσκο οι Autopsy. Δεν είναι είδηση; Όσο και να μην είναι, για κάποιους, είναι. Πρόκειται για μια μπάντα από τους πατέρες του death metal οπότε αν είσαι του ακραίου ήχου, όλο και κάποτε σου τράβηξε ή ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να σου τραβήξει τη προσοχή. Οι Αμερικάνοι ολντ σκουλάδες κυκλοφόρησαν πριν από λίγες εβδομάδες, το όγδοο full length album τους, με τίτλο “Morbidity Triumphant”. Από τον τίτλο καταλαβαίνει κανείς ότι πρόκειται περί θριάμβου ή και όχι, ανάλογα τα γούστα. Αυτή η νοσηρότητα του τίτλου φαίνεται και στο εξώφυλλο το οποίο είναι αρκετά gore, στα γούστα και στα μέτρα των Autopsy. Μπάντες σαν τους Incantation και τους Autopsy δεν «ξεστράτισαν» όπως έκαναν άλλοι του ακραίου ήχου, αλλά παρέμειναν πιστοί με το πέρασμα του χρόνου σε αυτό που γουστάρουν και ξέρουν να κάνουν πολύ καλά. Το σωστό, το τίμιο, το σάπιο, το ανορθόδοξο, το death metal.
Στα δικά μας, λοιπόν…Το “Morbidity Triumphant” αποτελείται από 11 κομμάτια. Δεν θέλω να επικεντρωθώ στο κάθε κομμάτι ξεχωριστά, αλλά θα το κάνω εν τέλει για λίγο, καθώς η συνταγή των Autopsy είναι αρκετά δοκιμασμένη και μπορεί να γνωρίζει κανείς τι να περιμένει. Ο δίσκος ανοίγει με τα “Stab the Brain” και “Final Frost”, τα οποία κατά τη γνώμη μου είναι μάλλον και τα πιο γρήγορα κομμάτια στο δίσκο. Γενικότερα το όλο mood του δίσκου είναι doom-death με ξεσπάσματα και τούπα-τούπα στα σημεία που αρμόζει. Τα riffs πάνε κι έρχονται αρμονικά παρόλη τη σαπίλα που διακατέχει τον δίσκο, με την καλή έννοια πάντα. Κομμάτια που ξεχώρισα αρκετά από αυτό το δίσκο είναι το doomαριστό “Flesh Strewn Temple”, το “Knife Slice”, “Axe Chop”, το επίσης αργό και βασανιστικό “Skin by Skin” και “Slaughterer of Souls”. Για ένα περίεργο λόγο με κέρδισε περισσότερο το doom στοιχείο σε αυτό το δίσκο παρά το τούπα τούπα ή τούκα τούκα, σύμφωνα με άλλους.
Φωνές, κιθάρες και γενικότερα μια παραγωγή στα μέτρα των Autopsy. Επιτρέψτε μου να πω πως η όλη αισθητική μου θυμίζει κάτι από τα παλιά, πράγμα πολύ οικείο στα αυτιά μου, από τα πρώτα κιόλας ακούσματα. Nothingmore, nothinglessjustfuckin’…AUTOPSY. Με τα περισσότερα ακούσματα του δίσκου η συμπάθεια προς τα άθλια πρόσωπα που υπάρχουν στο εξώφυλλο, γίνεται ακόμη μεγαλύτερη! Απολαύστε με ή χωρίς φόβο και προσέξτε που πατάτε ίσως υπάρχει αίμα.
CHRIS REIFERT, ΤΟΥΠΑ ΤΟΥΠΑ ΚΑΙ ΝΤΟΥΜ ΡΕ!
