Επιστροφή στο Fuzz, μετά από αρκετό καιρό, για να δω μια μπάντα που χρόνια ήθελα να δω live, αλλά λόγω συγκυριών δεν έτυχε. Η ουρά στα εισιτήρια προμηνύει ότι το event θα έχει τον κόσμο που του αρμόζει.
Aνταπόκριση: Δήμητρης Κούφαλης / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Πρώτοι και στην ώρα τους στη σκηνή, οι Αθηναίοι black metalers Decipher. Έχοντας τους ξαναδεί live, ήξερα ότι θα περάσω καλά. Αυτό που άκουσα, όμως, ήταν κάτι πολύ διαφορετικό από την προηγούμενη φορά. Πολύ πιο ώριμοι, πολύ πιο δουλεμένοι και με άρτιο ήχο, οι Decipher παίζουν κομμάτια από το ντεμπούτο album τους “Arcane Paths to Resurrection”, και με καθηλώνουν με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτό που ακούω μπορώ να το χαρακτηρίσω ως πολύ καλό black metal, και δεν μιλάω για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά για τα παγκόσμια. Είναι πολύ ευχάριστο να βλέπεις εγχώριες μπάντες να κάνουν τέτοια μεγάλα βήματα μπροστά, και εύχομαι και το επόμενο να είναι ακόμα μεγαλύτερο.
Στη σκηνή ακολουθούν οι avant-garde metalers Arcturus, με τις σουρεάλ ενδυμασίες τους να σε προδιαθέτουν ότι πρόκειται να ακούσεις και να βιώσεις κάτι διαφορετικό απο το συνηθισμένο. Χωρίς καν να χαιρετίσουν το κοινό, οι Νορβηγοί Arcturus ξεκινάνε το set τους και η εμπειρία ήταν ό,τι ακριβώς περίμενα. Όταν μαζεύονται σε μια σκηνή πολύ καλοί μουσικοί με μπόλικη φαντασία και χωρίς όρια, μπορούν να σε ταξιδέψουν σε άλλες διαστάσεις.
Η φοβερή σκηνική παρουσία, ο πολύ καλός ήχος, τα άκρως ατμοσφαιρικά visuals στον προτζέκτορα που έδειχναν πλανήτες, άστρα και γαλαξίες, και ένα setlist τέλεια μοιρασμένο από όλη τη δισκογραφία τους, μετατρέπουν αυτήν την εμπειρία σε ένα ψυχεδελικό μουσικό ταξίδι. Το μόνο αρνητικό, κατά την άποψη μου πάντα, ήταν ο φωτισμός, ο οποίος θα έπρεπε να είναι λίγο πιο χαμηλός, γιατί παρεμπόδιζε την προβολή του βίντεο. Αυτό, βέβαια, δεν έδειχνε να επηρεάζει το κοινό από το να γουστάρει εμφανώς την όλη εμπειρία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να χάσω ξανά live τους. Εις το επανιδείν λοιπόν.
