Για τους Arcadian Child, το νεο-ψυχεδελικό κουαρτέτο με έδρα τη Λεμεσό της Κύπρου, η ελεύθερη, διακίνηση της μουσικής, αποτελεί τον μοχλό της δημιουργίας τους, στον πυρήνα της οποίας, οι ήχοι της Μεσογείου επιχειρούν να αγκαλιάσουν αρμονικά και περίτεχνα εκείνους της Ανατολής. Κάτι τέτοιο φαίνεται πως κατάφεραν να αναδύσουν στ’ αυτιά μας με την κυκλοφορία της τρίτης και αρτιότερης δισκογραφικής τους δουλειάς Protopsycho, η οποία έχοντας κυκλοφορήσει στις 9 Οκτωβρίου, διαδέχθηκε την ιδιαίτερα θερμή -τόσο εντός, όσο και εκτός Κύπρου και Ελλάδας- ανταπόκριση των δύο προηγούμενων albums τους, Afterglow (2017) και Superfonica (2018). Αποτελούμενος από οκτώ, trippy psych-rock κομμάτια, ο νέος δίσκος συγκροτεί μία δυναμική, μυστηριακή ατμόσφαιρα, προκαλώντας μας να γίνουμε οι μύστες του οπτικοακουστικού τελετουργικού των Arcadian Child, με αχόρταγο ενδιαφέρον, από την αρχή έως το τέλος της ακρόασης.
Με το πρώτο single του album “Bitter Tea”, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 31 Ιουλίου, να μας προϊδεάζει, καλλιεργώντας το πρόσφορο έδαφος της ανάδειξης της ατμόσφαιρας που διατρέχει το Protopsycho, η αρχικά πράα δυναμική του track, μετεξελίσσεται μέσα από τις ηλεκτρισμένες, φιλικά προσκείμενες στα late 90s κιθάρες, σε μία ορμητική μελωδία μυσταγωγικού χαρακτήρα, που δρα θεραπευτικά στη ψυχή μας. Το opening και δικό μου αγαπημένο track, “Snakecharm”, μας συστήνεται με μία ήρεμη, σχεδόν ακουστική εισαγωγή, για να μας παρασύρει στη συνέχεια σε έναν αγριεμένο, ρυθμικό ψυχεδελικό χορό, ενώ το ζωηρό “Wave High”, υιοθετώντας το ύφος του εναρκτήριου κομματιού, φέρνει στην ακρόασή μας τον ήχο των King Gizzard & The Lizard Wizard, με τα κρουστά να προσδένουν αρμονικά σε αυτό.
Το «βουτηγμένο» στο συναίσθημα “Sour Grapes”, αποτελεί την αργόσυρτη, μελαγχολική μπαλάντα του δίσκου, το “The Well” κορυφώνεται λίγο πριν το κλείσιμό του μέσα από τις αξιοσημείωτες «βρώμικες» κιθάρες, ενώ το “Bodies of Men” με το πλούσιο -αρμονικό με το υφος του κομματιού- reverb στη φωνή του Παναγιώτη Γεωργίου, γίνεται ο αισθησιακός «σταθμός» της τρίτης κυκλοφορίας του τετραμελούς group, που φλερτάρει με τη διαρκή, εσωτερική μάχη του εαυτού και τις αντικρουόμενες, μα ζωτικές ψυχικές του δυνάμεις.
Στο τιμόνι της ηχογράφησης, της εξαιρετικής παραγωγής και της μίξης του δίσκου, που έλαβαν χώρα στο Studio Eleven63 στη Λευκωσία, βρέθηκε ο Αντρέας Τραχωνίτης, το mastering ανέλαβε ο Mikey Allred, ενώ το εντυπωσιακό και εναρμονισμένο με το περιεχόμενο του Protopsycho cover, ανήκει στον Nun Other. Με το closing track και ομώνυμο του δίσκου “Protopsycho”, να επισφραγίζει την αισθητική του νέου τους εγχειρήματος, ωθώντας με παράλληλα να επισημάνω την επιθυμία του περιορισμού ορισμένων επαναλαμβανόμενων riffs για τις μελλοντικές δουλειές τους, οι Arcadian Child αδημονούν όσο κι εμείς, να παρουσιάσουν (όταν οι συνθήκες της πανδημίας το επιτρέψουν) στο ευρύ κοινό τους τα κομμάτια αυτού, στην live εκδοχή τους, εμπλουτίζοντάς τα περαιτέρω, μέσα από το μυσταγωγικό κλίμα των shows τους και το μεθυστικό στοιχείο του τζαμαρίσματός τους.
