Μούσια, μπύρες, drakkar, διπλό-πέλεκα τσεκούρια και Βίκινγκς. Θα μπορούσε να είναι και η περίληψη του κειμένου αυτού αλλά δεν θα καταλάβαινε κανείς ότι μιλάμε για μουσική. Και τι μουσική έτσι; Οι γενειοφόροι σουηδοί την δημιούργησαν πάλι την Valhalla τους!
Δεν θα μπω στο τρυπάκι να αναλύσω την μουσική ταυτότητα των Amon Amarth. Δεν θα είχε νόημα κάτι τέτοιο βασικά από την στιγμή που όπως και να σου έρθει στο αυτί το αποτέλεσμα είναι ένα….Heavy Metal. Ξεκινώντας με φρενήρης ρυθμούς με το ομότιτλο τραγούδι και την ανάλογη επικούρα όπως αρμόζει άλλωστε και συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο με το “As Loke Falls” καταλαβαίνει κανείς ευθύς αμέσως ότι οι Σουηδοί έχουν μπολιάσει καλά στο τσουκάλι τους όλα αυτά τα στοιχεία που έχουν παρουσιάσει σε ολόκληρη την πορεία τους μέχρι τώρα. Το μελωδικό death metal, με τις κλασσικές heavy επιρροές και τα χαοτικά φωνητικά του Johan Hegg στα καλύτερα του!
Υπάρχει και η χαρακτηριστική ευκολία (ίσως και εκνευριστική θα έλεγα στο θέμα καλής “ζήλιας”) το πώς εφευρίσκουν τα ουκ ολίγα leads και σόλο σε κάθε τραγούδι τα οποία συνεισφέρουν όσο δεν πάει στο όλο επικό feeling του δίσκου. Όπως υπάρχει και το στοιχείο του πειραματισμού στο ντουέτο του Johan με τον επίσης σουηδό Marcolin Messiah (ex-Candlemass) στο τραγούδι “Hel”. Το πιο κλασικό heavy τραγούδι του δίσκου σε mid tempo ρυθμούς και με ένα αναδυόμενο doom feeling. Στο κλείσιμο τα παιδιά από τον βορρά μας αφήνουν με ένα από τα highlights του album κατά ταπεινή μου γνώμη το “Warriors Of The North”. Ένα 8λεπτό επικό όργιο σε μεσαίες ταχύτητες που σε κάνει να θέλεις να το βάλεις στο repeat για να το χορτάσεις.
Οι Amon Amarth μας δίνουν ίσως την πιο ολοκληρωμένη δουλειά τους ως τώρα και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά χάρμα των αυτιών. Καταφέρνοντας να συνδυάσουν όλες τις επιρροές τους μέσα από το δικό τους πρίσμα. Μια από τις καλύτερές κυκλοφορίες της φετινής χρονιάς από μια χώρα με σταθερή αξία στις ωραίες και ποιοτικές κυκλοφορίες. Horns Up!!!
[stextbox id=”black”]
Συνοψίζοντας…!
The Good: Από παραγωγή και συνθέσεις τι να πρωτοπεί κανείς. Όλα είναι στα υπέρ. Εκτός ίσως…
The Bad: …Τα περισσότερα καθαρά heavy στοιχεία που υπάρχουν σε κάθε κυκλοφορία.
Βαθμολογία: 4,5 / 5
[/stextbox]