Η επιστροφή των αγαπημένων μας Vikings είναι γεγονός, με άλλη μία καταιγιστική κυκλοφορία που δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης. Ο λόγος για τους Amon Amarth και τη νέα τους δισκογραφική δουλειά, με όνομα “Berserker”. Στην μέχρι τώρα 25ετή καριέρα τους, οι κύριοι αυτοί από την Σουηδία θα πρέπει να υπερηφανεύονται, ότι δεν έχουν κυκλοφορήσει κακό album. Αυτό το εντυπωσιακό σερί δεν χαλάει ούτε με το ενδέκατο πόνημά τους, το οποίο μάλιστα είναι με διαφορά ό,τι καλύτερο μας έχουν προσφέρει από την εποχή του “Twilight of the Thunder God” (2008).
Τρία χρόνια μετά το εντυπωσιακό “Jomsviking”, οι Amon Amarth έκαναν ένα δυναμικό comeback, αντάξιο του ονόματος που έχουν δημιουργήσει όλον αυτόν τον καιρό. Το “Berserker” ακούγεται σαν μία φυσική εξέλιξη του προκατόχου του, «αλλοξοδρομώντας» κάπως από τον ήχο που μας έχουν συνηθήσει. Μουσικά βαδίζουν σε πιο κλασσικά heavy metal μονοπάτια, χωρίς, βέβαια, να λείπει ο επικός χαρακτήρας στα κομμάτια και όλα τα υπόλοιπα στοιχεία που αγαπάμε σε αυτή τη μπάντα.
Ο δίσκος ξεκινάει με τους καλύτερους οιωνούς με το intro α λά “Battery” του “Fafner’s Gold”, την riff – άρα του “Crack the Sky” που σφηνώνεται στο κεφάλι από τα πρώτα δευτερόλεπτα και την Iron Maiden προσέγγιση του “Mjolner, Hammer of Thor”. Ο πόλεμος συνεχίζεται με το “Shield Wall”, που είναι φτιαγμένο για να σπείρει τον πανικό στις συναυλίες, το “Valkyria” με την γνωστή επική ατμόσφαιρα των Amon Amarth στο refrain και το προσωπικό αγαπημένο “Raven’s Flight”, που αποτελεί μία από τις πιο επιθετικές στιγμές του album.
Ό,τι έχει μείνει όρθιο μέχρι εκείνη την στιγμή, έρχεται να το γκρεμίσει το δεύτερο μισό του “Berserker”. Η αρχή γίνεται με το “Ironside”, στο οποίο, μάλιστα, ακούμε τον Johan Hegg να δοκιμάζει clean vocals και το συναισθηματικά φορτισμένο “The Berserker at Stamford Bridge”, όπου μας αφηγούνται μια ιστορία ηρωισμού των Vikings εναντίων των Άγγλων, ρίχνοντας τις ταχύτητες και δίνοντας έναν πιο doom χαρακτήρα. Η συνέχεια είναι πιο μελωδική, αλλά εξίσου δυναμική, με το βγαλμένο από παλιάς δεκαετίας riff του “When Once Again We Can Set Our Sails” και την πιο thrash-y διάθεση του “Skoll and Hati”. Και επειδή μια τέτοια δισκάρα αξίζει το καλύτερο κλείσιμο, οι Amon Amarth φροντίζουν να μας το δώσουν με το σκοτεινό intro του “Into the Dark”, την μελαγχολική του ατμόσφαιρα και το όμορφο πιάνο, που έρχεται να συμπληρώσει με τον κατάλληλο τρόπο αυτήν εδώ την σύνθεση.
Οι πολεμιστές του Odin τα κατάφεραν περίφημα για ακόμα μία φορά, βγάζοντας έναν τεράστιο δίσκο. Προσωπικά, θεωρώ ότι “Berserker” το ανήκει στις τρεις καλύτερες κυκλοφορίες των Amon Amarth και άνετα μέσα στη δεκάδα της φετινής χρονιάς.
