Οι Alter Bridge είναι μία από τις πιο ποιοτικές μπάντες των τελευταίων χρόνων και μπορούν να υπερηφανεύονται χωρίς δισταγμό ότι, στην μέχρι τώρα πορεία τους, δεν έχουν κυκλοφορήσει ούτε έναν κακό δίσκο. Και πώς να μην βγάζεις την μία δισκάρα μετά την άλλην όταν έχεις στο δυναμικό σου τον καλύτερο κιθαρίστα της τελευταίας δεκαετίας και μία από τις πιο αυθεντικές rock φωνές που έχουμε ακούσει ποτέ; Η τετράδα από την Αμερική, λοιπόν, επιστρέφει ένα χρόνο μετά το εξαιρετικό “Walk the Sky” και μας παρουσιάζει το “Walk the Sky 2.0”. Δεν πρόκειται για το δεύτερο part της τελευταίας τους δουλειάς, ούτε για κάποιο καινούργιο full-length album. Έχουμε να κάνουμε με ένα απολαυστικό EP που ετοιμαζόταν προ COVID-19, όταν ακόμα βρισκόντουσαν στον δρόμο για την προώθηση του έκτου τους πονήματος.
Το “Walk the Sky 2.0” απαρτίζεται από έξι κομμάτια σε live εκτελέσεις και μία νέα σύνθεση που γεννήθηκε κατά την διάρκεια της καραντίνας. Το “Last Rites”, όπως ονομάζεται, αποτελεί ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχουν γράψει τα τελευταία χρόνια και άνετα θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει σε κάποια “κανονική” κυκλοφορία. Είναι βαρύ, χωρίς όμως να ξεφεύγει από τα δεδομένα της μπάντας. Τελείως Alice In Chains feeling με riff-άρες από τον Μίδα της κιθάρας, Mark Tremonti και αψεγάδιαστη ερμηνεία, όπως πάντα, από τον Myles Kennedy. Το μόνο μελανό σημείο της υπόθεσης είναι η έλλειψη του solo, κάτι που δεν μας έχει συνηθήσει ο Mark.
Όσοι είχαν την τύχη να τους παρακολουθήσουν από κοντά κάπου στο εξωτερικό ή έστω έχουν ακούσει το εξωπραγματικό live τους στο Royal Albert Hall της Αγγλίας, γνωρίζουν ήδη πως οι AB είναι ηγέτες πάνω στη σκηνή. Αυτό μας το υπενθυμίζουν και στα έξι live κομμάτια του EP, τα οποία σου μεταδίδουν την απαραίτητη δόση ενέργειας, λες και τα βιώνεις από κοντά. Όλη η μπάντα ακούγεται αλάνθαστη και δεμένη σαν μια γροθιά. Τα τραγούδια που υπάρχουν εδώ βρίσκονται όλα στο “Walk the Sky” και είναι τα εξής: “Wouldn’t You Rather”, “Pay No Mind”, “Native Son”, “Godspeed”, “In the Deep” και “Dying Light”. Λείπει, βέβαια, το καλύτερο κομμάτι του δίσκου (“Forever Falling”) αλλά μικρό το κακό, μιας και η εξαιρετική τους απόδοση δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για παράπονα.
Το “Walk the Sky 2.0” αποτελεί το τέλειο επιδόρπιο μετά το περσινό “Walk the Sky”. Μια μικρή γεύση για το πώς είναι μία μπάντα να παίζει live με την ψυχή της.
