Αν νομίζετε ότι ακούτε ακραία μουσική τότε γελιέστε οικτρά, γιατί είμαι σίγουρος πως δεν έχετε πάρει πρέφα τους Cult Of Occult. Η υπέρβαρη και υπερβάρβαρη μπάντα από τη Γαλλία ξαναχτυπά και το χτύπημα είναι για ακόμα μια φορά βάναυσο, ανελέητο και εντελώς μισανθρωπικό που σε σημεία κάθεσαι και σκέφτεσαι ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιοι τύποι που να έχουν δημιουργήσει τέτοια μουσική και να έχουν γράψει τέτοιους στίχους!
Το “Five Degrees Of Insanity” είναι ο τρίτος δίσκος των Cult Of Occult και όσοι προσκυνούν τον blackened sludge/funeral doom ήχο, εδώ θα βρουν τον γιατρικό τους… Αν υπάρχει τέτοιο! Σαπίλα και παρακμή παντού: από το παρανοϊκό layout, μέχρι τα φωνητικά, τις κιθάρες, το μπάσο και τα τύμπανα που σε κάθε χτύπημα σου κόβεται η ανάσα και νιώθεις σαν να σε μαστιγώνουν. Bασικά, τόσο παρανοϊκό δίσκο είχα να ακούσω από το “From All Purity” των Indian.
Το “Five Degrees Of Insanity” χύνει το δηλητήριο του απλόχερα και μολύνει τα απροπόνητα αυτάκια. Θάνατος και ψόφος μόνο! Κάποιες στιγμές μονάχα υπάρχουν που οι Cult Of Occult σε αφήνουν να αναπνεύσεις, αλλά και πάλι, μην ελπίζεις και πολύ!
Ο τρόμος που προκαλείται στο άκουσμα του “Alcoholic” δεν είναι τίποτα μπροστά στο κτήνος που ονομάζεται “Νihilistic”. Το αρχικό blackmetal riff ξύνει τα αυτιά και μαυρίζει ψυχές στο “Misanthropic” και μετά πάλι το σάπιο doom παίρνει τα ηνία και σε βυθίζει στην κόλαση.
Στο “Psychotic” τα πράγματα δεν καλυτερεύουν, παρά γίνονται πιο βίαια και διαστροφικά, εκεί γύρω στο 7:58, που η γαμημένη η ταφόπλακα των Cult Of Occult πέφτει πάνω σου. Για το τέλος δεν κρατάνε τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το “Satanic”, μια κύρηξη πολέμου στον Θεό και μια ωδή στον Σατανά – εντάξει λίγο ‘παιδικό’ όλο αυτό αλλά ταιριάζει άψογα με το όλο κλίμα του δίσκου.
Το “Five Degrees Of Insanity” είναι τόσο μαύρο όσο και οι ψυχές των δημιουργών του, είναι τόσο σάπιο όσο και αυτοί που θα πατήσουν play!
