Αυτό, το εξ’Αθήναις ορμώμενο τρίο, είναι αυτή τη στιγμή ένα από τα μεγαλύτερα εξαγώγιμα προϊόντα της εγχώριας ανεξάρτητης σκηνής, και στις 4 του τρέχοντος μήνα κυκλοφόρησαν το νέο τους άλμπουμ. Για την ιστορία και τους μη μυημένους, οι Chain Cult είναι ενεργοί εδώ και 6 -7 χρόνια περίπου, έχουν άλλο ένα άλμπουμ, δύο EP, και μια πληθώρα singles στο βιογραφικό τους, ενώ τα μέλη της μπάντας προέρχονται και συνεχίζουν να παίζουν και σε άλλες punk rock/ hardcore μπάντες της αθηναϊκής σκηνής.
Ως προς το περιεχόμενο τους, τώρα, πρόκειται για σκοτεινό punk, λέγε με και post-punk, με αρκετά μεγάλη βαρύτητα στις punk rock καταβολές του, αλλά και στον χαρακτηριστικό χορευτικό ήχο του ιδιώματος, που ως επί το πλείστον στηρίζεται σε μετρονομικούς ρυθμούς, και στιβαρές μπασογραμμές, που αφήνουν περιθώριο στις υψηλότερες συχνότητες και τις πιο περιορισμένες παραμορφώσεις της κιθάρας να δίνουν την μελωδική κατεύθυνση του εκάστοτε τραγουδιού. Ίσως αυτό που διαφοροποιεί τις σύγχρονες μπάντες του εν λόγω ήχου είναι τα πιο φωνακλάδικά φωνητικά, που, επί του παρόντος, ανήκουν στον μπασίστα της μπάντας, Ιάσωνα Παναγιωτόπουλο (Conspiracy of Denial).
Πολλοί, ίσως, θα τρέξουν να αναγνωρίσουν τη συγγένεια με επίσης σταθερά ανερχόμενες, σύγχρονες μπάντες εκτός επικράτειας, όπως οι High Vis ή οι Home Front, πράγμα αρκετά θεμιτό, παρόλο που ο ήχος των CC είναι αρκετά πιο ωμός. Αυτή η συνταγή ακολουθείται περίπου στο παρόν, πράγμα που ακούγεται από τις πρώτες αρμονικές του “What We Leave Behind”, έως το α-λα Cure εναρκτήριο μπάσο του “The Plan”, και τα arpeggio του “Red Lines”, που θυμίζουν τον εκλιπόντα Geordie των Killing Joke, έως τους mid-tempo ρυθμούς του ομώνυμου τραγουδιού. Η θεματολογία, προφανώς, είναι αρκετά μαύρη για να δένει με τη μουσική, και η παραγωγή είναι κρυστάλλινη.
Εν κατακλείδι, είναι ένας δίσκος που σίγουρα θα απολαύσουν με το παραπάνω οι κοινωνοί της σκηνής, και το αποτέλεσμα είναι αδιαμφισβήτητα προσεγμένο. Από την άλλη, καλή θα ήταν κάποια εμφανής – τουλάχιστον – επιθυμία για εξέλιξη, καθώς το παρόν πόνημα τους δεν έχει κάποια τεράστια, ειδοποιό διαφορά με το προηγούμενο τους, πράγμα που κάνει γραμμική την ακρόαση για τον μη εξοικειωμένο ακροατή.