Έξι χρόνια ήταν πολλά για τη κυκλοφορία καινούργιου υλικού από τους λατρεμένους Royal Thunder, καθώς η ποιότητα που αναβλύζει από τους δίσκους τους είναι τέτοια, που δεν χωράει διαφωνίες περί αυτού. Το συγκρότημα από την Ατλάντα κυκλοφορεί το “Rebuilding The Mountains”, την τέταρτη ολοκληρωμένη δουλειά τους και καλύτερη τους ως τώρα. Οι λόγοι είναι πολλοί που την κατατάσσω ως καλύτερη τους, αλλά ο κυριότερος είναι η τάση τους για διαφοροποίηση ως προς τις δομές των κομματιών που συνυπάρχουν στον δίσκο.
Ελάχιστα συγκροτήματα θα είχαν το θάρρος και το θράσος να ξεκινήσουν δίσκο με ένα μπαλαντοειδές τραγούδι όπως το “Drag Me”, που στη πρώτη ακρόαση σε ξαφνιάζει, αλλά όσο αυτό ξεδιπλώνεται χάνεις τη γη κάτω από το πόδια σου από τον συνθετικό οίστρο που διακατέχει τους Royal Thunder. Η συνέχεια με το “The Knife” είναι ακόμα πιο όμορφη και έντονη, καθώς η τεράστια μορφή που ακούει στο όνομα Mlny Parsonz δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας, απλά υπόκλιση στη τεράστια αυτή τραγουδίστρια.
Ο δίσκος, όμως, δεν έχει αυτά τα δύο τραγούδια μόνο, καθώς το “Now Here- No Where” στοιχειώνει το χώρο με την ωραία doom-ίλα που βγάζει, χωρίς καν να είναι doom. Τα “Twice” και “Pull” που ακολουθούν, ακούγονται σαν το ένα να συμπληρώνει το άλλο. Στο “Live To Live”, το solo στο τρίτο περίπου λεπτό σε σκίζει στα δύο, ενώ οι ταχύτητες ανεβαίνουν με το “My Ten”, για να έρθει το “Fade” με την QOTSA μελωδία για να σε ρίξει στην άβυσσο. Η επική αύρα του “The King” μας οδηγεί στο κλείσιμο της αυλαίας με τον heavy δυναμίτη “Dead Star”.
Στο “Rebuilding The Mountains” οι Royal Thunder επαναπροσδιορίζουν την ίδια την ταυτότητα της μουσικής τους, χωρίς να χάνουν σε αιχμηρότητα, χωρίς να ξεχνούν τις καταβολές τους σαν συγκρότημα, και δίχως να κάνουν την οποιαδήποτε έκπτωση ως προς το τί αντιπροσωπεύει το όνομα Royal Thunder. To “Rebuilding The Mountains” είναι ο καλύτερος τους δίσκος χωρίς καμία αμφιβολία, και είναι εκεί έξω περιμένοντας τους τολμηρούς να τον ανακαλύψουν!