Οι Pierce the Veil είναι αναμφισβήτητα από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους της core σκηνής. Κυρίως στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας το όνομά τους είχε μεγαλώσει αρκετά, φιγουράροντας ψηλά στα καλύτερα festivals. Και όποιος δεν τους ήξερε μέχρι τότε, ήρθε το “King For A Day” και φρόντισε να τους μάθει. Το συγκεκριμένο τραγούδι μάλιστα, δέκα χρόνια μετά την κυκλοφορία του, ξαναήρθε στην επιφάνεια μέσω του TikTok. Για να είμαι ειλικρινής, προσωπικά ποτέ δεν μου έκανε αίσθηση η μουσική τους και ποτέ δεν κατάλαβα το hype που δημιουργήθηκε για την πάρτι τους. Όπως και να έχει πάντως, το νέο τους πόνημα με εξέπληξε ευχάριστα και με έκανε να περάσω καλά ακούγοντάς το.
Το “The Jaws of Life”, όπως ονομάζεται η πέμπτη ολοκληρωμένη δουλειά των Καλιφορνέζων, έρχεται σχεδόν επτά χρόνια μετά το “Misadventures”. Ένα χρονικό διάστημα που αν μη τι άλλο μύριζε διάλυση για το συγκρότημα. Και αν βάλουμε μέσα σε αυτή την επταετία και το σκάνδαλο που είχε προκύψει με τον πρώην drummer τους (και αδερφό του frontman), ο οποίος κατηγορήθηκε επειδή είχε σχέση με ανήλικη, σίγουρα μόνο θετικά δεν ήταν τα πράγματα για το μέλλον των PtV. Παρόλα αυτά, επέστρεψαν σαν τριάδα και δηλώνουν ξανά παρών με μία αρκετά συμπαθητική κυκλοφορία.
Βάζοντας το album να παίζει παίρνεις αρκετά διαφορετικά vibes συγκριτικά με τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Τα πράγματα εδώ κινούνται σε πιο σκούρες αποχρώσεις και η θεματολογία βαραίνει επικίνδυνα. Άλλωστε το καταλαβαίνεις και από τον τίτλο ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι πιο σκοτεινό. Εδώ το συγκρότημα επικεντρώθηκε σε όλες αυτές τις στιγμές που η ζωή σου δείχνει τα δόντια της και προσπαθεί να σε κατασπαράξει με την πρώτη ευκαιρία.
Όλη η μαυρίλα που εισπράττεις από τα κομμάτια δεν είναι δημιούργημα μόνο τον στίχων. Η κιθάρα είναι αυτή που παίζει καταλυτικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Ο ήχος της είναι πιο «βρώμικος» από ποτέ και grunge-άρει σε αρκετά σημεία, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το “Pass the Nirvana”. Βέβαια, για αυτήν την στροφή σε πιο 90’s rock ύφος υπάρχει λογική εξήγηση. Όπως δήλωσε ο frontman των PtV, Vic Fuentes, πέρασε αρκετό χρόνο κλεισμένος σε ένα home studio στο βροχερό Seattle, επομένως οι επιρροές ήρθαν αναπόφευκτα.
Μαζί με το προαναφερθέν κομμάτι, το οποίο είναι και το lead single, ξεχωρίζει επίσης το εναρκτήριο “Death of an Executioner” με τις μικρές πινελιές από τα synths να δίνουν το κάτι διαφορετικό, το αργόσυρτο “Even When I’m Not With You” που συνδυάζει έξυπνα το pop με τις fuzzy κιθάρες και το “Damn the Man, Save the Empire” που ίσως να αποτελεί και την πιο catchy στιγμή του album.
Είτε είσαι fan της μπάντας, είτε όχι το “The Jaws of Life” αξίζει μια ακρόαση, μόνο και μόνο για τα 90’s feelings που σου δίνει.