Μετά από δύο, σχεδόν, χρόνια σκηνικής απουσίας και αφού ο νέος τους δίσκος Σαν τον Ήλιο ολοκληρώθηκε εν μέσω της πανδημίας, το συγκρότημα, που κυριάρχησε στην ελληνική ροκ σκηνή τις δεκαετίες 80΄και 90΄, επέστρεψε για την παρουσίαση του νέου του δίσκου. Η εμφάνιση του, σε έναν νέο συναυλιακό, ατμοσφαιρικό χώρο, επαναπροσδιόρισε μια σχέση με νέους και παλιούς φίλους, η οποία φαίνεται να είναι δυνατή και ανεξίτηλη στον χρόνο.
Ανταπόκριση: Σεβαστή Χατζησαββίδου / Φωτογραφίες: Σπύρος Φατούρος
9:30 μ.μ. Ο συναυλιακός χώρος έχει γεμίσει. Ένα κράμα ανθρώπων και ηλικιών, υποδέχτηκαν με φωνές και χειροκροτήματα το αγαπημένο τους γκρουπ. Ο Κώστας, ο Διογένης και ο Βαγγέλης βγήκανε, πλημυρίζοντας τη σκηνή με ήχους του «Μυστικού κήπου». Ο Θοδωρής, με τους πρώτους στίχους, ξεσήκωσε το γεμάτο ανυπομονησία κοινό τους.
«Με μια κραυγή», «Ένα μέρος να κρυφτώ», «Μαύρο φως». Τα τραγούδια διαδέχονται το ένα το άλλο, κάνοντας ένα πέρασμα από όλη τη δισκογραφική τους πορεία, ανεβάζοντας όλο και περισσότερο τον παλμό! Ο κόσμος τραγουδάει και χορεύει με πάθος στους ρυθμούς κάθε στίχου.
«Το Μέλλον είναι τώρα». Η ένταση και ο ενθουσιασμός κορυφώνονται. Μέσα σε δύο ώρες, σκηνή και κόσμος έγιναν ένα. Στην πρώτη καληνύχτα του Θοδωρή, μετά το «Ποιος θα διώξει μακριά τη θλίψη» και το «Θα είμαι εκεί», ο χώρος γεμίζει με φωνές του κόσμου, να χτυπούν ρυθμικά τα χέρια, να τραγουδούν «Λευκή Συμφωνία» και να καλούν το συγκρότημα στη σκηνή.
Το γκρουπ εμφανίζεται για άλλα δυο τελευταία τραγούδια και κλείνει τη συναυλία, με το «Το φεγγάρι αιμορραγεί» και το «Μήνυμα». Και πράγματι, έστειλαν το δικό τους Μήνυμα, αφήνοντας το κοινό με μία αίσθηση ότι θέλαμε κι άλλο. Όλη η συναυλία ήταν ένα «Μήνυμα», ότι η Λευκή Συμφωνία είναι εδώ. Ο νέος τους δίσκος επάξια και δυναμικά έδωσε και πάλι το στίγμα τους στην ελληνική ροκ σκηνή, με μια αίσθηση ότι ο χρόνος για την μπάντα αυτή δεν έφυγε ποτέ. Το Τότε με το Τώρα, έγιναν ένα. «Θα είμαι εκεί» τραγουδάει ο Θοδωρής με την Λευκή Συμφωνία. Θα είμαστε όλοι εκεί. Ραντεβού στο επόμενο.