Ήταν ένας από τους πρώτους καφέδες στη χειμωνιάτικη Αθήνα…σήμερα, στο RockinAthens.gr οι 1000mods, στο RockinAthens.gr, λίγο πριν επιστρέψουν στα υπόγεια και τις σκηνές της χώρας μας, μοιράστηκαν πέντε κουβέντες μαζί μας. Για το “Super Van Vacation”, τα πλάνα τους για το μέλλον και τι άλλο; Το μέλλον της Ελληνικής σκηνής που, μέσα στις στάχτες της καμένης γης που παρέδωσε ο νεοπλουτισμός του αφελή νεοέλληνα, διαγράφεται πιο ευοίωνο από ποτέ…κυρίες, δεσποινίδες και κύριοι, παραδίδουμε σε εσάς, τους 1000 Mods!
Καλησπέρα παιδιά, θα θέλαμε αρχικά να μας πείτε δυο λόγια για το όνομα της μπάντας…
1000 Mods…(γέλια) όταν ξεκινήσαμε το 2004 περίπου, θέλαμε να ξεκινήσουμε με κάτι έξυπνο, σαν όνομα, που δεν είχε κανένας. Πρόκειται για το Χιλιομόδι (χωριό του Νομού Κορινθίας).
Είναι η αγάπη σας για τον τόπο σας που σας έκανε να διαλέξετε αυτό το όνομα;
Όχι τόσο αυτό. Τα τρία μέλη μας είναι από εκεί αλλά και τα πρώτα μας live και η έδρα μας, για κάποια χρόνια ήταν εκεί.
Μετά την κυκλοφορία του “Super Van Vacation” και τα πρώτα, πιο μεγάλα σας live, εξαφανιστήκατε λιγάκι…τι συνέβη;
Ακούγεσαι απειλητικός…(γέλια). Ε…τσακωθήκαμε…(γέλια). Βασικά, ένα από τα μέλη μας έπρεπε να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, με αποτέλεσμα να χαλάσει ο προγραμματισμός του συγκροτήματος και την πατήσαμε! Έπρεπε να σταματήσουμε για λίγο καιρό για να ανασυνταχθούμε.
Σας έκοψε την πορεία σας αυτό;
Ψυχολογικά ναι, ήμασταν σε καλή φόρμα. Είχαμε γυρίσει από tour, είχαμε παίξει σε πολλά live και είχε πάρει εμπρός η κατάσταση για να πάει καλά το συγκρότημα. Το tour βοήθησε να ακουστεί το album και το όνομα της μπάντας. Φαντάσου ότι το προηγούμενο καλοκαίρι λυπόμασταν να απαντάμε αρνητικά σε προσκλήσεις από το εξωτερικό για συναυλίες. Για παράδειγμα, το festival του MTV στη Ρουμανία, όπου τελικά προτείναμε στους διοργανωτές τους Lucky Funeral, το YellowStock στο Βέλγιο και είχαμε προσκλήσεις από Ουκρανία, Ιταλία και Λιθουανία. Τελικά, το μόνο που καταφέραμε να παίξουμε ήταν το Aqua Maria στη Γερμανία.
Αν κοιτάξει κανείς το βιογραφικό σας, θα δει ένα όνομα, Billy Anderson. Πώς έγινε αυτή η συνεργασία;
Όταν είχαμε βγάλει το πρώτο μας demo, επειδή εκτιμούσαμε τη δουλειά του και όπου και να βλέπαμε συγκρότημα, πέφταμε στο όνομά του, του είχαμε στείλει τη δουλειά μας και μετά από μια μέρα μας απάντησε θετικά. Όλα αυτά το 2007. Σκεφτήκαμε να του προτείνουμε να μιξάρει το δίσκο μας, πρότεινε μία πολύ καλή τιμή και τελικά ήρθε στην Ελλάδα! Έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι είχαμε παίξει με τους Stonebride το Μάιο του 2010, μία Κροατική μπάντα, την οποία είχε αναλάβει ο ίδιος, και μας είπαν ότι είναι φοβερά συνεννοήσιμος. Έτσι και έγινε! Γράψαμε στο εξοχικό μου, μείναμε εκεί 15 μέρες όλοι μαζί και τελικά πιο πολύ κάναμε bonding! Για αυτό και βγήκε το “Vacation” στο δίσκο.
Και το “Super Van…” πώς κόλλησε στον τίτλο;
Ο ένας μας κιθαρίστας είχε αγοράσει μία μπλούζα με ψυχεδελικό το “Super Van” και απεικόνιζε το χίπικο φορτηγάκι της Volkswagen, γράψαμε το κομμάτι και για αυτό βγήκε και ο δίσκος!
Από νέο υλικό τι να περιμένουμε;
Σε ένα μήνα θα βγει ένα δωδεκάιντσο βινύλιο από την “The Lab Records”. Στη μία πλευρά θα υπάρχει ένα εικοσάλεπτο τραγούδι, στο οποίο τραγουδάει ο Billy Anderson και από την άλλη πλευρά θα υπάρχει ζωντανή ηχογράφηση από το An Club. Από το νέο έτος, ξεκινάει η προπαραγωγή του νέου album σε δικό μας χώρο.
Πάμε στο live μαζί με τους Lord 13 και Mahakala. Νιώθετε ότι αλλάζει κάτι και οι δικές μας μπάντες παίρνουν μέρος σε live σε μεγάλους χώρους;
Ναι έχει αλλάξει κάτι, υπάρχει και το live των Planet Of Zeus, των Nightstalker. Σίγουρα παίζει ρόλο η οικονομική κρίση. Πλέον δε βλέπουμε να έρχονται μαζί τον ίδιο μήνα γνωστές stoner μπάντες και πιστεύω ότι τα μαγαζιά καταλαβαίνουν, για όφελός τους, ότι η σκηνή ανεβαίνει πάρα πολύ. Στην Ευρώπη, μαγαζιά αντίστοιχα του Gagarin, σε ολοκληρωμένους δηλαδή χώρους, παίζουν τοπικές μπάντες κάθε εβδομάδα. Αυτό θα βοηθήσει και τις μπάντες και τα μαγαζιά και έπρεπε να γίνει και στην Ελλάδα.
Θα κάνω ένα παραλληλισμό. Διάβαζα στους Times, σε άρθρο της περιόδου της χρεωκοπίας της Αργεντινής, παρατηρείτο ότι στη χώρα αυτή, οποιαδήποτε έκφανση της τέχνης ανέβαινε συνεχώς. Βλέπετε κάτι τέτοιο εσείς;
Όντως, συμβαίνει. Για μένα αυτό είναι κάτι κακό γιατί τώρα ξυπνάνε κάποιοι. Η τέχνη, εκφράζει αυτό που αισθάνεται κάποιος. Αυτό, πρέπει να γίνεται πάντα. Σίγουρα παίζει ρόλο το κλίμα, δε θεωρώ ότι κάποιος από όλες τις μπάντες είναι μεγιστάνας. Τώρα, δεν έχει κανείς να χάσει τίποτα. Η πεσμένη ψυχολογία, ειδικά στην Αθήνα, είναι εμφανής. Η τέχνη είναι πάντα μέσο έκφρασης και διασκέδασης. Για εμάς, κάθε πρόβα είναι mini ψυχανάλυση. Ο κόσμος δεν είναι τόσο καλά και το συναίσθημά του βγαίνει στην τέχνη. Για τις μπάντες, βγαίνουν συνεχώς καινούριες, με ωραία τραγούδια και βγαίνει έμπνευση. Όλη η κατάσταση, η πίεση, μας οδηγούν στην τέχνη. Ο θεατής, θέλει να δει μία μπάντα, με λίγα λεφτά. Και αυτός και ο μουσικός, όλοι νιώθουν καλύτερα και πιο ήρεμοι. Ο καλλιτέχνης νιώθει ότι κάνει κάτι ωραίο και αυτό είναι αμοιβαίο. Δεν ξέρω τι γίνεται σε άλλους χώρους όπως το metal, αλλά στο δικό μας χώρο, το νιώθουμε αυτό.
Μου έδωσες πάσα, είπες για metal σκηνή. Σου μεταφέρω μία εικόνα. Βλέπω πολύ “σφάξιμο”, ξεκατίνιασμα στο χώρο του metal. Στη stoner/heavy rock σκηνή, βλέπω δέσιμο. Θεωρείτε ότι αυτό διαφημίζει το χώρο σας;
Υπάρχει, σίγουρα, μεγαλύτερη αλληλεγγύη στο χώρο μας. Δεν ξέρω πώς προέκυψε. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι θα γίνουμε rock stars. Όλοι είμαστε προσγειωμένοι και δεν υπάρχουν βεντέτες. Συνέβαινε και παλιότερα και βλέπεις ότι πας σε ένα live, οι μπάντες βγαίνουν μαζί, σαν να γνωρίζονται χρόνια. Δεν υπάρχει ο ανταγωνισμός που υπάρχει αλλού γιατί δεν βγάζει κάπου. Η stoner σκηνή είναι από τις πιο υγιείς σκηνές και βοηθάμε ο ένας τον άλλο και υπάρχει ανταπόκριση. Το κοινό το αισθάνεται αυτό, η όλη φάση βγάζει κάτι πολύ οικείο.
Πολλοί που είναι έξω από το χώρο σας, κατηγορούν το χώρο για ελιτισμό. Έχω ακούσει άνθρωπο να αποκαλεί “περίεργους” τους stoner fans.
Μάλλον αυτός δεν έχει πάει σε stoner live (γέλια). Δεν πιστεύω ότι ισχυει κάτι τέτοιο. Σίγουρα ότι έχει αποκοπεί ο χώρος μας από το metal, από το γεγονός ότι προσκυνάμε μία-δύο μπάντες σε αυτή τη χώρα. Οι απ’ έξω το βλέπουν σαν “κλίκα”. Δεχόμαστε, όμως, πολλά και νέα πράγματα. Είμαστε ανοιχτοί σε πολλά πράγματα. Παίζουμε μαζί με μπάντες που μπορεί να παίζουν hardcore, punk ή ό,τι άλλο. Θεωρώ ότι είναι κάτι αρκετά ανοιχτόμυαλο.
Στα επόμενα live με Lord 13 και Mahakala, κάποιος που δεν έχει ξαναδεί ένα τέτοιο live τι θα δει;
(Κόσμος περνάει στην καφετέρια και οι αντιδράσεις ηχογραφούνται!) Παιδιά, δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει αλλά μιλάτε με τις καθαρίστριες των 1000 Mods! Αυτοί που γράφουν τη μουσική είναι άλλοι!
Και η συνέντευξη συνεχίζεται…Πολλούς ενισχυτές (γέλια). Τι να περιμένει; Αυτό που είμαστε, rock! Ενέργεια!