Με αφορμή την κυκλοφορία του παρθενικού τους full-length album με τίτλο “Swiftlets” (διαβάστε την κριτική του εδώ), o Πάνος Παναγιωτόπουλος μίλησε με τους 10 Code για τη μέχρι τώρα πορεία τους, την ελληνική σκηνή, αλλά και τις μουσικές τους επιρροές.
Γεια χαρά από το rockinathens.gr και συγχαρητήρια για την κυκλοφορία σας. Πείτε μας λίγα λόγια για όσους δεν σας γνωρίζουν. Πώς προέκυψαν οι 10 Code;
Γεια χαρά και από εμάς και ευχαριστούμε πολύ! Εν συντομία λοιπόν, η μπάντα υπάρχει από τα τέλη του 2011 αλλά με το σημερινό line-up είναι από το φθινόπωρο του 2014. Έχουμε κυκλοφορήσει ένα EP, ένα διπλό single και πολύ πρόσφατα το πρώτο μας full-length, “Swiftlets”. Έχουμε κάνει πολλά live με γνωστές εγχώριες μπάντες και δύο σημαντικές για εμάς εμφανίσεις εκτός Ελλάδας, στον τελικό του EuroMusic Contest στο Παρίσι (2014) και στο Exit Festival 2015, όπου ανοίξαμε για τους Motörhead.
Το “Swiftlets”, παρά την δυναμική συνοχή του, φλερτάρει με αρκετές μουσικές. Που θα κατατάσσατε μουσικά τους εαυτούς σας; Σε πιο “είδος” νιώθετε πιο κοντά;
Γενικά δεν μας αρέσει να κατηγοριοποιούμε ούτε τη δική μας αλλά ούτε και γενικά τη μουσική. Συνηθίζουμε να λέμε ότι παίζουμε… rock. Ίσως μπορούμε να αναφέρουμε επιρροές μας που πιθανώς αποτελούν και το τελικό μείγμα. Ως παιδιά των ’90s έχουμε μεγαλώσει με πολύ grunge και alternative, ακούσαμε όμως και αρκετό classic rock, ενώ το stoner σίγουρα είναι και αυτό σημαντική επιρροή. Τώρα, αν όλα αυτά τα ακούει κάποιος μέσα στο “Swiftlets”, είναι μια καλή ερώτηση.
Πόσο καιρό δουλεύατε για το album; Πως προκύπτουν συνήθως οι συνθέσεις σας; Υπάρχει πάντα κάποιο πλάνο η απλώς προκύπτει μέσα από τις πρόβες;
Η παραγωγή του album κράτησε ακριβώς έναν χρόνο. Μέσα υπάρχουν κομμάτια που γράφτηκαν ακόμα και πριν βγει το πρώτο μας EP αλλά και κάποια που “έκλεισαν” λίγο πριν αρχίσουμε να ηχογραφούμε. Συνήθως τα κομμάτια πατάνε σε μία αρχική ιδέα, που βέβαια καταλήγει συνήθως “αλλού”. Έχουν προκύψει και μερικά από jam-άρισμα φυσικά.
Στιχουργικά πια είναι τα ερεθίσματα σας; Υπάρχει κάποιο concept όσων αφορά τις αναφορές σας;
Συγκεκριμένο concept δεν υπάρχει. Γράφουμε για ό,τι συμβαίνει γύρω μας, για το τι μας προβληματίζει και πώς θα μπορούσαμε να το ξεπεράσουμε. Η μουσική είναι ένας τρόπος να ξεφύγεις από όλα αυτά, αλλά και ένα μέσο να τα αντιμετωπίσεις ταυτόχρονα. Μέσω των στίχων μας ίσως βρίσκουν διέξοδο σκέψεις και λόγια που δύσκολα έχουν θέση στην καθημερινότητα μας, και μάλλον αυτός τελικά είναι και ο σκοπός τους. Τουλάχιστον από τη δική μας οπτική γωνία. Ιδανικά, ελπίζουμε όσοι ακούνε τη μουσική μας να μπορούν να αντιλαμβάνονται τους στίχους μας με όποιο τρόπο τους ευχαριστεί.
Υπάρχουν συναυλιακά σχέδια εν όψει καλοκαιριού;
Φεστιβάλ! Ελπίζουμε να βρεθούμε σε πολλά μέρη της Ελλάδας!
Ποια είναι τα επόμενα βήματα από δω και στο εξής; Υπάρχει υλικό ή ιδέες για το δισκογραφικό μέλλον της μπάντας;
Τώρα έχουμε επικεντρωθεί στην προώθηση του “Swiftlets” αλλά παράλληλα γράφουμε και νέα κομμάτια στο studio.
Είχατε επιλεγεί στους τελικούς του Eurosong Contest του 2014. Μιλήστε μας λίγο για αυτήν την εμπειρία. Πως ακριβώς προέκυψε η συμμετοχή σας εκεί;
Φοβερή εμπειρία! Παίξαμε με άλλους εννέα καλλιτέχνες από την Ευρώπη σε ένα πολύ ωραίο venue στο Παρίσι και με πανευρωπαϊκό live streaming. Ο διαγωνισμός είχε δύο στάδια, ένα “εσωτερικό”, από το οποίο προέκυπτε ένας εκπρόσωπος για κάθε χώρα, και μετά αυτό της επιλογής από επιτροπή, μέλη της οποίας ήταν στελέχη από Universal, SoundCloud, iConcerts, Jamendo, Believe, Zimbalam κ.ά. Η επιτροπή επέλεξε τους 10 από τους 40 εκπροσώπους των χωρών της Ευρώπης, για να πάνε στο Παρίσι. Συνολικά οι συμμετοχές ήταν πάνω από 3200 οπότε το ότι βρεθήκαμε στον τελικό ήταν σημαντικό γεγονός για εμάς.
Ας μιλήσουμε για επιρροές. Τι μουσικές και μπάντες ακούτε κυρίως; Αγαπημένοι καλλιτέχνες;
Ω, καλά είσαι… Ακούμε πολλά και διαφορετικά πράγματα ο καθένας, οπότε για να μην πλατιάσουμε, ίσως να πούμε μερικές κοινές επιρροές. Σίγουρα μέσα σε αυτές είναι οι “ήρωες” του grunge (Nirvana, Soundgarden, Pearl Jam, Alice in Chains), σίγουρα οι Tool, ακόμα πιο σίγουρα οι οι Kyuss και οι Queens of the Stone Age αλλά και φυσικά οι… πατέρες όλων, Black Sabbath. Βάλε και λίγο rock ‘n’ roll από Motörhead και Iggy Pop και νομίζω κάπου εκεί είμαστε.
Η ελληνική σκηνή έχει πάρει τα πάνω της τελευταία. Ποιες μπάντες ξεχωρίζετε;
Είναι πάρα πολλές. Το επίπεδο έχει ανέβει πολύ και βγαίνουν φοβερά πράγματα σχεδόν καθημερινά. Ενδεικτικά, θα αναφέραμε μπάντες όπως Whereswilder, Jane Doe, Lower Cut, The Road Miles, we.own.the.sky… Αλλά μπορούμε να γράφουμε για ώρες!
Η τελευταία κουβέντα δική σας! Ευχαριστούμε.
Εμείς ευχαριστούμε! Να ψάχνετε νέες μουσικές και μπάντες και να στηρίζετε την ελληνική σκηνή, όχι από αλληλεγγύη, αλλά επειδή συμβαίνουν πραγματικά ωραία πράγματα. Τα λέμε σύντομα επί σκηνής!