Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, μπορούμε να πούμε πως τα θέματα που απασχόλησαν τον κόσμο του διαδικτύου (παγκοσμίως) ήταν: η νίκη του ιταλικού rock συγκροτήματος Måneskin στην Eurovision με τις επακόλουθες (αδικαιολόγητες κατ’εμέ) αντιδράσεις, η εμφάνιση του Damon Albarn στο livestream του Glastonbury όπου μας λανσάρει χαίτη και άνετα τον βλέπαμε ως πέμπτο μέλος των Amyl and the Sniffers και τέλος το κομμάτι ‘’Racist, Sexist Boy’’ που τραγουδάνε τέσσερα έφηβα κορίτσια σε μια βιβλιοθήκη. Αυτά τα κορίτσια θα γνωρίσουμε μέσα στις επόμενες γραμμές, καθώς αποτελούν το νέο viral φαινόμενο για το οποίο όλοι συζητούν.
Οι Bela, Eloise, Lucia και Mila, ηλικίας μόλις 10-16 ετών, με καταγωγή από Ασία και Λατινική Αμερική απαρτίζουν τις The Linda Lindas: Δύο αδερφές, μία ξαδέρφη και μία κοντινή φίλη που παίζουν μαζί μουσική, γιατί είναι απλά διασκεδαστικό! Το συγκρότημα κλείνει τρία χρόνια από την ίδρυσή του και το όνομά τους προέρχεται από την ιαπωνική ταινία ‘’Linda Linda Linda’’, η οποία αφορά μία μπάντα από έφηβες που διασκευάζουν τραγούδια του ιαπωνικού πανκ συγκροτήματος The Blue Hearts – συμπεριλαμβανομένου και του κομματιού “Linda Linda“. Σύμφωνα με την περιγραφή τους στο Bandcamp θέλουν να φέρουν ξανά στο προσκήνιο τον ήχο της αυθεντικής πανκ μουσικής, την power pop και το new wave μέσα από τα μάτια, τα αυτιά και τα μυαλά των σημερινών ανθρώπων.
Το εφηβικό συγκρότημα ξεκινά το 2018 να παίζει διασκευές πανκ ροκ τραγουδιών και από τότε όχι μόνο έχει κερδίσει το ενδιαφέρον της πανκ κοινότητας, αλλά κατόρθωσαν να ανοίξουν τις συναυλίες μερικών ονομάτων όπως, οι Best Coast, οι pop/rock Αμερικανίδες Bleached, καθώς και οι βετεράνοι της καλιφορνέζικης πανκ σκηνής The Dils και Alley Cats. Αν δεν αρκούν αυτά, να συμπληρώσουμε πως επιλέχθηκαν προσωπικώς από την Kathleen Hanna για τις reunion συναυλίες των Bikini Kill το 2019. Δεν φανταζόμαστε πώς θα ένιωσαν τα κορίτσια όταν έπαιξαν πριν από ένα από τα μεγαλύτερα ινδάλματά τους, το συγκρότημα που αποτέλεσε την απαρχή του riot grrrl κινήματος! Μάλιστα, οι Linda Lindas εμφανίζονται και στην ταινία του Netflix, ”Moxie”, όπου διασκευάζουν το “Rebel Girl”.
Το ομώνυμο EP τους κυκλοφόρησε το 2020, με τον Carlos de la Garza να επιμελείται την παραγωγή και το μιξάρισμα. Ο βραβευμένος με Grammy παραγωγός, πέρα από συνεργάτης των Paramore, Cherry Glazerr, Best Coast και Bad Religion, είναι και ο πατέρας της Mila. Επίσης, να σημειώσουμε πως και ο πατέρας της Eloise είναι ο Martin Wong, συνιδρυτής και συντάκτης του περιοδικού Giant Robot που προβάλει την Ασιατική και Ασιατική Αμερικανική λαϊκή κουλτούρα στην Νότια Καλιφόρνια. Επομένως, όταν ανακοινώθηκε πως υπέγραψαν με την Epitaph, την δισκογραφική του Brett Gurewitz των Bad Religion, κανείς δεν φαντάζομαι πως θα ξαφνιάστηκε με την επιλογή. Επίσης, ο Brett ξεκαθάρισε πως η συμφωνία δουλευόταν καιρό πριν το εν λόγω βίντεο. Και αυτό το βίντεο δεν είναι άλλο από την εμφάνιση των κοριτσιών στη Δημόσια Βιβλιοθήκη του Λος Άντζελες (που είχε παιχτεί σε live streaming στις 4 Μαΐου). Η ντράμερ του συγκροτήματος Mila, φορώντας μάλιστα ένα t-shirt των Bikini Kill, προλογίζοντας το κομμάτι ”Racist, Sexist Boy” που έκανε το γύρο του Internet, ανέφερε:
«Λίγο καιρό πριν μπούμε σε lockdown, ένα αγόρι ήρθε στην τάξη μου και μου είπε πως ο πατέρας του το είχε προειδοποιήσει να μένει μακριά από Κινέζους πολίτες. Όταν του αποκάλυψα πως είμαι κινεζικής καταγωγής, έκανε κάποια βήματα πίσω. Η Eloise και εγώ βασίσαμε αυτό το τραγούδι στη συγκεκριμένη εμπειρία».
Στην προώθηση του συγκεκριμένου τραγουδιού βοήθησαν και οι άμεσες κοινοποιήσεις σημαντικών μουσικών όπως ο Tom Morello, ο Thurston Moore και φυσικά ο Brett Gurewitz που επικρότησαν τα νεαρά κορίτσια για την τόλμη και την πανκ ροκ διάθεσή τους.
Στίχοι όπως “You have racist, sexist joys/We rebuild what you destroy” και “You turn away from what you don’t wanna hear” εκτοξεύονται γεμάτοι νεύρο και οργή και από την Eloise αλλά και από τη Mila που παίζει ντραμς, αποδεικνύοντας πως το παλιό καλό πανκ ροκ επέστρεψε. Με το αντιρατσιστικό και αντισεξιστικό κομμάτι τους οι Linda Lindas έσπασαν σε χρόνο ρεκόρ στερεότυπα και μας γέμισαν αισιοδοξία για το μέλλον, όχι μόνο της μουσικής αλλά και της κοινωνίας γενικότερα. Κορίτσια, ΠΑΙΧΤΕ ΠΑΝΚ!
