Τη χρονιά που μας πέρασε, οι Project Renegade ήταν από τα εγχώρια συγκροτήματα που έκαναν πολύ αισθητή την παρουσία τους, είτε με το debut album που κυκλοφόρησαν, “Order of the Minus” είτε με τις ζωντανές τους εμφανίσεις. Ο Ody, drummer και εκ των ιδρυτικών μελών του συγκροτήματος είχε να μας πει πολλά.
Παιδιά καλώς ήρθατε στο Rockin’Athens.gr. Ξεκινάμε με το ποια είναι η σημερινή σύνθεση των Project Renegade.
Χαίρετε! Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την συνέντευξη. Οι Project Renegade σήμερα απαρτίζονται από την Μαριάννα στα φωνητικά και εμένα (Οdy) στην drums που είμαστε και τα ιδρυτικά μέλη της μπάντας με τον Νίκο στην κιθάρα και τον Ιάσονα (Jay) στο μπάσο.
Συγχαρητήρια για το ντεμπούτο σας. Πόσο καιρό χρειαστήκατε για την ολοκλήρωση του;
Περίπου 1,5 χρόνο…; Θα σε γελάσω είναι η αλήθεια γιατί όλη η διαδικασία ήταν μια θολούρα για εμένα. Ήμουν σε ένα μοτίβο go go go συνέχεια, δεν κοιτούσα ποτέ πίσω μου γιατί ήταν ένα τεράστιο project με πολλά κανάλια και έπρεπε ένας από τους 3 μας να ήταν αυτός που κινητοποιούσε τους άλλους να προχωρήσουν για να μην πέσουμε στην παγίδα της αναποτελεσματικής τελειομανίας οπότε αυτός ο κουραστικός ρόλος έπεσε σε εμένα αυτή την φορά και για αυτό δεν θυμάμαι και πολλά από το recording process. Πάντως ήταν κάτι ανάμεσα σε 1 και 1,5 χρόνο. Αν μπορώ να δώσω ένα timeline μας πήρε περίπου 6 μήνες η σύνθεση και περίπου 1 χρόνο το recording (προφανώς με διαλείμματα) μαζί με mixing/mastering.
Πείτε μας λίγα λόγια για τη φιλοσοφία πίσω από τον τίτλο του album.
Το “Order of the Minus” μιλάει για την έννοια της απώλειας και πώς η τελευταία εξετάζεται μέσα από τα τραγούδια μας ως κοινός παρονομαστής μεταξύ των ανθρώπων. Όλοι μας έχουμε χάσει κάτι στην ζωή μας και όλοι μας έχουμε βιώσει την απώλεια. Φαίνεται λοιπόν να έχουμε σίγουρα ένα κοινό και αν επικεντρωθούμε σε αυτό το κοινό μπορεί σιγά σιγά να αρχίσουμε να ρίχνουμε τις άμυνες μας και να δούμε ότι δεν διαφέρουμε τόσο πολύ. Έτσι λοιπόν συγκεντρώνοντας την προσοχή μας στις ομοιότητες μας μπορούμε να αρχίσουμε να αποδεχόμαστε και τους άλλους γύρω μας και να προσπαθήσουμε να νικήσουμε κάτι παρά να συνεχίσουμε να βιώνουμε την απώλεια. Γι’ αυτό και η λέξη Minus (μείον), ένα αρνητικό πρόσημο που συμβολίζει την απώλεια.
Ποια είναι μέχρι στιγμής η ανταπόκριση του κοινού στο νέο σας πόνημα;
Μέχρι στιγμής τα πράγματα είναι εξαιρετικά θετικά, όσοι έχουν ακούσει τον δίσκο φαίνεται να τους αρέσει και οι ήδη fans μας μπαίνουν και στην διαδικασία να βρουν δικά τους νοήματα για τα τραγούδια, πράγμα το οποίο μας κάνει πολύ χαρούμενος γιατί σημαίνει ότι ασχολούνται με τον δίσκο σε μία εποχή που όλοι λίγο πολύ ακούμε καινούργια μουσική σαν ένα χαλί στην καθημερινότητα μας. Είμαστε πολύ ευγνώμονες για το ενεργητικό άκουσμα το οποίο έχει συναντήσει μέχρι στιγμής ο δίσκος μας. Επίσης κάναμε preorder το digipack που είχε πολύ θετική ανταπόκριση, κάτι που δεν το περιμέναμε να σου πω την αλήθεια, οπότε έχω να πω ότι για το σύντομο χρονικό διάστημα που έχει βγει ο δίσκος είμαστε πολύ ευχαριστημένοι!
Οι συντελεστές του άλμπουμ δεν είναι καθόλου τυχαίοι, μιας και το artwork επιμελήθηκε ο Gustavo Sazes και τον ήχο ο Forrester Savell. Θεωρείτε πως αυτές οι συνεργασίες βοηθούν στην προώθηση του έργου σας;
Χρωστάμε πάρα πολλά στον Forrester καθώς μας δέχτηκε και αφιέρωσε χρόνο για να καταλάβει τί ήταν αυτό που θέλουμε να πετύχουμε και τι αντιπροσωπεύει το μήνυμά μας ηχητικά. Ανυπομονούμε να ξαναδουλέψουμε μαζί του και να δούμε τι επιφυλάσσει το μέλλον για την συνεργασία μας. Όσον αφορά τον Gustavo, είναι ένας καλλιτέχνης ο οποίος είναι πολύ προσιτός και down to earth, του λες τι όραμα έχεις και το αποτυπώνει στο χαρτί με υπέροχες εικόνες οι οποίες όχι μόνο αντιπροσωπεύουν τον μήνυμά σου αλλά το πάνε και ένα βήμα παρά πέρα. Κοίταξε τι γίνεται όσον αφορά την προώθηση. Προφανώς και η συνεργασία με τέτοια άτομα βοηθάει. Μια καλή παραγωγή θα κάνει το ακροατή να περάσει αυτόν τον extra χρόνο που χρειάζεται για να γνωρίσει και να μάθει τον οποιονδήποτε δίσκο όχι μόνο τον δικό μας. Από την άλλη βέβαια πρέπει και εμείς σαν μουσικοί να γράφουμε ωραία τραγούδια που θα τα συνοδεύει η ωραία και επαγγελματική παραγωγή. Αν η μουσική που βγαίνει από εμάς τους μουσικούς είναι μάπα, κανείς δεν θα ενδιαφερθεί για την παραγωγή, δεν μπορεί η παραγωγή να σώσει κάτι που ακούγεται άσχημο γιατί ουσιαστικά πουλάς ένα polished turd που λένε και οι παραγωγοί.
Πάρα ταύτα βλέπω πολλά παιδιά που απορρίπτουν υπέροχα demo λόγω παραγωγής και αυτό είναι άδικο. Μια λα δίεση ακούγεται σαν μία λα δίεση, και αν η ακολουθία νοτών είναι η ίδια θα προκαλέσει το ίδιο συναίσθημα. Δεν είναι σωστό σαν ακροατές να ακούμε πρώτα την παραγωγή. Πρώτα πρέπει να ακούμε τι έχει να πει ο καθένας μας. Από την άλλη όταν ο άλλος βλέπει την συμμετοχή ενός παραγωγού ή ενός ζωγράφου που του αρέσει ή που τον αναγνωρίζει σαν καταξιωμένο και έμπιστο επαγγελματία και έτσι μπορεί να προσεγγίζει και την αγορά ή την ακρόαση ενός δίσκου με περισσότερη εμπιστοσύνη και λιγότερες άμυνες γιατί βλέπει μία σοβαρότητα πίσω από αυτόν. Επομένως ναι βοηθάει, αλλά δεν θα πρέπει να παίρνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο γιατί πολλά παιδιά σκέφτονται ότι θα γράψω κάτι και με μια καλή παραγωγή θα περάσει και δεν είναι έτσι. Αν δεν έχεις βάλει το 100% πίσω από την δουλεία σου, αυτό θα φανεί και η παραγωγή δεν θα σε σώσει.
Πείτε μας λίγα λόγια και για το video clip που κυκλοφορήσατε πρόσφατα.
Το βίντεο για το τραγούδι μας “Liber8” ενισχύει την ακουστική εμπειρία του κομματιού που μιλάει για την κοινωνική απελευθέρωση από δεσμά όπως η ελεγχόμενη εκπαίδευση, ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο σεξισμός, οι δυσκολίες της ζωής στην Ελλάδα και τη σύγχρονη πραγματικότητα, οι αρχαϊκές πεποιθήσεις και η διδασκαλία τους στα παιδιά της κοινωνίας μας κλπ. Το βίντεο στήθηκε όλο από εμάς και ήταν μια δύσκολη, δημιουργική, αγχώδης και πανέμορφη εμπειρία. Εγώ με τον Νίκο χτίσαμε το κελί που παίζουμε, η Μαριάννα βρήκε τα ενδυματολογικά, εγώ έγραψα την υπόθεση και την εξέλιξα με την Μαριάννα. Πολλές φορές έχουμε δύσκολα πραγματοποιήσιμες ιδέες, οι οποίες κανονικά και με τον νόμο θα ήθελαν εξωτερική υποστήριξη για να εκτελεστούν αλλά επειδή προφανώς δεν την έχουμε, τα κάνουμε όλα DIY και δεν αφήνουμε κάτι τέτοιο να μας σταματήσει. Μας κουράζει; Σίγουρα! Μας αρέσει; Απίστευτα! Οπότε δεν παραπονιόμαστε, ίσα ίσα είμαστε πολύ περήφανοι για αυτό το βίντεο!
Ποια συγκροτήματα επηρέασαν αυτό το ιδιαίτερο στυλ που έχετε;
Ξέρεις τι… Δεν μπορώ να σου πω ότι είναι μόνο συγκροτήματα που μας έχουν επηρεάσει , όταν ακούς την μουσική μας ακούς εμάς, τις εμπειρίες μας, την ανατροφή μας, τις αρχές μας, τις απόψεις μας. Το πόσο ρόλο παίζουν τα άλλα συγκροτήματα που ακούγαμε όταν ήμασταν μικροί στο να ξεκινήσουμε να παίζουμε μουσική θα έλεγα ότι μπορεί να είναι και 99%, αλλά το πόσο ρόλο παίζουν όταν γράφουμε μουσική…Άντε 5%. Προσπαθούμε να εκφράσουμε τους εαυτούς μας οπότε δεν μπορούμε να κοιτάμε τι κάνουν άλλες μπάντες και να βγάζουμε την «δικιά μας» εκδοχή γιατί το πρώτο μας μέλημα είναι να είμαστε ειλικρινείς. Ναι ενδεχομένως ο ήχος μας να μοιάζει με κάποιες άλλες μπάντες…Δεν ανακαλύψαμε τον τροχό ούτε αυτό ξεκινήσαμε να κάνουμε. Είμαστε τέσσερα άτομα που προσπαθούν να κάνουν καλύτερο τον κόσμο και να βοηθήσουν με την μουσική τους.
Μπορώ να σου πω λοιπόν μια σούμα μπαντών που μας έκαναν να θέλουμε να παίξουμε μουσική. Αυτοί είναι οι Korn, Evanescence, Limp Bizkit, Deftones, Devin Townsend, Slayer, Gojira, In this moment, Slipknot, Karnivool, Twelve foot ninja, POD, Madball, August Βurns Red, Pantera και η λίστα συνεχίζει για πάντα!
Πώς βλέπετε την ελληνική σκηνή η οποία γεμίζει όλο και περισσότερο με φρέσκο υλικό;
Είναι ένα από τα πιο όμορφα πράγματα να βλέπεις το που έχει φτάσει αλλά και πού μπορεί να φτάσει η σκηνή μας! Νιώθω πολύ χαρούμενος για την εξελικτική πορεία της ελληνικής μουσικής και για το γεγονός ότι μπορούμε πλέον να μιλάμε για ελληνική μουσική σκηνή στο χώρο της ροκ/μέταλ. Νομίζω ότι μόνο ωραία πράγματα θα βλέπουμε από δω και πέρα.
Πείτε μας λίγα λόγια για τις μεγάλες σας εμφανίσεις τη χρονιά που πέρασε.
Είχαμε την ευκαιρία και τιμή για να ανοίξουμε για τους Harakiri for the Sky, Mayan, και τους Evanescence, Τον Απρίλιο ανοίξαμε για τους Bullet for My Valentine εδώ στην Αθήνα το οποίο ήταν από τις καλύτερες εμπειρίες στην καριέρα μας. Στο Κίεβο όπου ανοίξαμε για τους Evanescence, ήταν το μεγαλύτερο live που κάναμε και εννοείται ανοίγαμε για τους ήρωες μας οπότε η εμπειρία ήταν πραγματικά σαν όνειρο. Μέχρι και σήμερα λέμε ο ένας στον άλλον «Έγινε όντως έτσι; Το έζησα; Είναι αλήθεια έτσι;» Αξιοσημείωτο είναι πρώτον πόσο καλοί άνθρωποι απαρτίζουν αυτή την μπάντα. Βρίσκονται σε ένα σημείο που 99.9% των μουσικών την ψωνίζει άσχημα και εκείνοι ήταν τόσο προσιτοί, τόσο cool και ευγενικοί που ήταν πραγματικά inspiring. Χάρηκα τόσο πολύ που τους γνωρίσαμε! Χάρηκα που τους άρεσε η μουσική μας και που μας είπαν ότι κάναμε πολύ καλά την δουλειά μας. Δεν ξέρω τι να πω ακόμα δεν έχω λόγια. Δεύτερον, το κοινό της Ουκρανίας ήταν από τα πιο engaging και interactive, που έχουμε παίξει ποτέ. Όσον αφορά το show με τους Bullet, δεν ξέρω αν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να νιώθεις την ζεστασιά και την αποδοχή του τόπου σου και των ανθρώπων σου, την αγαπάμε την Αθήνα με όλη μας την καρδιά και όταν κατεβήκαμε ακόμα θυμάμαι τα χαμόγελα όλων. Μας έδωσαν το πιο ωραίο συναίσθημα που έχουμε νιώσει. Ευελπιστούμε να παίξουμε σύντομα μπροστά στην πόλη μας ξανά!
Τι να περιμένουμε μέσα στο 2020 από τους Project Renegade;
Eίμαστε στο negotiating phase του booking και έχουμε ήδη ανακοινώσει ένα πρώτο live στην Κύπρο οπότε περιμένετε lives, περιμένετε πολλά βίντεο καθώς μας αρέσει να τα φτιάχνουμε, ήρθε η ώρα να υποστηρίξουμε το άλμπουμ μας οπότε προσπαθούμε να είμαστε όσο πιο active γίνεται….fingers crossed!
Κάνετε σκέψεις για κάποιο ολοκληρωμένο tour;
Εννοείται! Το θέμα με το tour είναι ότι κοστίζει και όπως σου είπα είμαστε σε επίπεδο DIY ακόμα οπότε για να γίνει πρέπει να βγάζει δυστυχώς και οικονομικό νόημα γιατί ένας Θεός ξέρει πόσο μέσα έχουμε μπει για αυτή την μπάντα. Μερικοί από εμάς έχουν θυσιάσει κυριολεκτικά την καθημερινότητα μας για αυτό. Αλλά σίγουρα είναι κάτι που το κυνηγάμε και το θέλουμε πολύ!
Πόσο ικανοποιημένοι είστε μέχρι σήμερα για την πορεία σας;
Πάρα πολύ και δεν παίρνουμε τίποτα δεδομένο. Είμαστε τόσο ευγνώμονες που έχουμε κάνει ότι έχουμε κάνει και που πάει όπως πάει, αλλά, θρέφουμε παράλληλα και το καλλιτεχνικό μας μικρόβιο για εξέλιξη οπότε κοιτάμε μπροστά, ποτέ πίσω, τι μπορούμε να κάνουμε, τι επιφυλάσσει το μέλλον, ποια είναι η επόμενη κίνηση. Για εμένα μέχρι στιγμής απλά ξύσαμε την επιφάνεια του ποιοί είναι οι Project Renegade, τι έχουν να δώσουν και τι μπορούν να κάνουν και το βλέπουμε αυτό σιγά σιγά, για αυτό χάνουμε ύπνο ψάχνοντας πώς μπορούμε να δώσουμε παραπάνω σε όποιον ενδιαφέρεται. Είμαστε ικανοποιημένοι αλλά σε καμία περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε ακόμα πεινασμένοι.
Παιδιά ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας, έχετε ξεχωρίσει στο χώρο και η άνοδος αυτή ευχόμαστε να συνεχιστεί. Σας ευχόμαστε τα καλύτερα σε κάθε σας βήμα.
Σε ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια και ήταν τιμή μας που μας φιλοξενήσατε στο Rockin’Athens!