Lip Forensics, Strawberry Pills και The Man & His Failures, μετατρέπουν τη σκηνή του Death Disco σε έναν ερεβώδες και ηλεκτρισμένο dancefloor, με πρωταγωνιστές τα beats, τα synths, τις κιθάρες, τον χορό και τη σκοτεινή αισθητική τους, την Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου. Λίγο πριν αυτό συμβεί, μίλησαν από κοινού στη Λουίζα Σολομών-Πάντα και το Rockin’Athens, για όσα «κοχλάζουν» μέσα στο κεφάλι τους, ενώνοντας τα κομμάτια του παζλ της μακροχρόνιας φιλίας τους. But… who’s gonna be the boss?
Η ιστορία του group σε 40 λέξεις…
Lip Forensics (Ζήσης Ανδριόπουλος): Δύο συνεργάτες σε διάφορα μουσικά πόστα αποφάσισαν σε ένα road trip στο Texas να γνωριστούν ενώνοντας το μουσικό όραμά τους. Δυο λάτρεις της ηλεκτρονικής μουσικής συναντήθηκαν για να διοχετεύσουν σε αυτό το όχημα τις «μπαντικές» αναφορές, εμπειρίες και επιρροές τους.
Strawberry Pills (Αντώνης Κωνσταντάρας): Ξεκινήσαμε το 2013 αναγεννημένοι από τις στάχτες των Phoenix Catscratch, ενός γκρουπ στο οποίο παίζαμε μαζί. Στη συνέχεια κάναμε μια διακοπή έξι χρόνων και τελικά αποφασίσαμε (για διάφορους λόγους) να επιστρέψουμε πριν από περίπου ένα χρόνο μια και καλή.
The Man & His Failures (Μάνος Καρακατσάνης): Ξεκίνησα να γράφω κομμάτια σαν The Man & His Failures τον Μάιο του 2018, πάνω σε ένα διάλειμμα από τις υποχρεώσεις μου με τους Mani Deum. Τον Οκτώβριο κυκλοφόρησε το “Persona Non Grata” Ep. απο την ανεξάρτητη Α Man Out Of A Man του Στυλιανού Τζιρίτα. Έπειτα από πολλή σκέψη, η μπάντα κατέληξε στο line up Μάνος / Αλέκος / Μέμος / Δημήτρης (όλοι μέλη απο άλλα σχήματα) και με αυτή την σύνθεση δώσαμε τον Ιούνιο το πρώτο single από τον επερχόμενο δίσκο, με τίτλο “Nothing”. Ακολούθησε ένα πολύ ωραίο remake του Γιώργου Νίκα στο κομμάτι και μπορούμε να πούμε πως το συνοδεύει σαν b-side.
Ποια θα χαρακτηρίζατε ως την «απόλυτη» στιγμή σας on stage έως τώρα;
LF: Το καλοκαιρινό μας live στο φεστιβάλ «Αναιρέσεις» ήταν πραγματικά ξεχωριστό κυρίως λόγω της συμμετοχής του κοινού. Ήταν απ’ τις λίγες στιγμές που κοιτάζεις κάτω από το stage και έβλεπες κόσμο απόλυτα συγχρονισμένο με τη μουσική να την ακολουθεί βήμα βήμα και να αντανακλά πίσω στο stage αυτά τα συναισθήματά που προσπαθείς να ενεργοποιήσεις με τα συγκεκριμένα κομμάτια. Είναι κάτι που θα μας μείνει για πολύ καιρό.
SP: Μία από τις πιο όμορφες στιγμές ήταν φέτος το Καλοκαίρι, όταν παίξαμε σε ένα κατάμεστο σαλέ στο Ziria Festival γύρω στη 1:30 τα ξημερώματα ακριβώς μετά τους Nightstalker που μόλις είχαν τελειώσει στην κεντρική σκηνή. Όλος ο κόσμος χόρευε, είτε μας γνώριζε είτε όχι και περάσαμε υπέροχα. Σίγουρα ήταν από τις κορυφαίες στιγμές του 2019, αλλά και από τις καλύτερες μας ever. Μην ξεχνάς ότι σε αυτό το υψόμετρο είχε 5 βαθμούς κελσίου Αυγουστιάτικα. Ήταν μια απολαυστική ανάσα δροσιάς αν σκεφτείς ότι στην Αθήνα είχε καύσωνα.
TM&HF: Αυτή που θα έρθει την Παρασκευή στις 20 του μήνα με τους Strawberry Pills & Lip Forensics. Οπότε έλα 21:00 ακριβώς για να μην την χάσεις.
Έχω την αίσθηση πως αυτό το “triple bill”, ήταν κάτι που για ‘σας «έπρεπε» να γίνει. Εξηγείστε μου το γιατί.
LF: Έχεις τη σωστή αίσθηση. Είμαστε όλοι μας μέλη της ίδιας σκηνής εδώ και πάνω από μια δεκαετία, έχοντας συνεργαστεί, συζητήσει πολύ, έχουμε μοιραστεί χαρές και ανησυχίες και έχουμε αναπτύξει φιλική σχέση. Με τον Αντώνη από τους Strawberry Pills, ο ένας από εμάς έχει συνυπάρξει σε δύο διαφορετικές μπάντες (Le Page, Absent Mindead) έχοντας παίξει από το στριμωγμένο πατάρι στα Λαγκάδια Αρκαδίας (Velvet Bus) μέχρι τα μεγάλα stages του Tae Kwon Do (Primal Scream, Bloc Party) και του Polis Theater (Dinosaur Jr.) Τον τελευταίο καιρό συναντιόμασταν στο Barrett, όπου και παίζει μουσική ο Μάνος. Αναπόφευκτα λοιπόν, όταν βρεθήκαμε το καλοκαίρι για να παίξουμε στην ίδια σκηνή στο Ziria Music Festival, η ιδέα για ένα κοινό live ήταν ήδη εκεί.
SP: Είναι κάτι που το συζητούσαμε εδώ και καιρό. Νομίζω ότι είναι ένα triple bill που θα στήσουμε και σε άλλες πόλεις.
TM&HF: Φαντάσου πως ενα απο τα πρώτα λαιβ Strawberry Pills πίσω το 2013 το είχα κάνει παραγωγή εγώ με ένα φίλο πάλι στο Death Disco. Με την Βαλίσια γνωριζόμαστε πραγματικά πολλά πολλά χρόνια και έχουμε κάνει πολύ παρέα και διάφορα λαιβ με την παλιά της μπάντα και τους Mani Deum, ενω με τον Ζήση και τον Αντώνη καλύτερα να μην πω εδω τι βλακείες έχουμε κάνει εκτός μουσικής. Αυτά πριβέ, την Παρασκευή.
Πώς θα πείθατε με τρεις λέξεις κάποιον που δε σας έχει ξαναδεί live, να έρθει στο Death Disco;
LF: Δεν το χάνεις.
SP: Strawberry Lips & Failures.
TM&HF: Οι καιροί είναι τραγικοί για να μην κουνιέσαι σε ένα σκοτεινό beat.
Ποιο track έχετε ζηλέψει από τα άλλα συγκροτήματα και θα κάνατε τα αδύνατα για να το εντάξετε στη δισκογραφία σας;
LF: Strawberry Pills – Icarus
The Man & His Failures – Nothing
SP: Από τους The Man & His Failures σίγουρα το Nothing, είναι ένα πολύ δυνατό κομμάτι. Όσον αφορά τους Lip Forensics, γουστάρω πολύ το Fo(u)r.
TM&HF: Το Sad Eyes των Strawberry Pills.
Ποιο είναι το κλισέ που συνοδεύει όσους παίζουν ή/και ακούνε ηλεκτρονική μουσική, το οποίο απορρίπτετε και ποια η απήχησή της στην Ελλάδα του 2020;
LF: Ότι οι άνθρωποι απλά πατάνε κουμπάκια και δημιουργούν ένα μονότονο μοτίβο, λανθασμένο όπως η πλειοψηφία των κλισέ. Τα τελευταία χρόνια η απήχηση της ηλεκτρονικής μουσική παγκοσμίως έχει ανέβει πολύ, γεγονός που φαίνεται και στη χώρα μας τόσο με τις εμφανίσεις μεγάλων ονομάτων όσο και με την παρουσία αμιγώς ηλεκτρονικών φεστιβάλ (Sonar, ADD, Reworks, Plissken) αλλά και με την προσθήκη ηλεκτρονικών σκηνών και στα μη αμιγώς ηλεκτρονικά φεστιβάλ. Ο κόσμος πλέον χορεύει λιγότερο δειλά και σαφώς πιο απελευθερωμένα απ’ ότι στο παρελθόν.
SP: Εμείς βρισκόμαστε στο μεταίχμιο μεταξύ ηλεκτρονικού και αναλογικού ήχου. Ωστόσο, μπορεί να ακούσεις πολλές φορές ότι είναι λίγο πιο «ξεκούραστο» σαν «σπορ». Διαφωνώ κάθετα με αυτή την άποψη. Είναι τόσες οι λεπτομέρειες που πρέπει να προσέξεις για να έχεις ένα άρτιο αποτέλεσμα, που μπορεί να φτάσεις στα όρια σου. Μάλιστα, όντας πρώην μέλος συμβατικών συγκροτημάτων -κιθάρα, μπάσο, τύμπανα- δεν μπορώ να πω ότι κουράστηκα περισσότερο. Τέλος, η αποτυχημένη έφοδος της Αστυνομίας στο Steam, κατέρριψε και τον μύθο των drugs που υποτίθεται ότι «ρέουν άφθονα» στη φάση.
TM&HF: Δεδομένου ότι ο δικός μου ήχος έχει αρκετά σκοτεινά στοιχεία, δεν ειμαι ο κατάλληλος να απαντήσω σε αυτο, αφού το σχήμα μας φλερτάρει και με το Industrial / Minimal Wave / Post Punk. Στην περίπτωσή μου, παίζει ρόλο και ο στίχος αρκετά. Η σκηνή αυτή παντως περνάει μια ωραια άνθηση.
Ποια στοιχεία της προσωπικότητάς σας αντανακλώνται στη σκοτεινή αισθητική σας;
LF: Η καλλιτεχνική έκφραση, σε οποιαδήποτε μορφή της, έχει στη βάση της κάποιο ερέθισμα. Σε εμάς αυτό είθισται να έχει μια σκοτεινή χροιά χωρίς αυτό να μας κάνει απαραίτητα λυπημένους. Θα έλεγα πως η χαρμολύπη είναι αυτό που μας ταιριάζει περισσότερο, το σκόρπισμα όλων των μαύρων σκέψεων και συναισθημάτων σαν ένα παγανιστικό τελετουργικό μέσω του χορού.
SP: Σίγουρα οι πιο εσωτερικές μας σκέψεις και αναζητήσεις. Κανείς δεν είναι όλη την ώρα θλιμμένος, ή χαρούμενος, ωστόσο, αυτή η αισθητική και όσα την ακολουθούν ταιριάζουν πιο πολύ στους χαρακτήρες μας και σίγουρα στις σκοτεινές εποχές που διανύουμε.
TM&HF: Όλες μου οι σκέψεις και τα συναισθήματα, εκφράζονται εκεί.
Με την αστυνομία που κάνει εφόδους σε αθηναϊκά clubs (βλέπε Steam), γονατίζει θαμώνες σα να πρόκειται για εγκληματίες, ασκώντας ακόμη και ακραίο σωματικό έλεγχο σε γυναίκες, τι γίνεται;
LF: Σίγουρα κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Το profiling λόγω επιλογής τρόπου διασκέδασης και οι ακραίες αντιδράσεις μόνο σε σκοτεινά μονοπάτια οδηγούν.
SP: Μιλάμε για μια άκρως αποτυχημένη επιχείρηση. Κατασχέθηκαν αστείες ποσότητες ναρκωτικών, ενώ ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η έφοδος στο μαγαζί έθεσε σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα των παρευρισκομένων, στους οποίους δημιουργήθηκε ο φόβος τρομοκρατικής επίθεσης. Θεωρώ ότι όσοι έπεσαν θύματα οποιασδήποτε μορφής βίας ή ανάρμοστης συμπεριφοράς εκ μέρους των Αστυνομικών οργάνων οφείλουν να το καταγγείλουν στις αρμόδιες αρχές. Όλοι μας έχουμε δικαιώματα και πρέπει να τα διεκδικούμε. Καμία μορφή εξουσίας δεν είναι ανεξέλεγκτη.
TM&HF: Με ρωτάς με λίγα λόγια τι γίνεται στην σάπια Ελλάδα του 2019; Τι σημασία έχει τι γίνεται; Τι κάνουμε είναι η ερώτηση. Γιατί πρέπει να κάνουμε.
Το ύφος της μουσικής σας, θα μπορούσε να «ντύσει» ιδανικά μία ταινία. Ποιο κομμάτι σας θα δωρίζατε ως soundtrack και ποια θα ήταν η ταινία αυτή;
LF: Η μουσική επένδυση εικόνας είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική διεργασία καθώς καλείσαι να αποδώσει με το δικό σου μέσο, τη μουσική, το συναίσθημα που σου δημιουργεί η εικόνα που συνέλαβε κάποιος άλλος, και όλο αυτό να εναρμονιστεί αισθητικά. Μας ενδιαφέρει πολύ για αυτό και το κάναμε με το fo(u)r για την μικρού μήκους ταινία “Βαλς στην Ταράτσα” του Δημήτρη Στρατάκη.
SP: Θα ήθελα να δώσω σίγουρα το “Verbal Suicide” σε κάποιο horror movie -ή και σειρά- του Netflix. Από ταινίες που αγαπάω, θα γούσταρα να έχω γράψει ένα τραγούδι για το Wings of Desire του Wim Wenders.
TM&HF: Bullet Ballet του Shin’ya Tsukamoto .
Τι ετοιμάζετε απ’ εδώ και πέρα για ‘μας;
LF: Πέρα από την κοινή μας συναυλία και το remix που κάναμε στο Forsaken του Δημήτρη Παπασπυρόπουλου, το 2020 θα βρει τους Lip Forensics στο studio ολοκληρώνοντας την επόμενη κυκλοφορία και με μικρά διαλείμματα για κάποιες ζωντανές εμφανίσεις.
SP: Πέραν του live της Παρασκευής (ελάτε νωρίς γιατί οι ώρες εμφάνισης θα τηρηθούν αυστηρά), κλείνουμε και κάποιες ακόμη εμφανίσεις εκτός Αθήνας. Από εκεί και πέρα βρισκόμαστε σε διαδικασία μίξης του πρώτου μας δίσκου: Murder to a Beat, που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2020.
TM&HF: Ένα full album εν ονόματι Survival Kit, που ανυπομονώ να τελειώσει και να παρουσιάσουμε ζωντανά, πολλές συναυλίες και συνεργασίες και όλα αυτα σε ένα ενωτικό κλίμα, μαζι με εξαίρετους φίλους μουσικούς. Τι πιο όμορφο;
Διαβάστε πληροφορίες για το event εδώ
