“Καταναλώνουμε Ελληνικά” και στις συναυλίες;

Τα τελευταία 2,5 χρόνια αρκετός λόγος έχει γίνει στην Ελληνική κοινωνία για την αλλαγή των καταναλωτικών μας συνηθειών και την ανάγκη στροφής προς τα ελληνικά προϊόντα. Βέβαια, αυτή η ανάγκη δεν έχει προκύψει -μόνο- από συναισθηματικούς λόγους και πατριωτική ανάγκη, όπως διατείνονται κάποιοι άσχετοι από απλά οικονομικά, αλλά, στην πραγματικότητα, για τη διόρθωση μίας χρόνιας παθογένειας της ελληνικής οικονομίας, την μείωση του ελλείματος σε αυτό που ονομάζουμε ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και πιο συγκεκριμένα σε ένα υποσύνολό του, το εμπορικό ισοζύγιο. Σε απλούς οικονομικούς όρους, ως οικονομία καταλώναμε πολλά εισαγόμενα προϊόντα, αγαθά και υπηρεσίες την ίδια ώρα που οι εξαγωγές ήταν πολύ πολύ λιγότερες ακριβώς γιατί η εγχώρια παραγωγή αδυνατούσε να καλύψει εσωτερικές ανάγκες με αποτέλεσμα να πρέπει να εισάγουμε ό,τι δεν κάλυπτε αυτή.

Θα μου πείτε: “μα καλά, τι παίρνεις πρωινιάτικα και αραδιάζεις οικονομικά;” και θα έχετε και δίκιο…

Η αλήθεια είναι ότι, δυστυχώς ή ευτυχώς, οι συναυλίες αποτελούν κατανάλωση και εμπορική συναλλαγή εκτός από καλλιτεχνικό γεγονός. Εκθέτω την κατάσταση όπως την βλέπουμε τα τελευταία, τουλάχιστον, 7-8 χρόνια στο συναυλιακό τοπίο. Πολλές συναυλίες ανά μήνα, με συνήθως υψηλότερο αντίτιμο σε σχέση με χώρες που έχουν υψηλότερα εισοδήματα από εμάς, πολλά μεγάλα ονόματα και πολλά απωθημένα που βγάλαμε βλέποντας μπάντες που δεν πιστεύαμε ότι θα βλέπαμε ποτέ (π.χ. Down, Clutch, Kyuss) αλλά και άλλα συγκροτήματα που έχουν γίνει μόνιμοι θαμώνες των ελληνικών live (Mastodon, Blind Guardian, Paradise Lost, Scorpions).

Την ίδια στιγμή, η εγχώρια…παραγωγή, που εξελίσσεται χρόνο με το χρόνο, παρουσιάζει συμπτώματα ενός πολυδιασπασμένου χώρου με μεγάλο αριθμό internetικών περιοδικών, πολλών συγκροτημάτων, πολλών εταιρειών μικρών-μεγάλων που διοργανώνουν live κ.ο.κ. Η υπερπροσφορά αυτή αδυνατεί όμως να καλύψει τις ανάγκες του heavy user του προϊόντος που ονομάζουμε “συναυλία”. Προσοχή, αναφέρομαι σε αυτόν που θα πάει πάνω από 3-4 φορές το χρόνο σε συναυλία και όχι αυτόν που πάει 1 φορά στα 2 χρόνια. Ο πρώτος εκτός από το ότι πάει σε ένα live για μία συγκεκριμένη μπάντα που του αρέσει, τουλάχιστον όταν έχει τα χρήματα, πηγαίνει και από περιέργεια ή απλά σαν μια βραδινή έξοδο.

Ωστόσο, επί αρκετά χρόνια, βλέπαμε ότι καλές εγχώριες μπάντες αδυνατούσαν να σπάσουν το φράγμα του να φέρουν εκτός από τους φίλους και γνωστούς τους σε ένα live, φέρνοντας και άλλο κόσμο που θα έρθει για τη μουσική ενώ, τουλάχιστον τα προηγούμενα χρόνια, τα live ξένων συγκροτημάτων πουλούσαν εισιτήρια και διεξάγονταν σε γεμάτους χώρους με αρκετές γκρίνιες από τον κόσμο για την τιμή του εισιτηρίου, τον ήχο, το μικρό setlist σε σχέση με άλλες χώρες.

Η εμπειρία του Σαββάτου που μας πέρασε, με το Battle Of Athens των Vodka Juniors και των Planet Of Zeus ήταν πολύτιμη και με προβλημάτισε θετικά. Έχουμε, πλέον, αρκετά συγκροτήματα τα οποία μπορούν να μας τραβήξουν να δούμε αυτά και όχι κάποια ξένη αρπαχτή. Περίμενα να δω στην Τεχνόπολη γύρω στα 600-700 άτομα αλλά προς έκπληξή μου, η προπώληση είχε ξεπεράσει τα 1000 εισιτήρια και ο κόσμος που βρέθηκε εκεί ήταν πάνω από 3000 θυμίζοντάς μου την προσέλευση που είχε στον ίδιο χώρο, το Rock’ em All το 2007 με Venom, Iced Earth, Lacuna Coil, Meshuggah και πολλούς ακόμη. Η σύγκριση αυτή, νομίζω, είναι ενδεικτική. Το ίδιο και το αφιέρωμα ελλήνων καλλιτεχνών στον Ronnie James Dio, οι Rock n’ Roll Children που επί δύο χρόνια τώρα ξεπερνούν κάθε προσδοκία με την προσέλευση του κόσμου που πέτυχαν.

Και το συμπέρασμα ποιο είναι τελικά; Σαν απλός καταναλωτής για ποιο λόγο θα πρέπει να επιλέξω ένα live ελληνικού συγκροτήματος; Ποια είναι τα ανταγωνιστικά τους πλεονεκτήματα έναντι των ξένων, μεσαίου βεληνεκούς, ονομάτων;

• Φθηνότερο εισιτήριο
• Μπάντες που έχουν δίψα και όρεξη να αφήσουν την ψυχή τους στη σκηνή
• Συγκροτήματα που, πλέον, είναι γνωστά και έξω από τη χώρα μας
• Η αίσθηση ότι βοηθάμε την εγχώρια σκηνή να φανεί και να πάει, επιτέλους, μπροστά

Υ.Γ. για όσους πείστηκαν και θέλουν να ψάξουν περισσότερο για “δικά μας” συγκροτήματα, οι εικόνες ανήκουν κατά σειρά στους:

1. Planet Of Zeus

2. The Bliss

3. Innerwish

4. Wings In Motion

5. 4Bitten

Παραθέτουμε μερικά videos, αμφιβάλλει κανείς ότι πρόκειται για άκρως επαγγελματικές δουλειές;