Η ευχάριστη είδηση της επαναδραστηριοποίησης της ιστορικής Venerate Industries, ήταν μάλλον μια ανέλπιστη στιγμή ελπίδας μέσα στην αβεβαιότητα των πολιτιστικών δραστηριοτήτων της τοπικής μουσικής κοινότητας. Το εξαιρετικό αυτό label, μέσω των κυκλοφοριών του και της συναυλιακής του δραστηριότητας, μας έβαλε απ΄την πρώτη στιγμή στον κόσμο του ακραίου ήχου κερδίζοντας το ενδιαφέρον και την αγάπη μας. Πέρα από δισκογραφική στέγη για «δικά μας» σχήματα όπως οι Sun Of Nothing, Universe 217, Agnes Vein, Tardive Dyskinesia, Gardenbox, Since (Time), National Pornografik μεταξύ άλλων (και όπως ανακοινώθηκε προσφάτως, των AΔΑΜ), μας έχει χαρίσει και συγκλονιστικές live εμπειρίες. Μπάντες όπως οι Keelhaul, Isis, Jesu, Red Sparowes, Mastodon, Mono, High On Fire, This Will Destroy You, Darkest Hour, Knut, Oxbow, Black Cobra, Kylesa επισκέφτηκαν τη χώρα μας χαρίζοντας μας αξέχαστες εμφανίσεις. Η Venerate Industries ταύτισε το όνομά της με έναν ιδιαίτερο ήχο, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του κόσμου σε κάθε της βήμα. Κρατώντας μια (ανεπίσημη) απόσταση απ΄τα συναυλιακά -και όχι μόνο- δρώμενα της πόλης, το label επέστρεψε εκ νέου, έτοιμο να μας χαρίσει νέες ξεχωριστές μουσικές εμπειρίες. Ο Μάρκος Πανικίδης, μας χάρισε λίγες στιγμές απ’ τον χρόνο του, απαντώντας στις ερωτήσεις του rockinathens.gr.
Άν και ζούμε παράξενες εποχές, ένα από τα πιο ευχάριστα νέα της μουσικής κοινότητας, είναι η επιστροφή της Venerate Industries στο χώρο του θεάματος και της δισκογραφίας. (Αν και κάποια live shows κατά καιρούς τα βλέπαμε, είναι η αλήθεια πως οι ρυθμοί είχαν πέσει). Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας οδήγησαν σε αυτό το αναπάντεχο reboot;
Ήταν ένας συνδυασμός παραγόντων. Υπήρξαν οι ευνοϊκές συνθήκες σε προσωπικό, επαγγελματικό και οικονομικό τομέα καθώς και ο απαιτούμενος διαθέσιμος χρόνος. Δεν προέκυψε από το πουθενά, το είχα στο μυαλό μου ότι θα γινόταν, απλά έπρεπε να είναι και η συγκυρία κατάλληλη. Πολύ σημαντικό ρόλο φυσικά έπαιξε και ότι έπεσε στα χέρια μου και υλικό που μου κίνησε το ενδιαφέρον αρκετά ώστε να οριστικοποιηθεί η επιστροφή της Venerate.
Δεν σας φοβίζει η αβεβαιότητα των ημερών; Είναι αλήθεια πως το κομμάτι των καλλιτεχνικών εκδηλώσεων/ψυχαγωγίας θ’ αργήσει πολύ να βρει τους ρυθμούς του.
Δεν είναι τόσο φόβος, όσο παραδοχή αυτής της αβεβαιότητας που λες. Πάντα στον τομέα αυτό υπάρχει αβεβαιότητα, κανείς δε μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα «βγει» αυτό που επιχειρεί και το ρίσκο είναι αναπόσπαστο κομμάτι. Η παρούσα συνθήκη είναι χωρίς αμφιβολία πρωτόγνωρη, αλλά αν δεν προσπαθήσεις και δεν πεισμώσεις στα δύσκολα, πότε θα το κάνεις;
Πέρα από τη διοργάνωση συναυλιών, λειτουργείτε και ως label. Υπάρχουν νέα προς αυτήν την κατεύθυνση;
Ο όλος σχεδιασμός αυτής της επαναδραστηριοποίησης είναι να βγαίνουν 2-3 κυκλοφορίες το χρόνο, με προσεκτική και μεθοδική δουλειά. Θέλουμε να δώσουμε τον απαραίτητο χρόνο και να χτίσουμε πάνω στην κάθε κυκλοφορία ώστε να γίνει το καλύτερο δυνατόν από πλευρά προετοιμασίας και προώθησης. Αυτή τη στιγμή έχουμε κλείσει το πλάνο για το 2021 και το 2022 και πολύ σύντομα θα έρθουν και οι πρώτες ανακοινώσεις.
Θα υπάρξουν reissues σε βινύλιο παλαιότερων κυκλοφοριών σας; Νομίζω πως θα ενδιέφερε αρκετό κόσμο μια τέτοια κίνηση.
Για την ώρα δεν υπάρχει τέτοιο σχέδιο. Σε κάθε περίπτωση θα δίναμε το 100% της προσοχής μας στα επερχόμενα albums, παρόλο που δεν αποκλείεται καθόλου σε δεύτερη φάση να ασχοληθούμε και με επανεκδόσεις. Οι παλιότερες κυκλοφορίες είναι σίγουρα δουλειές που έχουμε αγαπήσει και θα μας χαροποιούσε να έρθουν ξανά στο προσκήνιο.
Η Venerate ήταν απ’ τις πρώτες εταιρίες παραγωγής που «έφερε» τον σκληρό ανεξάρτητο ήχο στην Ελλάδα. Τελικά υπάρχει στη χώρα μας το αντίστοιχο κοινό για να ποντάρεις δισκογραφικά/συναυλιακά με πιο ιδιαίτερους ήχους, ή αυτή σας η επιλογή ήταν πάντα ένα μεγάλο ρίσκο;
Εκείνη την εποχή δεν είχε να κάνει με το εμπορικό του πράγματος, οι επιλογές γίνονταν με γνώμονα το τι θα ήθελα να δω, φέρναμε τα σχήματα που μας ενδιέφεραν. Κάποιες συναυλίες από αυτές είχαν ικανοποιητική ανταπόκριση, κάποιες λιγότερο, αλλά δεν καθορίζονταν οι επιλογές από αυτό. Το κοινό υπάρχει, ειδικά από το 2000 και μετά είναι αυξανόμενο σε σχέση μάλιστα με την περίοδο πριν από τότε, που δεν ερχόταν κανένα συγκρότημα αυτού του ήχου. Έκτοτε ο κόσμος πάντα ενδιαφερόταν (πάντοτε βέβαια σε συνάρτηση και με το hype γύρω από το κάθε μπάντα), αλλά σε γενικές γραμμές στην Αθήνα δεν υπήρχε ορατή διαφορά από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πόλεις σε αυτό το χώρο πάντα. Ίσως να ήταν πιο στέρεη εκεί η υποδομή ώστε να χτιστεί promotional δουλειά, σε agencies, τύπο και venues, αλλά όχι κάτι περισσότερο. Προφανώς δεν είναι κάτι πάνω στο οποίο θα βασιστείς για βιοπορισμό, έχει ένα χαρακτήρα τζόγου, αλλά αυτό είναι κάτι γνωστό εξαρχής.
Ποιες θεωρείτε πως ήταν οι σημαντικότερες (συναυλιακές ή μη) στιγμές στην πολύχρονη πορεία του label;
Σίγουρα εκείνες των Isis το 2005 και Neurosis το 2014. Οι Neurosis ήταν ένα προσωπικό μου απωθημένο, κάτι που ήθελα πολύ να συμβεί, ενώ οι Isis τότε ήρθαν την καταλληλότερη στιγμή της καριέρας τους, τόσο για αυτούς, όσο και για τους fans τους.
Υπάρχουν μπάντες στη wishlist της Venerate; Υπήρχαν groups στο παρελθόν που δεν σας «έκατσαν»; Ποια είναι τα συναυλιακά σας απωθημένα ως εταιρία;
Δε νομίζω ότι υπάρχει promoter που δεν έχει τέτοια παραδείγματα. Αν θα έπρεπε να διαλέξω θα έλεγα για τις συζητήσεις που είχαν γίνει με τους Cave In το 2009, τους Old Man Gloom το 2014.
Η Venerate έγινε συνώνυμο του ακραίου/πειραματικού ήχου στην χώρα. Μπάντες όπως οι Sun of Nothing / Tardive Diskynesia κέρδισαν γρήγορα τις εντυπώσεις του ελληνικού undergound. Υπήρχε κάποιο πλάνο διαχείρησης του roster του label (promotion,live,recordings), ή λειτουργούσε «χαλαρά» η υπόθεση; Υπάρχει κάποια «δική σας» κυκλοφορία που ξεχωρίζετε;
Η δική μας εμπλοκή υπήρχε στον τομέα του promo και των live, κατά κύριο λόγο όσον αφορά τις εγχώριες δραστηριότητες. Το πλάνο ήταν να κάνουμε το καλύτερο δυνατό κατά περίπτωση και όσο πιο κοντά στον αρχικό σχεδιασμό. Δεν υπήρχε κάτι που λειτούργησε χαλαρά ή στο περίπου, σε καμία περίπτωση. Οι κυκλοφορίες ήταν ακριβώς στο ίδιο πνεύμα και σίγουρα δεν ξεχωρίζουμε κάποια. Για να φτάσει ένα album να κυκλοφορήσει, σημαίνει ότι ήμασταν fan του πρώτα από όλα οι ίδιοι. Κάτι που δεν έχει αλλάξει μέχρι και σήμερα.
Καλώς ήρθατε και πάλι λοιπόν. Καλή επιτυχία και σας ευχαριστώ πολύ.
Εμείς ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον και τη συνέντευξη, σύντομα θα έχουμε να πούμε και περισσότερα.
