Με αφορμή την πρώτη επίσκεψη των Ιταλών Zu στην Αθήνα, ο Γιώργος Ρούβαλης μίλησε με τον Massimo Pupillo (μπάσο) για τον Mike Patton, την Ipecac Recordings σχέση τους με τον κινηματογράφο.
Γεια σας και καλωσορίσατε στο Rockin’Athens! Είναι ευχαρίστησή μας να σας έχουμε εδώ. Πώς νιώθετε τελευταία;
Βασικά είμαστε σε πολύ καλή “φόρμα”, ευχαριστούμε!
Η μουσική σας, λοιπόν, είναι βασισμένη στον πειραματισμό και στο συνδυασμό διαφορετικών μουσικών ειδών. Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα μουσικά θεμέλια στα οποία “πατάει” το συγκρότημα; Μπορείτε να ονομάσετε κάποιες απο τις επιρροές σας;
Βασιζόμαστε στην πολύ παραδοσιακή και προγονική ιδέα πως η μουσική αποτελεί μια τελετουργική και μαγική πράξη. Θα προτιμούσα να αναφερθώ στις επιρροές ως εμπνεύσεις. Φυσικά. Είναι πάρα πολλές και πολύ διαφορετικές απ’όσο θα πίστευε κανείς. Οι κυριότερες για εμένα προσωπικά είναι το αγγλικό duo Coil, οι Throbbing Gristle και οι Arvo Part. Είναι και ήταν οι πρωτοπόροι και αναζητητές, με την έννοια ότι η προσωπική τους αναζήτηση μεταφράζεται σε μία μοναδική έκφραση της μουσικής της οποίας οι δυνατότητες δεν έχουν τέρμα. Ένα προσωπικό ταξίδι. Η ιδεολογία μας ήταν πάντα να βρούμε τη δική μας μοναδική “φωνή”, και πέρα από αυτό, δεν ενδιαφερόμαστε να υποκύψουμε σε υπάρχοντα μουσικά είδη ή πεπατημένα μονοπάτια.
Ποιά είναι η διαδικασία την οποία ακολουθείτε για να γράψετε και να ηχογραφήσετε μουσική ως μπάντα; Όλες οι ιδέες σας προκύπτουν από πρόβες, προσωπική δουλειά ή κάτι άλλο;
Πάντα προκύπτουν όταν συναντιόμαστε μάζι στο studio ή στο χώρο της πρόβας. Πολύ σπάνια έχει έρθει κάποια ιδέα απ’τo σπίτι. Χρειαζόμαστε την ενέργεια του σύμπαίκτη μας για να δημιουργήσουμε τους Zu. Οι Zu είναι μία παρέα πέντε ανθρώπων, πέντε φίλων, από τους οποίους οι τρείς βρίσκονται πάνω στη σκηνή, ο ένας στην κονσόλα, και ο άλλος στην καθοδήγηση και στην οργάνωση. Όλοι τους εξίσου σημαντικοί.
Ακούγοντας το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς σας, μπορώ με ευκολία να πω πως τα δημιουργήματά σας μοιάζουν θεατρικά. Ποια είναι η σχέση σας με τον κινηματογράφο;
Αρχίσαμε να συνεργαζόμαστε με μία κινηματογραφική εταιρία και το 2008 δουλέψαμε μαζί με τον Romeo Castelluci που έχει την “Societas Raffaello Sanzio”. Αυτό αποτέλεσε μέγαλη αλλαγή στην ιδέα μας για τη μουσική επειδή μας έγινε φανερό ότι με τους ήχους που παρήγαμε λέγαμε ουσιαστικά παραμύθια και “χτίζαμε” μια συγκεκριμένη δραματική πλοκή. Δεν το είχαμε αντιληφθεί μέχρι τότε και ήταν τέραστια μετάβαση για εμάς. Η σχέση μας με τον κινηματογράφο είναι η κύρια πηγή γέννησης των κομματιών μας και περιλαμβάνουν εικόνα, τίτλο, και ιστορία τα οποία ύστερα τα μεταφράζουμε ως μουσική. “Είναι κινηματογράφος για τα αυτιά”, όπως είχε λεχθεί από κάποιον τις προάλλες.
Αν μπορούσατε να περιγράψετε το συγκρότημά σας και τη μουσική που δημιουργείτε με ένα κινηματογραφικό τίτλο, ποιός θα ήταν;
Είναι πολύ προσωπικό κομπλιμέντο να πω κάτι σαν αυτό, αλλά ας το πω. Θα ευχόμουν να ήταν το “2001 A Space Odyssey” ή ίσως κάποια ταινία του Sergey Parajanov. Μία ταινία η οποία έχει πολλαπλά “υποστρώματα” και διαφορετικούς ανθρώπους διαφορετικών υπόβαθρων που μπορούν να την προσεγγίσουν με ποικίλους τρόπους, διαβαίνοντας ο καθένας τις δικές του ξεχωριστές πόρτες, που λέει ο λόγος. Μια ταινία που θα σου μένει, θα μένει σπίτι σου, θα σου μιλάει και θα σου θέτει ερωτήματα. Δεν είναι προσωρινή στιγμή διασκέδασης, ποτέ δε σκεφτήκαμε κατ’αυτόν τον τρόπο.
Πώς ήταν να συνεργάζεσαι/περιοδεύεις με τόσο δημιουργικούς και μοναδικούς μουσικούς όπως ο Mike Patton και ο Buzz Osborne;
Ήταν πολύ ωραιά, είχε πλάκα και περάσαμε ευχάριστα. Ήμαστε πολύ έκπληκτοι μόλις ο Patton τηλεφώνησε ο ίδιος και ήθελε να μας συναντήσει. Λίγο καιρό μετά, επικοινώνησε πάλι με την ιδέα να παίξουμε σε κουαρτέτο μαζί του, το οποίο και κάναμε για λίγα χρόνια. Το γεγονός αυτό μας έδωσε αυτοπεποίθηση για τη μουσική μας και ήταν ένα τεράστιο σημάδι αποδοχής.
Επηρρέασε με οποιοδήποτε τρόπο τη δουλειά σας η ένταξή σας στην Ipecac Recordings; Συνέβαλε καθόλου στην διάδοση αυτού του ξεχωριστού είδους μουσικής προς ένα ευρύτερο κοινό;
Πιθανότατα στην αρχή να μας βοήθησε πολύ αφού η Ipecac εκπροσωπεί και έχει στην προστασία της μουσικούς που έχουν σχέση, ας πούμε, με τη rock, αλλά δε γνωρίζουν μουσικά σύνορα, θέτοντας διαρκώς ερωτήματα για το που μπορεί να φτάσει η μουσική τους και εξερευνώντας νέους,περίεργους και εκπληκτικούς ορίζοντες. Ωστόσο δεν επηρρέασε άμεσα τη μουσική μας, επειδή όταν υπογράψαμε στην Ipecac είχαμε ήδη διαμορφώσει τον ήχο μας και η δουλειά μας ήταν ήδη “συμπαγής”. Μας βοήθησε βέβαια στο να τη διαδώσουμε.
Πώς αισθάνεστε που παίζετε στην Ελλάδα για πρώτη φορά; Ποιές είναι οι προσδοκίες σας και τι να περιμένει το ελληνικό κοινό απο εσάς;
Απλώς νιώθουμε τέλεια για αυτό. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ περίεργο που έχουμε παίξει σε όλο τον κόσμο αλλά ποτέ δεν είχαμε τη δυνατότητα να έρθουμε στα “ξαδέρφια” μας και αγαπημένους γείτονες Έλληνες. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά τους promoters για αυτήν την ευγενική πρόσκληση. Εγώ και ο Luca είμαστε βαθιά επηρρεασμένοι από την αρχαία ελληνική κουλτούρα και μυθολογία. Μάλιστα, έχουμε χρησιμοποιήσει ελληνικά ονόματα για τραγούδια μας και έχουμε συμπεριλάβει μυθολογικές ιστορίες, ιδεολογίες και όραματα στη μουσική μας. Ελπίζουμε ότι όλοι μας θα βιώσουμε τη μουσική ως μία κοινή και υπερέχουσα εμπειρία και ότι το ακροατήριο θα είναι ανοιχτό και συναισθηματικά διαθέσιμο για να το κάνει πράξη αυτό μαζί μας. Δεν περιστρέφονται όλα γύρω από τους τρεις ανθρώπους που είναι πάνω στη σκηνή. Το κοινό έχει εξίσου μερίδιο ευθύνης στη δημιουργία ή όχι μιας εμπειρίας.
Ευχαριστούμε για το χρόνο σας. Ανυπομονούμε να σας δούμε σε δράση! Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να προσθέσετε ή κάποιο μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στους αναγνώστες αυτής της συνέντευξης;
Περνάμε πολύ δύσκολους καιρούς. Πολλοί άνθρωποι νιώθουν απεγνωσμένοι για το πως κατευθύνονται τα πράγματα, όπως για παράδειγμα οι αμερικανικές εκλογές και ούτω καθεξής. Πρέπει να προσπαθούμε να υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας συνεχώς τη δύναμη στο να χτίζουμε συμπαγείς κοινωνίες ανθρώπων που να βοηθούν ο ένας τον άλλο και να είναι αρκετά δυνατοί ώστε να μιλάνε και να είναι ανοιχτοί μεταξύ τους. Υπάρχει ακόμα πολύ “καλό” στο οποίο χρειάζεται να συγκεντρωθούμε. Κάθε μέρα οφείλουμε να μας υπενθυμίζουμε τη δύναμή μας ως άτομα και πως όλοι μαζί μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι που έχει νοήμα και είναι όμορφο για όλους.
***ΕΝGLISH VERSION:***
Hello guys and welcome to RockinAthens! It’s a pleasure having you here. How do you feel lately?
We’re actually in very good shape thank you!
So, your music is based on experimenting and combining different elements of music. Is there any particular musical basis that this band holds on to? Can you name some of your influences?
We’re based on a very traditional , ancestral idea of music as a ritual and magical action. Influences, i would rather call them inspirations. Of course . They are too many. And very different from what one would expect. My biggest influences personally are the english duo Coil, Throbbing Gristle, and Arvo Part. They are or were openers of paths, restless researchers, in a way where a personal research becomes translated in a unique form of music that has no end to its possibilities. A personal journey . Our idea has always been to find our own unique voice, and before that, our vision and ideas that we want to share , and not at all being interested to subscribe to any given genre or existing pathways.
What is the actual process of writing and recording music inside the band? Do all these ideas come from jams, individual work or something else?
They always come as we meet together in a studio or jam space. Verry rarely there has been any idea from home. We need each other’s energy to create Zu. Zu is really a mix of 5 people, 5 friends, of which 3 are on stage, one at the mixing desk, and one drives and organizes. All equally important.
While listening to most of your work, i can easily assume that your creations are close to theatrical. What is your connection with cinema?
We started working for a theatre company and in 2008 we worked with Romeo Castellucci and his Societas Raffaello Sanzio. That has been a huge shift in our idea of music, because it became clear that with sounds we were telling stories and building a very precise dramaturgy, we were not aware of that before and has been a huge turning point. Our connection to cinema is where most of our tracks are born with an image in mind , a title, or a story, that we then try to translate into music. It s cinema for the ears as someone said before.
If you could describe your band and the music you create with a film name, what it would be?
It’s very self complimenting to say something like this, so lets say, i wish it could be some 2001 A Space Odyssey, or maybe a Sergey Parajanov movie. Something that has many layers and that different people with different backgrounds can approach in different ways, entering thru different doors so to speak. And that you bring home with you and it stays, and asks you questions. Its not just a moment of entertainment, we never thought like that.
What was like cooperating/touring with such creative and unique musicians as Mike Patton and Buzz Osborne?
It was very nice, fun, and engaging. We were very surprised when Patton personally called us and wanted us to meet, and then he called us with this idea of playing in quartet with him, which we did for a few years. It mostly gave us confidence in our music, it was like a huge mark of approval.
Has your involvement in Ipecac Recordings affected your work in any way? Has it helped spreading this special kind of music to a wider audience?
Probably in the beginning it has helped us a lot, as Ipecac represented not so much of a sound but an umbrella for musicians that worked in let’s say, rock music, but are not bound by any border and constantly questioning where music can go, pushing it into strange and surprising places.
It didn’t affect music directly tho, because when we signed with Ipecac our sound and our work was already quite solid. They helped us a lot to spread it around.
How do you feel about playing in Greece for the very first time? What are your expectations and what the Greek audience should expect from you?
We feel just great about it. In fact, it is really strange that we played all over the world but never before have been able to come to our cousins and favourite neighbours, in Greece. We have to deeply thank the promoters for this kind invitation. Me and Luca are deeply effected by ancient Greek culture and mythology , in fact we used greek names for our songs, and mythological sroties, ideas and visions were conveyed in our music. We hope that we will all experience the sound as a communal and transcending experience, and that the audience will be open and emotionally available to do this together with us. It is not at all about the 3 people on stage only. Audience has an equal part in creating or not the experience.
Thank you for your time! We are looking forward to seeing you in action! Would you like to add anyhting else or send a message to the readers of this interview?
We are going thru very challenging times. Lots of people feel desperate for the way things are turning, see american elctions and stuff. We try to remind ourselves constantly the power of building solid communities of people that help each other and are strong enough to meet others and be open. There’s still a lot of good to focus upon. We remind ourselves every day that we have power as individuals, and that together, we can create something meaningful and beautiful for us and others.